W trakcie wakacji Franklin z przyjaciółmi wybiera się do rodzinnego domu. Po przybyciu na miejsce znajomi znikają.
- Aktorzy: Marilyn Burns, Allen Danziger, Paul A. Partain, William Vail, Teri McMinn i 13 więcej
- Reżyserzy: Tobe Hooper, Kim Henkel
- Scenarzyści: Tobe Hooper, Kim Henkel
- Premiera kinowa: 26 października 2009
- Premiera światowa: 1 października 1974
- Ostatnia aktywność: 28 sierpnia
- Dodany: 28 grudnia 2017
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
WięcejDzieło dekadenckie, nihilistyczne, ale mieniące się kolorami złota. To taki mały-wielki film, który mimo mikroskopijnego budżetu wywołuje falę gromkich przeżyć, piękny-brzydki, pełen paradoksów horror, który przez lata będzie inspirował i fascynował kolejne pokolenia widzów oraz twórców. Będzie wiecznie żywy, choć stworzono go z rozkładających się kości. Bo "Teksańska masakra piłą mechaniczną" wcale się nie starzeje - ona nadal fermentuje i nigdy nie pozwoli o sobie zapomnieć.
-
Więcej
Podobno geniuszem się nie jest, lecz bywa. Jeśli tak, niewątpliwie był nim Tobe Hooper, kiedy robił Teksańską masakrę piłą mechaniczną.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Jestem w szoku jak dobry jest ten film. Byłam przekonana, że nie będę bała się wcale, a byłam przerażona. Mega niepokojący i trzymający w ogromnym napięciu do samego końca.
-
Po 45 latach od premiery wciąż przeraża, szokuje i niepokoi. Spotęgowany użyciem efektu ziarna gęsty klimat, który można ciąć nożem (a raczej piłą). Jednocześnie czuć, że pod tą fasadą kryje się coś zdecydowanie więcej.
-
Oglądanie tego filmu było jak wejście w senny koszmar - chyba do tej pory żaden slasher nie oddał w tak dosadny sposób nastroju osaczenia i szaleństwa, a scena przy "obiadowym" stole to czysta esencja kina grozy. Przede wszystkim surowe zdjęcia, ostry montaż i minimalistyczna ścieżka dźwiękowa robią robotę. No i tępota bohaterów nie razi aż tak bardzo - a w zalewie tych wszystkich slasherów to już coś.
-
Well, to był film i może nawet niezły, ale tak niestraszny. Wszystko i tak co dobre dzieje się w ostatnich 30 minutach. Jako film niezły, jako horror już nie.
-
Niepokojący klimat, bardzo złowieszcze czarne charaktery z Leatherfacem na czele. Technicznie widać oczywiście mikroskopijny budżet.
-
Portret mrocznej strony Ameryki nękanej postwietnamskimi traumami, niepokojące, brutalne (choć nie epatujące nadmiernym okrucieństwem) i pokręcone kino - wątki kanibalistyczne ,które nawiązują do prawdziwych wydarzeń (Ed Gein się kłania) budzą zaś autentyczną grozę. Klasyka w swoim gatunku.
-
8.528 sierpnia
- Skomentuj
-
-
-
