Rok 1958. W obozowisku nad jeziorem Crystal dwoje nastolatków zostaje w bestialski sposób zamordowanych. Sprawcy zbrodni nie udaje się wykryć. Niebawem dochodzi do kolejnych tajemniczych i równie brutalnych zabójstw. Z tego powodu władze są zmuszone zlikwidować obozowisko. Mijają lata, lecz miejscowi mieszkańcy nadal pamiętają o tej tragedii. Mimo to teren kupuje Steve Christy, który nie wierzy w prześladujące okolice fatum. Nowy właściciel zamierza ponownie organizować tu obozy.
- Aktorzy: Adrienne King, Betsy Palmer, Harry Crosby, Laurie Bartram, Mark Nelson i 15 więcej
- Reżyser: Sean S. Cunningham
- Scenarzyści: Ron Kurz, Victor Miller
- Premiera kinowa: 7 listopada 2003
- Premiera DVD: 7 listopada 2003
- Premiera światowa: 9 maja 1980
- Ostatnia aktywność: 30 października 2024
- Dodany: 30 stycznia 2018
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
WięcejJeśli zignorujemy wszystko to, co przyszło później, oryginalny Piątek trzynastego to film wciąż intensywny i pełen zapadających w pamięć fragmentów. W przeciwieństwie do swoich następców dużo bardziej kameralny i dający to osobliwe uczucie realizmu. Dopiero kiedy na scenie pojawi się Jason, można z czystym sumieniem wyrzucić zdrowy rozsądek do jeziora.
-
Więcej
Efekty specjalne, wykonane przez jednego z geniuszy charakteryzacji, Toma Saviniego, stanowią esencję tak filmu, jak i późniejszej serii - krwawa jatka przyciąga wzrok i mrozi krew w żyłach. Gardła szlachtowane są w rytm muzyki autorstwa Harry'ego Manfrediniego, bazującej w dużej mierze na utworach Bernarda Herrmanna oraz Krzysztofa Pendereckiego. Do pierwszego "Piątku" wracać można po wielokroć.
-
-
Recenzje użytkowników
-
-
Oryginalna historia i świetny klimat zrobił z tego filmu kultowy horror o którym chyba każdy słyszał. Ale od strony aktorskiej to jedno wielkie drewno.
-
W całej mojej miłości do gatunku i w szczególności lat 70. i 80. wynudził mnie ten film. Wszystkie najgorsze cechy slashera poza świetnymi scenami morderstw.
-
Klasyka gatunku na obozie młodzieżowym. Początek sagi w trochę odmiennym stylu od kontynuacji.
-
Film stoi mrocznym klimatem i stopniowym budowaniem napięcia, lecz nie najlepiej się zestarzał po tych 40 latach
-
Klimat, oprawa muzyczna, pomysłowe sceny zgonów i niemałe zaskoczenie dla horrorowych laików w finale. Choć z korespondencyjnego pojedynku kultowych slasherów Cunninghama i Carpentera zwycięsko wychodzi raczej ten drugi.
-
