his name is death
Źródło- Ostatnio dodana recenzja: 24 sierpnia 2019 (wczoraj)
- Na Mediakrytyku od: 19 grudnia 2017 (1 rok temu)
-
373recenzje
-
372oceny
-
237pozytywnych
-
135negatywnych
-
6.1średnia
-
64%pozytywnych
-
1.0odrębność
Ostatnio zrecenzowane
-
??6.5
Jest dość prosty, a krótki czas trwania to jego niepodważalny atut. Większość zastosowanych w nim efektów specjalnych robi wrażenie do dziś, mieszane uczucia wzbudza tylko scena końcowej transformacji, głównie za sprawą nałożonych na sylwetkę Teda, komputerowych "niuansów". Red wie jednak, że efekty praktyczne zawsze zwyciężą z CGI-em i z tego powodu okazuje się "Zły kształt księżyca" horrorem old-schoolowym, przypominającym filmy o wilkołakach z lat osiemdziesiątych. -
??6.5
Imponują poetycko prowadzone sekwencje slow-mo oraz sceny stricte slasherowe, ale na te trzeba trochę poczekać. Reżyser ewidentnie kieruje się dewizą "mniej znaczy więcej", co sprawia że tempo akcji jest dość powolne. Porównania do "Lśnienia" są zasadne, lecz nie będę mydlił Wam oczu: "Next of Kin" znajduję się o klasę niżej niż arcydzieło Kubricka - może nawet dwie klasy. To wciąż kino efektownie nakręcone, egzotyczne i zagadkowe, ale na pewno nie mówimy tu o ponadczasowym monumencie. -
??5.5
Infantylnie śmieszna i przeszywająco upiorna, superkrwawa i telewizyjnie zachowawcza. Taka właśnie jest antologia "Nightmare Cinema", w której Mickey Rourke wciela się w postać podejrzanego Kinooperatora. Na jego sali pokazywane są filmy zadziwiająco osobiste i odzwierciedlone w rzeczywistości: przekonuje się o tym grupa nieszczęśników, na ekranie oglądających właściwie siebie samych. Brzmi to wszyscy bardzo surrealistycznie, choć całość jest mniej wydumana niż na przykład "The Theatre Bizarre".
Najwyżej ocenione
-
??8.18.110
Jeden z najważniejszych i najlepszych filmów w historii, arcydzieło sztuki współczesnej. Pod fałszywie ordynarną powłoką kryją się tu pokłady bardzo wyrafinowanych znaczeń. Projekt powstał w najcięższych warunkach, w piekielnym upale i obkupiony został maksymalnym poświęceniem ekipy realizacyjnej. Poświęceniem, które opłaciło się twórcom jak mało komu w branży filmowej. -
??9
Film - który oburzył między innymi Rogera Eberta - zapowiadano jako "pierwsze heteroseksualne dokonanie" w karierze Arakiego. Niemniej jest to historia do cna homoerotyczna, obfitująca zresztą w pikantne sceny seksu oraz zbliżenia na obnażone ciała. Araki, typ bardziej niż niepokorny, nie spotulniał wcale, gdy "Living End" obwołano "pedalską «Thelmą i Louise»". I słusznie: w efekcie powstał film zadziorny, wściekły, emanujący nieokiełznaną energią twórczą. -
7.97.97.87.89
Jest filmem hipnotyzującym, eleganckim, imponującym warsztatowo. Zrealizowany z rozmachem, zachwyca przede wszystkim scenografią - zbudowaną na podwalinach minimalizmu, ale też oniryczną w swej konstrukcji. Dominują w szwedzkiej wiosce rygorystycznie geometryczne kształty i drewniana zabudowa, ale wizualnie nie ma tu miejsca na nijakość. Aster - ponownie we współpracy z Pawłem Pogorzelskim - wykazuje kubrickowską precyzję w prowadzeniu kamery.
Najniżej ocenione
-
??2
Rozpoczyna się jak archaiczny backwoods slasher, a kończy niczym sieczka z sobotniej ramówki Telewizji Puls. -
4.54.54.54.52
To nic więcej niż remiks swojego poprzednika, to one-linerowa popisówa, spektakl efektów CGI. Scenariusz filmu jest płaski i jednowymiarowy, a rozmowy między bohaterami bywają tępe. Logika zdarzeń wydaje się mocno pokaleczona. -
??2
Masochistyczni miłośnicy kina klasy "Z" z pewnością nadal szukają zaginionego "arcydzieła", które przyprawi ich o wrzody żołądka i wypali im oczy. Nikłe są szanse, że trafią na pozycję nikczemniejszą niż "Scream". To filmowy półprodukt i najbrzydsze dziecko boomu na slashery.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
4.54.54.54.58
Kontynuacja jest bardziej dynamiczna niż prequel, bywa soczyście sensacyjna, chwilami wręcz wykrzyczana. -
4.04.05.15.17
W psychologicznym dreszczowcu "Oblicze mroku" reżyser Assaf Bernstein korzysta z klasycznego leitmotivu, ale buduje na jego kanwie całkiem zaskakującą fabułę. W jego lustrach odbijają się brzydkie prawdy o rzeczywistości − demoniczne moce nie mają na nie większego wpływu. -
5.05.05.35.38
Opatrzony nieziemskim klimatem, horror, w którym w strach dygocze nam w piersiach w rytm kołatania serca bohaterki. Oz Perkins zbudował dom tak bardzo nawiedzony, że nocy nie spędziłaby w nim chyba nawet Shirley Jackson.