Jeśli miałeś ok 10 lat i oglądałeś ten film w latach 90 to znalazłeś idealny sposób na wzbogacenie swojej psychiki o napady lęku i bezsenność. Klasyk!

SFF: Powtórka. Zapisał się jako jeden z najważniejszych filmów w moim życiu. Zapamiętam niemal każdą scenę, wciąż snuję interpretacje, estetyka snu genialna.

Klasyk klasyków. Mistrz Craven zapoczątkował mode na czarny kapelusz i czerwono-czarny sweterek. :)

Dożywotni hołd dla Cravena za postać Freddy'ego, kolejnej postaci w kanonie gatunku. Wes wie jak wywoływać lęk i niepokój.

Kto by przypuszczał, że Freddy, do którego byłem sceptycznie nastawiony, spodoba mi się aż tak bardzo. Najlepiej oglądać w nocy, wtedy najsilniej działa.

Bardzo dobry pomysł, ale wykonanie mogło być lepsze, czuć niewykorzystany potencjał.

W czasach VHS robiła wrażenie krwawa śmierć młodego Deppa. Strach przed snem ze szponami z ulicy Wiązów.

Bardzo dobra ścieżka dźwiękowa. Sam film też w miarę ok, ale raczej jako komedia.

Jest tu kilka głupotek, ale jest tu też kilka kreatywnych mordów i aura ukrywania prawdy.