Obecność 4: Ostatnie namaszczenie

Zaraz pewnie znajdą się malkontenci, ale szczerze? Losy Warrenów przywróciły popularność horrorom, dostarczają dużo rozrywki i tak jest też tym razem. W kinie są emocje i ciarki strachu, jump scary, Patrick Wilson i Vera Farmiga wciąż są totalnie "Warrenowaci", wprowadzają do biznesu córkę -czego chcieć więcej? Idźcie do kina i dobrze się bawcie na horrorze-po to powstała ta seria. Na pewno oczko wyżej niż część poprzednia i udane zakończenie (?) serii. To taki horrorowy Marvel and I like it.

To słaby film i słaby horror, natomiast wydaje mi się, że większość widzów aż tak tego nie odczuje. Jest tutaj na tyle dużo niezłych lub przynajmniej poprawnych straszaków, że publiczność przymknie oko na odtwórczą fabułę, nudne dłużyzny i całkowicie niepotrzebne wątki, nawet jeśli te ostatnie stanowią połowę metrażu.

Finał z uczuciowym pożegnaniem Warrenów: dużo serca, dobre sceny grozy, liczne ukłony dla fanów serii. Wypada lepiej niż część trzecia, choć bywa „bezpieczny” i powtarzalny w „straszeniu”. Jako całość, ten film to porządne domknięcie cyklu łączący motywy z poprzednich części z nową historią. Pozycja bardziej dla fanów franczyzy, bo bez znajomości postaci to film bardzo chaotyczny i mało straszny.

"Co to było?" No to było (tak z grubsza) 10% horroru, 15% romansu i 70% kina familijno-obyczajowego. I jakoś mi się nie chce wierzyć w koniec "przygód" Warrenów skoro przychody "4" znacznie przekroczyły wydatki i ... córka weszła do gry ;) (a te brakujące 5% to mi się przysnęło ;P)

za długi, ale momenty ma, szczególnie w sekwencji o rodzinie Warrenów