Młody ojciec Calum i jego córka Sophie wyjeżdżają razem do tureckiego kurortu. Podczas wspólnych wakacji stają się sobie bliżsi niż kiedykolwiek.
- Aktorzy: Francesca Corio, Celia Rowlson-Hall, Paul Mescal, Kayleigh Coleman, Sally Messham i 15 więcej
- Reżyser: Charlotte Wells
- Scenarzysta: Charlotte Wells
- Premiera kinowa: 3 lutego 2023
- Premiera światowa: 21 maja 2022
- Ostatnia aktywność: 25 marca
- Dodany: 11 października 2022
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
To obraz rozpadu, w którym zabawa formą jest ważniejsza od treści, co w konsekwencji tłumaczy brak nadziei w ostatecznym wydźwięku recenzowanego dzieła. Stąd jest to pozycja dla tych, dla których ważniejsze jest doznawanie filmu od jego poznawania.
-
Robi z nami rzecz niezwykłą. Chcielibyśmy po seansie cofnąć się do kilku istotnych dla nas chwil w naszym życiu, inaczej przeprowadzić rozmowę, inaczej się zachować. To niestety niemożliwe, dzisiaj możemy tylko wspominać, żałować.
-
Opowiada historię wspólnych wakacji ojca i córki, mocno inspirowaną życiem reżyserki i scenarzystki, Charlotte Wells. Zgrabnie nakręcony i pięknie zagrany, ale w mojej opinii zbyt prywatny, abym mógł wytworzyć z nim emocjonalną więź. Świetne zakończenie, ale najpierw trzeba przebić się przez 85 minut najzwyklejszych wakacji świata.
-
Robi z nami rzecz niezwykłą. Chcielibyśmy po seansie cofnąć się do kilku istotnych dla nas chwil w naszym życiu, inaczej przeprowadzić rozmowę, inaczej się zachować. To niestety niemożliwe, dzisiaj możemy tylko wspominać, żałować.
-
Debiut idealny, zostający w pamięci, emocjonalny, wyważony, przepięknie zrealizowany i oryginalny. Niezwykłe wyczucie estetyczne i formalne reżyserki, a przy tym zgranie tego z treścią i tempem powolnych, ciepłych wakacji podszytych nie dramatycznym, ale bardzo dryfującym w myślach obrazem smutku jest niesamowity. Charlotte Wells wykonała kawał świetnej filmowej roboty i śmiało mogę powiedzieć, że jej film to najlepszy nominowany do Oscarów w jakiejkolwiek kategorii film tego roku.
-
Obraz szkockiej reżyserki jest tyleż wielowymiarowy, co niezwykle eteryczny w opisywaniu bólu. Nic - poza miłością - nie pozostaje w nim oczywiste. To egzystencjalny traktat dekonstruujący koncept czasu jako budulca tożsamości, w którym wiedza o przeszłości warunkuje zaleczenie traumy.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Początkowo podczas seansu widz nie ma pojęcia z czym będzie musiał się zmierzyć.To 98 bardzo hermetycznych minut podanych w dość idyllicznej otoczce.Wraz z biegiem akcji odkrywamy,że to co obserwujemy jest wspomnieniem dziecka poszukującego światła w ciemności pamięci-tego co zapomniane bądź na tamten czas przeinaczone/niezrozumiałe.To mierzenie się z przeszłością i próba odpowiedzi na pytanie czy jest to trauma?A może jednak nostalgia!Zamknięte to wszystko w mądrej,przemyślanej reżyserii.
-
Złożona jakby ze skrawek wspomnień sentymentalna podróż, gdzie docenia się ciepło słońca, zapach morskiej bryzy i każdą spędzoną chwilę z drugim człowiekiem, jednocześnie gdzieś podskórnie odczuwa się jakieś napięcie i smutek, a ta sielanka sprawia wrażenie tylko pozornej. To film z rodzaju tych, które dla jednych są o niczym, a dla drugich bardzo intymnym przeżyciem, z hipnotyzującą formą i bardzo naturalnie odegranymi rolami. Finał z "Under Pressure" jeszcze długo nie wyjdzie z głowy.
-
Niby beztroskie wakacje, a jednak skąpane w przenikającej widza egzystencjalistycznej aurze. Rezerwy w tej opowieści drzemią jeszcze ogromne, choć nawet po pierwszym seansie daje się zauważyć wiele elementów pozornie zakodowanych przez reżyserkę w obrazie. Mescal bardzo dobry, ale to Corio śmiało mogła dostać za to nominację.
-
6.57 lutego 2023
- 1
- Skomentuj
-
-