Ranking
Recenzje
-
??3
Kiepska, pretekstowa fabuła, brak poczucia przeżywania przygody, widoczne gołym okiem produkcyjne problemy i ogólna nuda, pogrążyły nowym film o doktorze Dolittle. -
4.84.85.15.14
To kolejny dowód na to, że raczej nie warto wracać do polskich klasyków skoro nikt jeszcze nie miał dobrego pomysłu na kontynuowanie ich. -
7.87.87.67.68
Nie jest kolejną opowieścią o dysfunkcyjnej rodzinie, która postanawia się spotkać, a przy okazji uzewnętrznić swoje problemy. To piękna słodko-gorzka historia o relacjach, wartościach i różnicach kulturowych. Reżyserka Lulu Wang udowadnia, że nadal można o rodzinie mówić ciekawie i odkrywać nowe rzeczy. -
??5
W nawigowaniu między obłędem, jakim jest tempo tegoż filmu, pomaga to, że wewnątrz narracyjnego rauszu i realizacyjnych niewypałów bije pewne serce i wyzierają pewne emocje, które raz po raz udaje się "Dolittle'owi" skutecznie przekazać. -
4.84.85.15.15
Dobry film, ale wyłącznie ze złych powodów. Sentyment do przełomu lat 80. i 90. został przywołany nie samym tytułem czy głównymi bohaterami, ale archaicznym, testosteronowym podejściem do scenariusza i reżyserii, co momentami musi wprowadzać w zażenowanie, chyba że spojrzeć na ostatnie podrygi Franza Maurera jak na produkcję sprzed kilku dekad, która powstała z myślą o rynku wideo po to, by docelowo zajmować zaszczytne miejsce na ostatniej półce regału w wypożyczalni kaset VHS. -
6.26.26.96.96
Mimo wszystko warto obejrzeć ten mocno niedoskonały film. A to dzięki Renee Zellweger w roli tytułowej. Aktorka nie tylko bezbłędnie podłapała wszystkie gesty Garland i jej charakterystyczne, wiecznie przestraszone, sarnie spojrzenie, ale też wyposażyła swoją postać w całą gamę emocji. Wzrusza, bawi i kiedy trzeba również irytuje. -
7.67.67.47.47.5
Zapomnijcie o Need For Speed, jeśli jeszcze to pamiętacie. Zapomnijcie o całej sadze Szybkich i wściekłych z ciągłymi opowieściami o "rodzinie" Dominica Toretta. Obejrzyjcie najnowsze dzieło Jamesa Mangolda i przekonajcie się jak robić znakomite filmy o prawdziwej przyjaźni i szybkich autach. -
4.84.85.15.16
Równie często jest to rzecz skrajnie zła, co kolejny dobry sensacyjniak, jakich kilka Pasikowski potrafił w ostatnich latach dostarczyć. -
4.84.85.15.16.5
Jednak nie da się powiedzieć, że to jest kino wybitne, ponadprzeciętne, ale swoją prostotą i marką zbudowaną poprzednimi częściami może śmiało trafić do mas. Niezbyt skomplikowane kino gangsterskie może przyjemnie się oglądać, ale nie powinno się mieć za dużych oczekiwań. -
4.84.85.15.14
Potencjał był, zmarnowano go jednak przez słaby i niedopracowany scenariusz. Aktorzy robią, co mogą, by wyciągnąć z owej historii, ile się da, ale często nie mają z czego. Linda, Frycz, Pazura, Baka, Schuchardt czy Dorociński stworzyli bardzo fajne postaci z potencjałem. To wystarczy, by usiedzieć do końca na seansie, ale zbyt mało, by Psy 3. W imię zasad postawić na półce obok dwóch poprzednich części i do niej z chęcią wracać. -
4.84.85.15.13
Nie było w polskim kinie marki, która powstała po 1989 roku, a która by miała większą moc niż "Psy". Teraz tej marki niemal nie ma. Na własne życzenie zabił ją Władysław Pasikowski. -
4.84.85.15.15
Dość prosty i przewidywalny scenariusz, trochę akcji i napięcia, ale też nieco za dużo zwolnień, do tego znakomite aktorstwo, nostalgiczny klimat i ponownie kobiety jako dodatki do facetów. "Psy 3. W imię zasad", jedna z tych kontynuacji, na które czekaliśmy w polskim kinie najdłużej, potwierdza starą prawdę, że nie da się powtórzyć kultowości, można się za to do niej lepiej gorzej odwoływać. A że Pasikowski na swoim fachu się zna, o porażce mowy nie ma. -
4.84.85.15.13
"Psy 3. W imię zasad" smakują jak kotlet z psa, trzeciej kategorii, pomielone razem z budą. Jakby to powiedział dawny Franz Maurer - przecież to się nie da jeść. Niestety, niemal wszystko zawodzi, począwszy od kiepskiego scenariusza, po słabo napisanych bohaterów, przez obraz, po dialogi, gdzie na próżno szukać cytatów, które zostaną w głowach Polaków. I tylko muzyki Michała Lorenca żal. -
8.88.88.58.58
Sam Mendes ma wystarczająco dużo wyczucia, by sceny wojennej zawieruchy przepleść elementami niespodziewanego humoru i zaskakującego liryzmu. Jego film jest jednak przede wszystkim dowodem na to, że współczesne kino wojenne ciągle może przekraczać granice, do których wcześniej nie udało mu się dotrzeć. -
??6
Nie znalazłem tutaj ambicji, na którą tak bardzo liczyłem, ale zamiast niej dostałem nieźle nakręconą opowieść o dwóch samotnych, zdesperowanych facetach zmagających się z końcem świata. Mało innowacyjna to opowieść, ale za to z wielkim sercem. -
7.87.88.08.08
Watiti z charakterystyczną dla siebie lekkością opowiada tę historię, rezygnując ze wszelkich kontrowersji, na rzecz potrzebnego moralizatorstwa, jednocześnie czyniąc ze swojego filmu pełnoprawną komedię. -
??7
Niewiele można napisać o "Hey You" bez zdradzania zwrotów w fabule: to film elektryzujący i realistyczny, do tego atrakcyjnie przedstawiony, umiejętnie pożytkujący niski budżet. Jest lepszy niż rosyjski short o zbliżonej historii, "Pyotr495", bo scenariusz ma bardziej przyziemny wygłos. Watmuff potępia zaściankowość i bigoterię homofobicznego środowiska, a sam film kreśli jako opowieść ku przestrodze. -
8.48.48.48.49
Jeśli ktoś miał wątpliwość, czy powinien obejrzeć Na noże, to powinien uczynić to czym prędzej. To absolutnie genialny film, w którym wszystkie elementy zostały perfekcyjnie spasowane do siebie. -
??8
To nie tylko wnikliwa analiza zachowań, ale przede wszystkim imponująca, a wręcz hipnotyczna oprawa audio wizualna. -
8.68.68.48.49
Wybitny pod wieloma względami. Jako utwór filmowy jest kompletny, przemyślany fabularnie, pięknie zagrany przez Willema Dafoe i Roberta Pattinsona. -
??8.48.49
Jeden z najlepszych filmów nakręconych w 2019 roku, z odpychającym bohaterem, ciężką fabułą, scenariuszem, który nie pozostawia złudzeń i opowiada o chciwości, daremnych próbach wydostania się z szamba i udowadnia, że hazardziści zawsze przegrywają. -
??6
Dzisiaj tytuł jest o tyleż fikuśny co przede wszystkim znaczący i warto o nim rozmawiać jako utworze ważnym dla rozwoju całego pokolenia nastolatków z lat 80. -
6.26.26.96.9?
Niewątpliwie więc to warsztat Zellweger i wykreowana przez nią rola wysuwają się na pierwszy plan całej tej produkcji. To ona nadaje filmowi kolorytu i dla niej warto wybrać się do kina, bo sam obraz na pewno nie będzie tym, który w jakiś szczególny sposób zapisze się w światowej kinematografii. -
7.27.27.47.46
Dwóch papieży opowiada jednak o ludziach, którzy rządzą światem tu i teraz, światem, w którym Kościół wciąż nadużywa swojej pozycji i ucieka od odpowiedzialności za własne grzechy. Dlatego film Meirellesa, mimo sprawnej realizacji, wybitnych kreacji aktorskich i niewątpliwej wartości rozrywkowej, pozostaje w tym względzie wątpliwy. -
6.26.26.96.96
Twórcy stanowczo nie mają tu ambicji zrobienia czegoś więcej niż skrojony pod Oscary schematyczny biopik i chowają się jak najgłębiej, by pozwolić świecić gwieździe Zellweger. -
6.96.97.17.18
Nawet jeśli uważacie, że Polański jest ostatnim, który ma prawo przestrzegać i oskarżać, warto nie skreślać tego filmu. -
7.57.57.67.68
o dowód na to, że z każdego tematu można zrobić film, jeżeli tylko ma się na niego pomysł. Quentinowi Dupieux ta sztuka się udaje. Stwarza bowiem jeden z najlepszych filmów o niczym, jaki kiedykolwiek mieliście okazję zobaczyć. -
4.04.03.93.93.2
Z podszytą przestrachem dumą przyznaję Kotom odznakę "Filmu Tak Złego, Że Aż Dobrego"! Dla wielbicieli tego rodzaju filmów to pozycja obowiązkowa. -
5.95.96.36.36.5
Znowu było przyjemnie i śmiesznie. Mimo ubrania w nowe szaty sprawdzonych rozwiązań z poprzedniej części, to wciąż zabawna i dobrze nakręcona pozycja w swojej kategorii. -
5.35.34.74.73
Niespełna dwie godziny dość prymitywnej rozrywki, pozwalającej raczej na weekendowy reset od codziennych problemów, aniżeli szansa na coś więcej. -
5.35.34.74.76.5
Fajny film, czasami zaskakujący, który jednak wpadł w niewłaściwe ręce. Dla jednych to dobrze, dla mnie akurat gorzej. -
5.35.34.74.78
Mayday uznaję za jedno z najbardziej pozytywnych zaskoczeń w polskim kinie w ostatnich latach. W końcu komedia nieromantyczna, która szczerze bawi, nie wywołuje zażenowania dziwnymi scenami pod product placement i pozostawia bardzo dobre wrażenie.
-
6.66.66.96.97
Miks horroru, satyry i czarnej komedii, który okazał się jednym z najlepszych straszaków nie tylko ostatniego roku, ale i lat. Dla fanów podobnych hybryd - obowiązkowo do nadrobienia. -
5.55.56
Miły film, który spełnia wszystkie kategorie miłego filmu. Ma przyjemne postaci, znaną historię, która dobrze się skończy i poprawi humor w gorsze dni. Tylko szkoda, że brakuje mu jakiegoś ducha, by zapamiętać go na dłużej. -
4.84.85.15.16
Dobrze zrealizowane kino gangsterskie, zabawa w sensację i strzelanie. Pasikowskiemu nie udało się uciec od powielania stereotypów. Jest sprawnie i intrygująco, ale pozostaje nutka niedosytu. -
7.87.87.67.67
Sympatyczne kino, które podnosi na duchu. W końcu niebanalna opowieść o rodzinnych relacjach pokazuje ich słodko-gorzki wymiar, ale daje nadzieję, że miłość pokona wszelkie trudności.
-
6.76.76
Potrafi wzbudzać emocje, a to wszystko za sprawą niebywale uzdolnionej Helenie Zengel. Młoda aktorka doskonale sprawdza się jako wrzeszczące dziecko z problemami, ale prawdziwie zachwyca w chwilach ciszy i wewnętrznego przeżywania emocji. Finscheidt tworzy film pełen ambiwalencji. Trudno przejść obok niego obojętnie. -
7.27.27.47.47
Prawdziwie mnie wzrusza. Przyjemne kino opowiadające o człowieku, które raczej w niczyim życiu nie namiesza.
-
6.16.15.65.66
Jest tak naprawdę letnią produkcją ze świetnym aktorstwem. Porusza nadal ważny i emocjonujący temat, ale nie zagości na długo w mojej pamięci. -
8.88.88.58.59
Mam nadzieję, że ten film będzie pierwszym akcentem, który sprawi, że kino wojenne wróci na salony za sprawą innych uznanych twórców.
-
??8.48.49.5
"Ministerstwo Kultury i Netflix ostrzegają: oglądanie tego filmu grozi podwyższonym ciśnieniem, stanem wzbudzonej nerwowości i nadpobudliwością". Taki napis powinien widnieć na początku seansu Nieoszlifowanych diamentów braci Benniego i Josha Safdie. Lojalnie ostrzegam, to nie przesada. Kto jednak zaryzykuje wejście w ten świat, ten zostanie sowicie nagrodzony.
-
7.47.45.35.37.5
To z jednej strony piękne nawiązanie do filmów Jacquesa Tati i Bustera Keatona, z drugiej - oryginalny, słodko-gorzki głos na temat kondycji współczesnego świata. -
??7.97.9?
Genialny scenariusz Pasikowskiego, rewelacyjne zdjęcia Pawła Edelmana, klimatyczna muzyka Michała Lorenca plus idealna obsada w połączeniu z realistyczną przemocą, ciętym i wulgarnym językiem oraz tłem historycznym, pozwoliły reżyserowi na długo zostać numerem jeden polskiego kina akcji. -
6.26.26.96.9?
Mało wyrazista i banalna na poziomie scenariusza filmowa biografia, którą ratuje i wynosi ponad ten banał brawurowa rola Renee Zellweger. I to właśnie dla tej aktorki przede wszystkim warto tę produkcję zobaczyć. Dla wielbicieli talentu Judy Garland będzie to smutna, sentymentalna opowieść o tragicznym życiu aktorki - niestety opowiedziana bez polotu.
-
2.92.93.23.23
Prędko o nim zapomnę, bo nie miał w sobie niczego co sprawiłoby, żeby było warto wspominać go w przyszłości. -
??2
Amatorsko zrealizowana, słabo zagrana, nieśmieszna satyra, która najprawdopodobniej nie trafi nawet do osób o niewyrafinowanym guście komediowym. -
??7
Skanerzy to pod wieloma względami nowy start dla Cronenberga jako reżysera. Po nasyconych seksualną symboliką Dreszczach, Wściekłości i Potomstwie zrealizował dość konwencjonalny, ale dostarczający rozrywki thriller science fiction o telepatach.
- Wyświetlasz recenzje bez duplikatów. Wyświetl wszystkie recenzje