-
883recenzje
-
853oceny
-
762pozytywne
-
91negatywnych
-
7.2średnia
-
89%pozytywnych
-
0.8odrębność
Gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
7
Mogę z czystym sumieniem polecić fanom żółtego nurtu. Klimat teatru, pięknie wykończone scenografie, bogato zdobione elementy, wspaniałe oświetlenie, dużo gotyku, ciekawy finał, kilka zaskoczeń co do morderstw, piękne kobiety. Atrakcji aż nadto.
-
7
Kino czystej akcji i adrenaliny. Są więc brutalne bójki, strzelaniny, pościgi, wybuchy, łamanie kości, przetrącanie karków i cokolwiek kojarzycie właśnie z serią John Wick. To kino proste, frywolne, bez mała satysfakcjonujące z ładnymi zdjęciami Pawła Pogorzelskiego.
-
8
Bolesny i miejscami bardzo wzruszający film, ale też taki, który potrafi bardzo wkurzyć, jeżeli weźmie się pod uwagę to, z czym musi się mierzyć na co dzień część dzieciaków we własnych domowych piekiełkach.
-
6
Rozwiązanie zagadki w finale może być trochę kłopotliwe, bo samo wyjaśnienie i doprowadzenie do niego niekoniecznie jest klarowne i wiarygodne. Nie psuje to wszak odbioru, bo tym razem giallo ogląda się nie dla morderstw i nastroju, a dla ciekawego prowadzenia bohaterów, chemii pomiędzy gliniarzem, a modelką i solidnego aktorstwa.
-
9
To nie tylko kino, które zwykło się nazywać po prostu "sensacyjnym", ale policyjny dramat angażujący od pierwszych minut.
Najwyżej ocenione
-
10
Reżyser uchwycił w swoim filmie prawdę. która boli, porusza i zrobił to w tak intensywny sposób, że mnie, osobiście, ponownie brakło tchu.
-
10
Jest doskonałym przykładem obrazu uniwersalnego i niestety ponadczasowego oraz tego jak bardzo jest potrzebny głównie w formie przestrogi, szczególnie w dzisiejszym świecie.
-
10
Dwugodzinny film przelatuje jak ta kula dla generała, która potrafi zmienić bieg wydarzeń, ozłocić sprawcę, pogrążyć kraj w chaosie, a ostatecznie zyskają zawsze ci, którzy od dawna siedzą przy stole.
-
10
Sezon drugi to wciąż niebywałe emocje, napięcie i serce, które zostało w przedpokoju i nikt najwyraźniej nie ma odwagi zaprosić uczuć na salony.
-
10
To wielki film, który powinien wytyczyć kolejne kierunki w sposobie narracji dla kina gatunku. W pełni niezależny i dystansujący się do mainstreamu.
Najniżej ocenione
-
2
Kiedyś słyszałem, że najprostszy podział horrorów, to na te straszne i te głupie. Dzień Pański posiada obie te cechy, bo jest strasznie głupi.
-
2
Nie ma tu uroku, lekkość trąci starą wyliniałą myszą, dekoracje zalatują plastikiem, kostiumy tanimi zasłonami, a nie schodzący uśmiech z twarzy O'Connora przyprawia o gęsią skórkę, bo to z pewnością były znamiona jego postępującej choroby alkoholowej.
-
2
Pośmiewisko z pracy policjanta, z widzów i w ogóle z horroru jako gatunku. Żenujący, przykry, głupi.
-
3
Oglądając najnowszy film Niewolskiego aż trudno uwierzyć, że robi go ten sam twórca, który ma na koncie takie filmy, jak przywoływana już Symetria, czy Palimpsest. W przypadku Asymetrii na ekranie panuje straszny chaos, postacie błąkają się po nim bez celu. Zamiast spójnej historii mamy ciąg luźno powiązanych ze sobą scen - skeczy.
-
3
Czyste kuriozum, ze źle zbalansowanym humorem i słabą akcją. Nic tu nie śmieszy, nie bawi.
Odrębnie ocenione
-
8
Nie ma mocniejszej i bardziej upartej heroiny, niż matka, której odbierze się dziecko. Jest wytrwała, bezkompromisowa i doskonale radziła sobie za kółkiem. I niech nikt nie waży się wyjeżdżać z "dziurami w scenariuszu", "logicznymi potknięciami". Jeżeli film da ci na te 90 minut emocji, które ostatni raz wykrzesała z ciebie wizyta w osiedlowej wypożyczalni, to inaczej niż ja tytułu ocenić nie możesz.
-
8
Prawdziwy fan doceni tutaj wszystko, a przede wszystkim samego Sylvestra Stallone. Dziś już 73-letni gwiazdor, wciąż ikona akcji po raz kolejny udowadnia, że wiek to tylko liczba. Nie sposób więc nie cieszyć się z każdej minuty, w której postanowił raz jeszcze uraczyć widzów swoim wcieleniem Johna Rambo, maszyny do zabijania, człowieka, który nie dostał szansy na normalne życie.
-
8
Wspomniana już miłość do kina i, idąc dalej, konkretnej muzyki, stylu realizacyjnego, typu bohatera zaowocowała tym co najlepsze. Zdaję sobie sprawę, że specyficzna maniera Wingarda nie trafi do wszystkich, jednak dla Death note zaaranżowanego na rynek zachodni jest najlepszym co mogło go spotkać.
-
4
Jestem rozczarowany i zły, bo przecież wiedziałem czego się spodziewać, tym bardziej, że po seansie obejrzałem raz jeszcze zwiastun i, trzeba to oddać, twórcy nie kłamali. To niepoważny, za długi, dziecinny film akcji z takimi samymi scenami, których nie jestem w stanie docenić, bo kończą się i zaczynają tam, gdzie leży konsola do gier.
-
5
Zamiast porządnego kryminału dostaliśmy zbitek wódczanych rozważań, bez porządnego śledztwa.
