Portal kultury i wiedzy, którego głównym celem jest połączenie wszystkich ludzi zainteresowanych przeróżnymi tematami: filmem, literaturą, muzyką, jak i również nowinkami technicznymi, tajemnicami świata. Sporo wywiadów, utalentowani ludzie, wywiady z ludźmi z pasją.
Podstawowym narzędziem przekazu jest artykuł - i w tym momencie zapraszamy wszystkich do spróbowania własnych sił. Portal jest otwarty i bezpłatny, promujący autorów artykułów.
-
385recenzji
-
384oceny
-
332pozytywne
-
52negatywne
-
7.1średnia
-
86%pozytywnych
-
0.8odrębność
Gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
8
Coś tu zgrzyta więcej niż piasek pod stopami. Coś wzbudza drgania mocniej niż potężny czerw pustyni. Filmowa opowieść o szlachetnym rodzie Atrydów, któremu imperator oddaje w lenno Arrakis, zwany Diuną, jest niczym sinusoida. Są w niej rzeczy, które zasługują na najwyższe pochwały. Są też dłużyzny i nierówne tempo, chociażby w finałowym akcie.
-
6
Sam montaż jest kreatywny, dopasowany do skrawków wspomnień nestora rodu. Ale na dłuższą metę te równoległe przenikania starego z obecnym, nagłe retrospekcje, nawiązania do Wyspiańskiego i jednoczesne tańce, swawole, disco polo w wykonaniu Jakubika skontrastowane z bestialstwem przodków, zamiast angażować w opowiadaną dwutorowo historię i mocniej budować przekaz, wytrącają z filmu, męczą.
-
7.5
Dong-hyuk Hwang łączy przymiotniki: infantylny z dramatycznym, cukierkowy z krwawym, czerwony z zielonym. I choć ktoś powie, że były już zbliżone pod względem takiej kreatywności w budowaniu filmowego świata historie, a na Netflixie pojawił się wcześniej inny serial, w którym niebezpieczne gry napędzały fabułę, czyli japoński "Alice in Borderland", to trudno nie zgodzić się z wieloma głosami, że ten koreański hit jest bardzo oryginalny.
-
7
25. film z cyklu cierpi na naciągane fabularne elementy, brak Judi Dench oraz schematycznego, zbyt karykaturalnego przeciwnika. Gubi tempo, a melodramatyczne wstawki przynudzają. Ale mimo tych wad, jest wart polecenia, bo niektóre dialogi wymyślone przez Phoebe Waller-Bridge wprowadzają specyficzny luz, a Danielowi się chce, szczególnie w porównaniu do "Spectre".
-
7
Polski kandydat do Oscara pokazywany w Wenecji. Zdobywca Srebrnych Lwów na Festiwalu w Gdyni. Po takim wstępie można spodziewać się, że dramat pt. "Żeby nie było śladów" to dzieło bez wad, rozliczające dawny system w odważny sposób, polecane koniecznie do obejrzenia wszystkim Polakom i nadal dość aktualne w swojej wymowie. W dużej części to prawda, ale jako dojrzały widz spodziewałem się opowieści nieco bardziej przeszywającej serce i powodującej wewnętrzną złość oraz bezsilność.
Najwyżej ocenione
-
10
Ma wszystkie cechy ponadczasowej opowieści. Niewątpliwy urok, genialny przekaz, interesujący świat przedstawiony, nawiązania do kultury i historycznych postaci oraz szatę, której nie powstydziłby się żadnej król - mowa oczywiście o oprawie graficznej.
-
10
Animacja została podobnie, jak w poprzednich częściach, wykonana idealnie. Dialogi są niezwykle żywe i energiczne, a nowe postacie są tak samo dobre, jak te, które poznaliśmy w 2014 roku. Fabularnie "BoJack Horseman" od Netflixa - co wielu z Was potwierdzi - zawsze stał na najwyższym, światowym poziomie. Tym samym nie dziwię się, że został umieszczony na dziewiątej pozycji w rankingu 20. najlepszych seriali obecnej dekady!
-
10
Szkoda, że tak rzadko dane nam jest oglądać produkcje tak wysokiej jakości artystycznej i jednocześnie technicznej.
-
10
Pod względem technicznym jest niemalże nienaganne, potrafi zmrozić krew w żyłach i dogłębnie zaniepokoić, przekazując przy tym treści pozostawiające niemałe pole do interpretacji... Niewątpliwie jest to wybitne dzieło niezwykle uzdolnionego twórcy.
-
9.5
Aby w pełni zrozumieć i docenić widowisko Spielberga trzeba po prostu kochać popkulturę, traktować ją jak swoją pasję, oddychać nią, zwyczajnie żyć.
Najniżej ocenione
-
1.5
Jest filmem bardzo słabym i zupełnie niepotrzebnym.
-
2
Niewiele zostało z żołnierza próbującego prowadzić cywilne życie i borykającego z efektami zespołu stresu pourazowego. Kto jeszcze pamięta scenę, kiedy ta maszyna wojenna płakała, leżąc na podłodze i rozpaczając nad losem poległych przyjaciół oraz własnym? Nie będę się pastwił tu nad kolejnymi sequelami i zajmę się przedmiotem recenzji. Franczyza niczym wampir wbiła swoje kły, a najnowsza produkcja w reżyserii Adriana Grunberga stanowi dowód, że w żyłach nie płynie już kompletnie nic. Susza.
-
2
Produkcji nie poleciłbym nawet najgorszemu wrogowi.
-
2
Bohaterowie niczym figury pozbawione duszy wypowiadają swoje kwestie, nieco sprawniej wykonują inne czynności. I tak na przemian. A co z relacją między nimi, co z chemią, z namiętnością? Nie istnieją. Stereotypowy to i pusty film. Polka przedstawiana jak aseksualna dziewczyna, która pragnie być zdobywana i pożądana, a Włoch musi być przystojny, "gorący" i męski do bólu. W połowie było już mi wszystko jedno, czy Laura pokocha Massimo.
-
3
Niestety, choć jakiś potencjał tu jest, oryginalności próżno szukać, a w trakcie trwanie większości rozgrywających się na ekranie wydarzeń, widz się śmiertelnie... nudzi.
Odrębnie ocenione
-
8
Idąc na kino autorstwa Patryka Vegi, powinniśmy wiedzieć, czego się można spodziewać. Że nie do końca należy brać wszystko co pokaże na serio. Wielu z nas niestety tego dystansu brakuje i nie potrafimy w ogólnym rozrachunku stanąć gdzieś po środku.
-
9
To nad wyraz szalona jazda bez trzymanki, w której nie brakuje dynamicznych sekwencji akcji. Aż ciarki przechodzą po plecach. Od strony audiowizualnej nowa produkcja ze stajni DC jest bez zarzutu. Jaskrawe barwy kontrastują z odcieniami szarości oraz czerni. Widowisko jest równie brutalne i mroczne, co radosne i barwne, szczególnie gdy na ekranie pojawia się zwariowana Harley. Jeśli chodzi o samą akcję, to akrobatyczne popisy eksdziewczyny Klauna Księcia Zbrodni są zwyczajnie nieziemskie!
-
9.5
Aby w pełni zrozumieć i docenić widowisko Spielberga trzeba po prostu kochać popkulturę, traktować ją jak swoją pasję, oddychać nią, zwyczajnie żyć.
-
8
Mimo swej pozornej przeciętności, mimo wszystko, po seansie nie zapomina się o niej tak szybko.
-
9
"Wyprawa na Księżyc" okazała się niezwykle ekscytującą podróżą pełną wrażeń. Jestem pełen podziwu dla włodarzy platformy Netflix, ponieważ ich nowa animacja bije na głowę ostatnie twory Disneya. Jest tutaj wszystko, czego można oczekiwać od dobrze skrojonej, familijnej bajki. Mamy więc wyrazistych bohaterów, mnóstwo wzruszających momentów, genialne przesłanie, pomysłowy świat przedstawiony oraz solidną i przemyślaną historię.
