Aftersun

Początkowo podczas seansu widz nie ma pojęcia z czym będzie musiał się zmierzyć.To 98 bardzo hermetycznych minut podanych w dość idyllicznej otoczce.Wraz z biegiem akcji odkrywamy,że to co obserwujemy jest wspomnieniem dziecka poszukującego światła w ciemności pamięci-tego co zapomniane bądź na tamten czas przeinaczone/niezrozumiałe.To mierzenie się z przeszłością i próba odpowiedzi na pytanie czy jest to trauma?A może jednak nostalgia!Zamknięte to wszystko w mądrej,przemyślanej reżyserii.

(9.1) To, czego nie osiągnął Linklater w "Boyhood", mamy tu. Wakacje każdego milenialsa, przeszyte tragedią. Piosenki dobrze dopasowane do chwili i obrazu.

Niby beztroskie wakacje, a jednak skąpane w przenikającej widza egzystencjalistycznej aurze. Rezerwy w tej opowieści drzemią jeszcze ogromne, choć nawet po pierwszym seansie daje się zauważyć wiele elementów pozornie zakodowanych przez reżyserkę w obrazie. Mescal bardzo dobry, ale to Corio śmiało mogła dostać za to nominację.

Złożona jakby ze skrawek wspomnień sentymentalna podróż, gdzie docenia się ciepło słońca, zapach morskiej bryzy i każdą spędzoną chwilę z drugim człowiekiem, jednocześnie gdzieś podskórnie odczuwa się jakieś napięcie i smutek, a ta sielanka sprawia wrażenie tylko pozornej. To film z rodzaju tych, które dla jednych są o niczym, a dla drugich bardzo intymnym przeżyciem, z hipnotyzującą formą i bardzo naturalnie odegranymi rolami. Finał z "Under Pressure" jeszcze długo nie wyjdzie z głowy.

Dwoje ludzi na wakacjach, cała reszta czeka na nasze samodzielne odkrycie – tak będzie najlepiej, zanurzyć się w tym zbiorze emocji i uczuć, które mogą być po części fantazją, wyobrażeniem w miejscu dziury rzeczywistości. To kino łączące ludzi, przeszłość i teraźniejszość, odpowiadające na pytania, które nigdy nie były zadane – a które uświadamiamy sobie dopiero po tym, jak znajdujemy odpowiedź.

Horror niezdolności zrozumienia cichej tragedii, która toczy się tuż obok nas. Przygniata emocjonalnie. Nie pozwala o sobie zapomnieć. Genialna konstrukcja.

Wizualna uczta i perełka, która nie powinna zostać przez nikogo pominięta.

Paralotnie i tureckie dywany. Opowieść o młodości.

Strasznie przereklamowany. Tak jak uważam, że ma niezły klimat, a główna relacja działa dobrze, to film wciąż kończyłem z najbardziej obojętnym wyrazem twarzy.

Przez większość filmu mam takie meh 5/10, a potem przychodzi zakończenie, mówię sobie 'kurde, typie' i siedzę jak ten ciul wpatrzony w napisy końcowe nie wiem po co.

Na wakacjach ze starym w głębokiej depresji. Dobrze zagrany, nieźle napisany, zapada w pamięci. Do wybitności daleko.

film o niczym, który na długo zostaje w pamięci

Doskonały niskobudrzetowy komediodramat,dobre kreacje,fajny scenariusz

W filmie nie ma akcji ale jest napięcie, jesteś bardzo ciekawy co dalej. Prosta historia ale jakże trudna i pokazuje czym jest miłości i jak trudno się o nią walczy. Film porusza problemy jakie niesie życie. Jeden z lepszych filmów ostatniego roku wg mnie.

Takie oceny? Taaaakie oceny? Ja rozumiem, że film ma depresyjny charakter ale nie przesadzajmy z tą euforią. Film wręcz słaby pod wieloma względami. Szkoda, że krytycy wola płynąć z prądem...