-
414recenzji
-
413ocen
-
264pozytywne
-
149negatywnych
-
6.2średnia
-
64%pozytywnych
-
1.0odrębność
Najczęstsze gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
7
Begos z łatwością przekracza w "VFW" granice ekranowego szaleństwa, a stylistykę exploitation zna od podszewki. Nie boi się ubrudzić kamery krwią.
-
8
Zestarzała się z klasą. Oto film technicznie nienaganny, zniuansowany pod wieloma względami, świadomy tego, kim są ludzie - nie karykatury. O szybko rozkręcającej się akcji, dostarczający mnóstwa rozrywki. Mihalka ma oko do takich "szczegółów" jak praca kamery i montaż, fakt reżyserowania horroru wcale go z tego nie zwalnia.
-
7.5
Zakończony w ubiegłym tygodniu, dziewiąty sezon "American Horror Story" okazał się dokładnie tym, czego od początku oczekiwaliśmy: piękną odą dla filmowego slashera. Czasem zanadto absurdalną, kiedy indziej komplikującą proste wątki, ale w finalnym rozrachunku przynoszącą mnóstwo pierwszorzędnej rozrywki. Po schizofrenicznej "Apokalipsie", która próbowała zamknąć w jednym scenariuszu trzy osobne historie, "1984" wrócił na właściwe tory.
-
6
Horror o ludziach targanych głębokim konfliktem, o dwóch sprzecznych stronach, jakie ma każdy z nas.
Najwyżej ocenione
-
10
Jeden z najważniejszych i najlepszych filmów w historii, arcydzieło sztuki współczesnej. Pod fałszywie ordynarną powłoką kryją się tu pokłady bardzo wyrafinowanych znaczeń. Projekt powstał w najcięższych warunkach, w piekielnym upale i obkupiony został maksymalnym poświęceniem ekipy realizacyjnej. Poświęceniem, które opłaciło się twórcom jak mało komu w branży filmowej.
-
10
Kubrick dobrze postąpił, adaptując powieść Kinga "na wyrywki". Nie chciał stworzyć ekranizacji oczywistej, pedantycznie przetwarzającej książkowe wątki i dzięki temu film sprawia wrażenie ciut zdezorganizowanego. Zło w jego "Lśnieniu" jest nie tylko kuszące, ale też niepojęte, zupełnie nieobliczalne.
-
9
Jeden z najlepiej zmontowanych indie horrorów minionych kilku lat: serię szokujących i agresywnych ujęć układa w rewię upiornych wspaniałości. Taniec neonowych iluminacji wprowadza w hipnotyzujący stan, znakomite są przyprawiające o zawrót głowy zdjęcia, dzięki którym postaci dosłownie wirują w powietrzu, zawieszone między tym a innym wymiarem. Estetyka kadru sama w sobie zbliża "Ekstazę" do "Climaxu" Noégo, a film raz po raz pozostawia nas bez wytchnienia.
-
9
Jest filmem stylowo mrocznym, zawieszonym gdzieś między jawą a fantazją. Enigmatyczny, w znacznej mierze niedopowiedziany, podporządkowany został poetyce snu i może wkupić się w łaski fanów Lovecrafta. Pobrzmiewa tu również osobliwy styl Ingmara Bergmana, a estetycznie budzi "Lighthouse" skojarzenia z epoką kina niemego. Film stanowi wyjątkowe doświadczenie wizualne: wzorowany jest na niemieckim ekspresjonizmie, wyostrza wszystkie cienie, nienaturalne kształty, ślady zgnilizny.
Najniżej ocenione
-
2
Rozpoczyna się jak archaiczny backwoods slasher, a kończy niczym sieczka z sobotniej ramówki Telewizji Puls.
-
2
To nic więcej niż remiks swojego poprzednika, to one-linerowa popisówa, spektakl efektów CGI. Scenariusz filmu jest płaski i jednowymiarowy, a rozmowy między bohaterami bywają tępe. Logika zdarzeń wydaje się mocno pokaleczona.
-
2
Masochistyczni miłośnicy kina klasy "Z" z pewnością nadal szukają zaginionego "arcydzieła", które przyprawi ich o wrzody żołądka i wypali im oczy. Nikłe są szanse, że trafią na pozycję nikczemniejszą niż "Scream". To filmowy półprodukt i najbrzydsze dziecko boomu na slashery.
-
2
Razi brak pomysłu scenarzystów na tytułowego antybohatera, dotychczas wyznaczającego serii "prestiż". W kosmosie bledną jego atuty - jakkolwiek wątpliwe by nie były. Davis nie sypie już dowcipami z zielonego rękawa, a gdy próbuje, polega srogo.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
8
Kontynuacja jest bardziej dynamiczna niż prequel, bywa soczyście sensacyjna, chwilami wręcz wykrzyczana.
-
8
Opatrzony nieziemskim klimatem, horror, w którym strach dygocze nam w piersiach w rytm kołatania serca bohaterki. Oz Perkins zbudował dom tak bardzo nawiedzony, że nocy nie spędziłaby w nim chyba nawet Shirley Jackson.
-
7
W psychologicznym dreszczowcu "Oblicze mroku" reżyser Assaf Bernstein korzysta z klasycznego leitmotivu, ale buduje na jego kanwie całkiem zaskakującą fabułę. W jego lustrach odbijają się brzydkie prawdy o rzeczywistości − demoniczne moce nie mają na nie większego wpływu.
-
5
Śladowy dynamizm "Gokseong" oraz rozległy czas trwania niezbyt dobrze współgrają jednak z lichej próby scenariuszem i niezłą, w najlepszym wypadku, kreacją centralną. Do-Won Kwak bardziej aktorzy niż gra na serio, znacznie lepiej odnajduje się przed kamerą czternastoletnia Hwan-hee Kim.
