F1: Film

Prawie wszystko się udało: fikcyjny zespół i fikcyjni kierowcy wprowadzenie do realnego świata, emocjonujące sceny wyścigów, znakomity podkład muzyczny (Led Zeppelin w pierwszej sekwencji miażdży), a jednak pozostaje w tej beczce miodu łyżka dziegciu - niepotrzebnie wprowadzone wątki absurdalne (członek zarządu) i liczne błędy w taktyce wyścigowej, ale i tak warto - koniecznie w IMAX

Wyśmienite połączenie emocji i adrenaliny — Brad Pitt jako Sonny Hayes emanuje charyzmą, a Joseph Kosinski serwuje zapierającą dech oprawę wizualną. Wyścigi wyglądają jak żywcem wyrwane z trasy, a dramatyczna muzyka Zimmera i solidne postacie sprawiają, że film to spektakularna rozrywka.

Joseph Kosinki to potrafi w kino sportu.Ubóstwiam Top Gun:Maverick, także gdzieś wiedziałem, że pod względem wizualno-technicznym ten film może być dobry. I nie zawiodłem się, świetne sceny wyścigów, genialny montaż, dźwięk - wszystko to aż czuć każdym porem ciała. Są momentami dreszcze, jest przyspieszony oddech i o to w tym gatunku filmów chodzi. Sama historia jest dobrze znana, ale są w Niej rewolty które mile zaskakują. Porządne kino sportu.

Świetnie zrealizowane sportowe widowisko z dobrym aktorstwem i dialogami. Chociaż jest trochę przydługi. I Sonny trochę z niczego przekonuje się do gry zespołowej. Ale to drobnostki.

Drive to Survive: The Movie. Grzęźnie w scenariuszowych kliszach, ale rewelacyjne widowisko z ciągle wspaniałym Bradem Pittem na czele.

Gdy za sterami bolidu zasiada charyzmatyczny Pitt ,za kamerą stoi Joseph 'TG2' Kosinski a w czołówce pojawia się logo 'A Jerry Bruckheimer Production' to można być pewnym tego że czeka cię jazda bez trzymanki i solidna dawka adrenalinki. Przekozacki to film, stojący na wysokim poziomie pod względem technicznym (montaż i dźwięk to istna perfekcja). Jedynie scenariuszowo kuleje (banał i schematyzm) ale nadrabia to pędem i widowiskowością.

Scenariusz to schemat, który był chyba częściowo tworzony przez Chata GPT. Ale klimacik, zdjęcie, wyścigi w dechę!

Film to jeden wielki product-placement, a scenariusz to absurdalna głupota (60-letni kierowca w Formule 1 jest tak samo wiarygodny jak kierowca ślepy, z jedną nogą i ręką). Co innego strona techniczna i praca kamery. Montaż, dźwięk i montaż dźwięku - pewne nominacje do Oscara w kategoriach technicznych ma.
Pitt ma w sobie tyle charyzmy, że ciągnie brawurowo tę rolę. Tylko nałóż sobie ochraniacz na zęby, by nie zgrzytać od tej fabularnej głupoty i do bólu schematycznej, scenariuszowej wydmuszki.

Bardzo fajny przemyślanie zrobiony film, czuć tu było napięcie, ale ten wypadek zespołowego kolegi Joshua mnie mocno zaskoczył, w kinie powiedziałem uuu, na pewno wiadomo o co mogło by mi chodzić.