
- Beo-ning
- Dramat
- Korea Południowa
- 148 min
Sytuacja zmusza marzącego o karierze pisarza chłopaka do powrotu na rodzinną wieś. Po pewnym czasie pochodząca z okolicy dziewczyna, w której jest zakochany, znika.
- Aktorzy: Ah In Yoo, Steven Yeun, Jong-seo Jun, Soo-kyung Kim, Seungho Choi i 15 więcej
- Reżyser: Chang-dong Lee
- Scenarzyści: Chang-dong Lee, Jung-mi Oh
- Premiera kinowa: 28 grudnia 2018
- Premiera światowa: 16 maja 2018
- Ostatnia aktywność: 2 stycznia
- Dodany: 22 maja 2018
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje popularnych krytyków
-
Lee używa powolnego tempa z premedytacją, by ostrożnie porozwieszać wszędzie Czechowowskie strzelby, nasycić drugi plan sugestywnymi tropami, rekwizytami.
-
Łącząc elementy kina gatunkowego, społecznego manifestu przeciw niesprawiedliwości współczesnej Korei i romansu tworzy swoistą współczesną wersję, przywołanego przeze mnie już wcześniej, arcydzieła Fitzgeralda. To też dowód triumfu współczesnej kultury globalnej wioski.
-
Może po prostu Lee jest już nieco za stary, żeby być rzecznikiem tego właśnie pokolenia i dlatego "Płomienie", pomimo swoich wysokich intelektualnych aspiracji, wydają się po prostu przede wszystkim nieznośnie snobistyczne.
-
6.58 stycznia 2019
-
-
Gęsty, skomplikowany, składający się z wielu warstw, w którym twórca wymaga od widza uwagi, zaangażowania i cierpliwości, odpłacając mu za ten wkład jednym z najlepszych filmów 2018 roku.
-
Recenzje popularnych użytkowników
-
Najbardziej interesująca od czasu „Norwegian Wood” ekranizacja powieści Harukiego Murakamiego. Oryginalna historia, wyraźnie przeobrażona dzięki subiektywnemu spojrzeniu Chang-Dong Lee. Thriller, dramat społeczny, romans - to właśnie wolno tlący się mix gatunkowy, który nie pozostawia widza obojętnym.
-
725 września 2018
- 1
-
-
Najsubtelniejszy thriller-idealne określenie tego co się dzieje na ekranie.Pierwszy akt można nazwać typowym dramatem i może wydawać się problematyczny ze względu na dość powolne tempo,tak im dalej tym bardziej intrygująco,więcej suspensu,dzieją się rzeczy,których na samych początku nie potrafimy w stanie określić.Wiele rzeczy tu jest zbudowanych na zasadzie opozycji co tylko udziwnia odbiór.Co jest tylko projekcją umysłu,rzeczywistością a fikcją?Odpowiedzi tu brak i to w tym jest najlepsze.
-
8.514 kwietnia 2021
- 9
-
-
Coś zachwycającego jako filmowe przeżycie. Wyborna alternatywa dla klasycznych brutalnych koreańskich thrillerów, które nota bene w połączeniu z kryminałem stały się dla mnie wyznacznikiem jakości obu gatunków. Prawdziwa perełka w podgrupie vanishing movie, do której będę z pewnością wracał odkrywając tutaj stos nowych rzeczy.
-
8.510 stycznia 2019
- 1
-
-
bajecznie psychiczni azjaci, którzy sprawili, że tak bardzo zapatrzyłem się w film. postacie wspaniale napisane, intryga też niczego sobie, wielkie serce oddaje
-
94 stycznia 2019
- 1
-
-
-
Najlepsze recenzje użytkowników
-
Najsubtelniejszy thriller-idealne określenie tego co się dzieje na ekranie.Pierwszy akt można nazwać typowym dramatem i może wydawać się problematyczny ze względu na dość powolne tempo,tak im dalej tym bardziej intrygująco,więcej suspensu,dzieją się rzeczy,których na samych początku nie potrafimy w stanie określić.Wiele rzeczy tu jest zbudowanych na zasadzie opozycji co tylko udziwnia odbiór.Co jest tylko projekcją umysłu,rzeczywistością a fikcją?Odpowiedzi tu brak i to w tym jest najlepsze.
-
8.514 kwietnia 2021
- 9
-
-
Koreański reżyser, Chang-dong Lee, i tym razem stanął na wysokości zadania. Jego nowy film, adaptacja opowiadania Murakamiego, jest godny prozy japońskiego pisarza - wyśmienitego żonglera gatunkowymi motywami, które wprawione w narracyjny ruch opowieści, stają się niecodziennym doświadczeniem. Podobnie jest i w tym przypadku, z filmu który mógłby być niezłym thrillerem lub melodramatem powstało coś znacznie głębszego. Więcej: https://agitacjakulturalna.blogspot.com/
-
85 grudnia 2018
- 2
-
-
ciężko w tę historię wejść, ale kiedy już angażuje to bez reszty. hipnotyzujące, intrygujące.
-
731 sierpnia 2019
- 1
-
-
Przepięknie i poetycko zbudowany romans jest raptem przedmową, do gęstego thrillera. Fenomenalnie zbudowani bohaterowie i świetnie poprowadzona narracja.
-
94 stycznia 2019
- 1
-
-
-
Nowe recenzje krytyków
-
Wyborne, inteligentne kino, które samo w sonie jest zabawą w narrację audiowizualną.
-
"Płomienie" łączą w sobie wiele wartościowych elementów, od gatunkowego eksperymentu do ciętego komentarza społecznego. To film z klaustrofobicznym, duszącym klimatem znanym z najlepszych kryminałów, a zarazem pozbawiony łatwego wykorzystywania ich schematów.
-
Zapewne będę musiała obejrzeć ten film jeszcze niejeden raz, żeby wyłapać wszystkie niuanse. Takie kino wymaga skupienia i dużych pokładów cierpliwości, ale się za nie potrafi odwdzięczyć z nawiązką.
-
"Płomienie" mają w sobie głębię oraz niezwykłą refleksyjność, czyli to, co wielu ceni najbardziej. Poruszają ważne tematy, na które brak łatwych odpowiedzi. Utrzymane są w tajemniczym klimacie sprzyjającym kontemplacji obrazu oraz podkreślającym powagę przekazywanych treści.
-
Któż mógłby się spodziewać, że thriller poprowadzony w takiej konwencji będzie miał na mnie jakikolwiek wpływ? Tymczasem odkąd go obejrzałem cały czas o nim myślę. Co więcej myślę także o drugim seansie.
-
-
Nowe recenzje użytkowników
-
Kino stawiające w kontraście "azjatyckich Gatsbych" i klasy robotnicze. Dopieszczone w każdym możliwym aspekcie i oferujące mnogość interpretacji. Bawi się z oczekiwaniami widza łamiąc wszelkie schematy gatunkowe - melodramat, kryminał itd. Wprowadza elementy oniryzmu przez co sam widz w pewnym momencie nie wie czy to co dostrzega na ekranie to wyobrażenia bohatera czy faktyczne wydarzenia. Wielkie aktorstwo i wielki film, który dla wielu będzie ciężki do strawienia.
-
Najsubtelniejszy thriller-idealne określenie tego co się dzieje na ekranie.Pierwszy akt można nazwać typowym dramatem i może wydawać się problematyczny ze względu na dość powolne tempo,tak im dalej tym bardziej intrygująco,więcej suspensu,dzieją się rzeczy,których na samych początku nie potrafimy w stanie określić.Wiele rzeczy tu jest zbudowanych na zasadzie opozycji co tylko udziwnia odbiór.Co jest tylko projekcją umysłu,rzeczywistością a fikcją?Odpowiedzi tu brak i to w tym jest najlepsze.
-
8.514 kwietnia 2021
- 9
-
-
Pantomima polega na tym aby zapomnieć, że czegoś nie ma. Gra z samym sobą w metaforyczny pożar duszy.
-
82 lutego 2020
- 1
-
-
ciężko w tę historię wejść, ale kiedy już angażuje to bez reszty. hipnotyzujące, intrygujące.
-
731 sierpnia 2019
- 1
-
-
proza Murakamiego jest jednocześnie wdzięcznym, jak i niewdzięcznym materiałem dla filmów. wydaje mi się, że 'Płomienie' dobrze to też pokazują. Świat jest prosty, ale na krawędziach obszaru widzenia, wszystko staje się nieostre, rozmyte, mocno zafałszowuje realny obraz. dobre, choć trudne kino.
-
916 sierpnia 2019
- 1
-
-