-
808recenzji
-
807ocen
-
558pozytywnych
-
249negatywnych
-
6.2średnia
-
69%pozytywnych
-
1.0odrębność
Gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
7.5
Produkcja zachwyca efektami i wbija w fotel do tego stopnia, że oglądanie jej na ekranie laptopa wydaje się zbrodnią. Daje też realną nadzieję na to, że kina pomimo trudnego roku nie odejdą w zapomnienie. I oby - bo po tym seansie na pewno będziecie chcieli zaplanować wizytę na "Cichym miejscu 3".
-
8
Dewastacyjne i brutalne kino z pogranicza dreszczowca, w którym najbardziej przeraża ułomność ludzkiego umysłu.
-
3
Sława albo śmierć, czyli zarysowane, ale nierozwinięte zjawisko przemocy w mediach społecznościowych, a do tego odautorska legitymizacja nieodpowiedniego i nieodpowiedzialnego zachowania pary głównych bohaterów.
-
6
To nie tylko historia wspinania się na szczyt drabiny, ale również - a być może przede wszystkim - komentarz społeczny wygłaszany przez jej głównego bohatera.
-
8
Wydawać by się mogło, że "Dzień świstaka" czy serial "Russian Doll" całkowicie wyczerpały potencjał, kryjący się w motywie uwięzienia w pętli czasu. Tymczasem Max Barbakow nadał owej wyświechtanej kliszy odświeżoną formułę, znalazł na nią autorski patent, ukazał ją w sposób odświeżający i na nowych warunkach. A przy tym zrobił film lekki, zabawny, bezpretensjonalny, który na czas powrotu widzów do kin pasuje wprost idealnie.
Najwyżej ocenione
-
10
Wart wszystkich nagród świata i jeśli oglądacie w roku tylko jeden film, w 2019 powinien być to właśnie ten - nie wierzę, że w ciągu najbliższych miesięcy na ekrany polskich kin trafi bardziej spełnione dzieło.
-
10
Zaskakująco ambiwalentny film: brutalna kpina z amerykańskiego snu o równości połączona z jego cichą afirmacją.
-
10
Przejmujący, uczciwy, bezwzględny, piękny. Ukazujący psią egzystencję z... psiej perspektywy.
-
10
László Nemes odrzuca szeroko zakrojone narracje i wyświechtane konwencje na rzecz nagiego doświadczenia, trudnego do wytrzymania sensorycznego piekła. To prawdopodobnie najbardziej dosadny film o Holokauście, jaki kiedykolwiek nakręcono.
-
10
Bardzo to gorzka lekcja dzisiejszego świata i film, po którym trudno spokojnie zasnąć.
Najniżej ocenione
-
0
Nie ma nic gorszego, niż cukierkowa narracja z amerykańskich przedmieść.
-
0
Ewidentnie jeden z najgorszych polskich filmów roku.
-
0
Dosłownie wszystko jest kalką/symulacją wykonaną na dodatek w bardzo złym stylu.
-
1
Ewidentnie nieudany film, w którym po raz kolejny próbowano wykreować układ epizodów o życiu współczesnych Polaków.
-
1
Z filmu Kingi Lewińskiej wcale nie poznacie siedmiu odkrywczych prawd o facetach. Za to bezpowrotnie stracicie dwie godziny ze swojego życia i pieniądze zainwestowane w bilet.
Odrębnie ocenione
-
0
Nie ma nic gorszego, niż cukierkowa narracja z amerykańskich przedmieść.
-
3
Na ekranie zazwyczaj olśniewająca urodą Theron przepoczwarza się w męczennicę macierzyństwa. Wielkie zwały tłuszczu i obrzmiała twarz. Niechlujny ubiór, zrezygnowane pozy. To wszystko jest prezentowane widzom ze wściekłą nachalnością, której nie łagodzi raczej przeciętnej jakości humor.
-
8
To nie jest film o kotach. Ten film jest niczym kot. Fabuła - lub coś, co ją przypomina - przechadza się tu własnymi ścieżkami nie zważając na nic, a i tak wszystko się wybacza. Twórcy konstruowali ten obraz zapewne mrucząc z zadowolenia, i rzeczywiście, wizualnie jest to dzieło bez zarzutu: popis elegancji i szyku.
-
2
Filmowy półprodukt - wizualizacja czegoś, co się po prostu nie udało.
-
3
Jest filmem trudnym do polecenia. Mimo kilku nawiązań nie otrzymujemy europejskiej wersji "Thelmy i Louise", a komedia zapowiadana przez niefortunny polski tytuł ogranicza się najwyżej do kilku uśmiechów. Przejmującego dramatu także nie uświadczymy - przez grę Bruni Tedeschi i artystyczne decyzje reżysera.
