-
433recenzje
-
432oceny
-
274pozytywne
-
158negatywnych
-
6.2średnia
-
63%pozytywnych
-
1.0odrębność
Najczęstsze gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
3.5
Ewidentnie kosztował niewiele, pełen jest niezbyt natchnionego aktorstwa, a twórcy zamiast ryzykować, grają półśrodkami. Nadużywają ujęć z drona, bo tak będzie taniej. Stosują niewybredne, ograne cięcia, choć montaż to przecież kluczowy dla kina grozy środek dramaturgiczny. Najwięcej zawdzięczają realizatorzy ciekawemu miejscu akcji, w którym rzecz się dzieje, cóż jednak z tego skoro przestrzeń ekranu staje się polem nudnych zdarzeń, reżyserowanych wedle podręcznika horrorowej sztampy?
-
8
Abbou chętnie odwołuje się do thrillerów psychologicznych z lat 70., a najczęściej cytuje "Nędzne psy": można to odczuć zwłaszcza w opresyjnym, tętniącym od emocji finale, gdzie stężenie przemocy i napięcia społeczne sięgają zenitu. Deskrypcje brutalności, na jakie zdobywa się reżyser, są przesadzone, a surrealny sposób montażu, zastosowanie neonowych zdjęć i epileptycznych cięć budzi wspomnienia "Climaxu" Gaspara Noégo.
-
7
W "Reanimatorze" umiejętnie połączono gorefest, horror dla nastolatków i komedię nerdowską. Jako makabreska całość sprawdza się naprawdę dobrze, a pomagają w tym m.in. deadpanowy humor i pamiętne one-linery.
-
8.5
Dreszczowiec neo noir, pobrzmiewający echem starych murder mysteries. Choć chwilami skręca w stronę pastiszu, nadal można odczuć w nim autorski sznyt De Palmy, jego upodobanie i znajomość klasycznych thrillerów. Jest "Świadek..." filmem dużo bardziej przenikliwym, niż opis fabuły mógłby sugerować: wulgarnie erotycznym, a przy tym wysmakowanym, nieuciekającym od etykiety B-klasowej pulpy, ale inteligentnie napisanym.
Najwyżej ocenione
-
10
Jeden z najważniejszych i najlepszych filmów w historii, arcydzieło sztuki współczesnej. Pod fałszywie ordynarną powłoką kryją się tu pokłady bardzo wyrafinowanych znaczeń. Projekt powstał w najcięższych warunkach, w piekielnym upale i obkupiony został maksymalnym poświęceniem ekipy realizacyjnej. Poświęceniem, które opłaciło się twórcom jak mało komu w branży filmowej.
-
10
Kubrick dobrze postąpił, adaptując powieść Kinga "na wyrywki". Nie chciał stworzyć ekranizacji oczywistej, pedantycznie przetwarzającej książkowe wątki i dzięki temu film sprawia wrażenie ciut zdezorganizowanego. Zło w jego "Lśnieniu" jest nie tylko kuszące, ale też niepojęte, zupełnie nieobliczalne.
-
9
Jeden z najlepiej zmontowanych indie horrorów minionych kilku lat: serię szokujących i agresywnych ujęć układa w rewię upiornych wspaniałości. Taniec neonowych iluminacji wprowadza w hipnotyzujący stan, znakomite są przyprawiające o zawrót głowy zdjęcia, dzięki którym postaci dosłownie wirują w powietrzu, zawieszone między tym a innym wymiarem. Estetyka kadru sama w sobie zbliża "Ekstazę" do "Climaxu" Noégo, a film raz po raz pozostawia nas bez wytchnienia.
-
9
Jest filmem stylowo mrocznym, zawieszonym gdzieś między jawą a fantazją. Enigmatyczny, w znacznej mierze niedopowiedziany, podporządkowany został poetyce snu i może wkupić się w łaski fanów Lovecrafta. Pobrzmiewa tu również osobliwy styl Ingmara Bergmana, a estetycznie budzi "Lighthouse" skojarzenia z epoką kina niemego. Film stanowi wyjątkowe doświadczenie wizualne: wzorowany jest na niemieckim ekspresjonizmie, wyostrza wszystkie cienie, nienaturalne kształty, ślady zgnilizny.
Najniżej ocenione
-
2
Rozpoczyna się jak archaiczny backwoods slasher, a kończy niczym sieczka z sobotniej ramówki Telewizji Puls.
-
2
Marnie wystawiony teatrzyk absurdu i brzydoty. Zaaranżowany komicznie, niepotrafiący utrzymać ciągłości narracyjnej, do tego pełen odpychającej mizoginii. Brakuje "Verotice" sex appealu, natomiast sporo tu sleaze'u i desperacji.
-
2
To nic więcej niż remiks swojego poprzednika, to one-linerowa popisówa, spektakl efektów CGI. Scenariusz filmu jest płaski i jednowymiarowy, a rozmowy między bohaterami bywają tępe. Logika zdarzeń wydaje się mocno pokaleczona.
-
2
Masochistyczni miłośnicy kina klasy "Z" z pewnością nadal szukają zaginionego "arcydzieła", które przyprawi ich o wrzody żołądka i wypali im oczy. Nikłe są szanse, że trafią na pozycję nikczemniejszą niż "Scream". To filmowy półprodukt i najbrzydsze dziecko boomu na slashery.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
8
Kontynuacja jest bardziej dynamiczna niż prequel, bywa soczyście sensacyjna, chwilami wręcz wykrzyczana.
-
8
Opatrzony nieziemskim klimatem, horror, w którym strach dygocze nam w piersiach w rytm kołatania serca bohaterki. Oz Perkins zbudował dom tak bardzo nawiedzony, że nocy nie spędziłaby w nim chyba nawet Shirley Jackson.
-
7
W psychologicznym dreszczowcu "Oblicze mroku" reżyser Assaf Bernstein korzysta z klasycznego leitmotivu, ale buduje na jego kanwie całkiem zaskakującą fabułę. W jego lustrach odbijają się brzydkie prawdy o rzeczywistości − demoniczne moce nie mają na nie większego wpływu.
-
5
Śladowy dynamizm "Gokseong" oraz rozległy czas trwania niezbyt dobrze współgrają jednak z lichej próby scenariuszem i niezłą, w najlepszym wypadku, kreacją centralną. Do-Won Kwak bardziej aktorzy niż gra na serio, znacznie lepiej odnajduje się przed kamerą czternastoletnia Hwan-hee Kim.
