Creed: Narodziny legendy

Pokazujący samą istotę fenomenu kina: rzecz nie musi być wybitna, żeby dała się kochać.

Historię z "Creeda" i postać legendarnego Rocky'ego połączono po mistrzowsku.

W najlepszym wypadku "Creed" wydaje się naiwny, a w najgorszym - fałszywy. "Creeda" broni jednak energia.

Pełnokrwisty dramat z doskonale wyważonym tempem, emocjonujący i zabawny.

Nie jest filmem rewolucyjnym. Jednak dawno nie było w kinie tak satysfakcjonującej rozrywki w starym, dobrym stylu.

Zrobiony jest z wyczuciem, szacunkiem i mądrością należną cyklowi, który ma przywilej kontynuować.

Na takiego Rocky'ego wszyscy czekali - czapki z głów.

Najlepszy jest finał, zarówno ten ringowy, jak i później, gdy Ryan Coogler nawiązuje do historii Rocky'ego - prawdziwa wisienka na torcie.

Cooglar świetnie połączył sportowe widowisko z ludzkim dramatem.

W świecie rozrywki rządzonym przez sequele, rebooty i remake'i "Creed" jest ewenementem. Jednym z nielicznych filmów, które składając hołd dawnemu herosowi, tworzą zupełnie nową filmową jakość.

Dobrze poszło i wygląda na to, że można się spodziewać kontynuacji.

Pozycja godna uwagi. Dobrze napisana, wyreżyserowana i zagrana.

Jest jedną z najlepszych produkcji ostatniego roku. Na pewno zajmie godne miejsce w panteonie dramatów sportowych.

Świetna, pełna serca produkcja, która udowadnia, że w dobie masowego recyklingu klasyków jest także miejsce na szczerą pasję i piękny hołd dla legendy.

Nie trzeba być fanem boksu, czy w ogóle sportu, żeby dobrze się bawić na filmie. Wspomniane już poczucie humoru, lecz również swobodne poruszanie trudnych kwestii sprawiają, że jest to historia, do której z łatwością można się odnieść.

Naprawdę solidne, męskie kino, które każdy - zarówno ci, którzy na "Rockim" się wychowali, jak i ci, dla których nie ma znaczenia kultowego - z pewnością doceni.

Niestety, ale na ringu po przeciętnej walce zostaje tylko Stallone dla którego jedynie można zobaczyć ten film.

Godne przekazanie rękawic.

Rocky wraca w wielkim stylu.

Rewelacyjne połączenie swoistego restartu serii z jej kontynuacją, które powinno zadowolić nowych widzów i najwierniejszych fanów Rocky'ego.

Pomysł na realizację tego filmu był równie genialny, co kuriozalny i szczerze przyznaję, że nawet teraz, już po seansie, wciąż nie mogę się nadziwić, jak sprawnie udało się twórcom zrealizować rzecz niemożliwą - nakręcili najlepszy sequel Rocky'ego.

Jest faktycznie filmem wyjątkowo udanym i godnym uwagi.

Do arcydzieła daleko, ale to wystarczająco solidna, potrafiąca pobudzić do życia rundka.

Dobry, choć podążający utartymi ścieżkami.

Ma równe i miarodajne tempo, nie czuć w nim ani jednego fałszywego ruchu, wszystko jest odmierzone i dopasowane niczym bokserskie ruchy.

Imponuje sposób w jaki reżyser oddaje cześć poprzednim odsłonom serii.

"Creed" łyka się łatwo, z przyjemnością i pewnym zdumieniem, że hollywoodzka rozrywka może być naprawdę wysokiej jakości.

W zasadzie w każdym z filmów o Rockym chodziło o tę jedną scenę: biegu, najczęściej przez miasto. Można zaryzykować tezę, że to Rocky rozpropagował jogging, choć pewnie Forrest Gump byłby innego zdania.

Nie jest to wielkie kino, bo jest pełne schematów, a niektóre wątki - głównie relacja Adonisa z wdową po ojcu - można było bardziej rozbudować i rozwinąć. Niemniej reżyserowi udało się odświeżyć serię, by znów utrzymać w napięciu do finałowego starcia.

Jeżeli nie przeszkadza nam oglądanie kolejnego filmu o tym samym, opowiedzianego według sprawdzonego przepisu, otrzymamy najlepszą część serii od czasu oryginalnego Rocky'ego. Najlepszą, ponieważ w przeciwieństwie do poprzedniczek, również funkcjonujących jako klasyki gatunku, oferuje sporo więcej niż niezobowiązującą, klimatyczną rozrywkę.

Remisu nie będzie, świetne dialogi, pełen humoru i dystansu Stallone i sprawna opowieść pokonają nawet przeciwników boksu.

Pełnokrwiste kino bokserskie, w którym jest miejsce na tradycyjne, dynamicznie zmontowane sceny treningów i walk z opowieścią o przyjaźni czarnoskórego pięściarza z białym trenerem.

Bardzo solidny dramat sportowy, zrealizowany według najlepszych reguł gatunku.

Choć film raczej nie zaskakuje, to jednak przyjemnie się go ogląda.

Przejmujący spektakl, który trzeba zobaczyć. To jak wdrapywanie się na schody, aby u szczytu otrzymać przejmujący widok, który zapiera dech w piersi.

Kawał świetnego kina i widowisko, które obok pierwszej i szóstej części Rocky'ego staje się jednym z lepszych aktorskich dokonań Sylvestra Stallone.

Od dzieła Cooglera bije taki sam urok jak od poprzednich filmów o Rockym, pozytywna energia oraz siła.

Na polu dramatów sportowych ciężko wymyślić coś nowego i "Creed" nie odkrywa koła na nowo, ale już dawno nie było tak dobrego filmu o boksie.

Kawał rzetelnego filmu, a gdyby spojrzeć na ostatnie 12 miesięcy, jest też jedną z nielicznych naprawdę udanych kontynuacji hitów sprzed lat.

Przypadł mi do serca głównie za sprawą Stallone'a, który po raz kolejny postanowił odkurzyć postać Rocky'ego. Bez niego ten film by się nie obronił.