Baza recenzji

(6,5) Trzymający w napięciu i przykuwający uwagę dobry kryminał ... przynajmniej do czasu ujawnienia mordercy, potem też nie było źle tylko nieco schematycznie

(3,5) Momentami śmieszne ale o wiele częściej głupkowate i to do tego stopnia że traci się przyjemność oglądania, a jak na kino akcji to za dużo tu ... gadaniny

Demoniczna opowieść ludowa, w której – jak to u Murnaua – znakomita budowa atmosfery współgra z pionierskim stosowaniem efektów wizualnych. Piękne oświetlenie.

Właściwie już tylko jedna wielka sekwencja batalistyczna , spektakularna ale też momentami mocno nużąca niestety.

Druga część jest zdecydowanie lepsza od pierwszej , z większą ilością akcji i ekscytujących przygód. Zaś finałowe starcie z gigantycznym smokiem to najlepsza rzecz jaka przydarzyła się tej nowej (niepotrzebnej moim zdaniem) trylogii.

Widać mały budżet, niektóre sceny zalatują amatorszczyzną, ale ciekawy konflikt i morał.

Jest tym czym dobra familijna rozrywka być powinna ale rozciąganie tej opowieści do epickich rozmiarów na miarę 'Władcy' na podstawie skąpego materiału źródłowego nie ma za grosz sensu (prócz finansowego oczywiście).

W uniwersum najsłynniejszego detektywa na świecie jest to powiew świeżości. Na uwagę zasługuje niecodzienna i błyskotliwa narracja, dynamiczny montaż no i oczywiście casting. Ponieważ najbardziej urokliwa jest dla mnie Millie Boby Brown - kupuje jej mimikę i charyzmę. Chętnie też pooglądałbym jakiś reboot Sherlocka z Cavillem.

Jak to w filmach z Jackie Chanem, humor, kopanina i akcja, rzadko kiedy logiczna ale zawsze wartko posuwająca się do przodu (a najwięcej i tak dzieje się jak zawsze na napisach końcowych ;) )

Da się całość obejrzeć bez bólu, jak przełknie się trochę papierowe postacie, trochę kretyńskich dziur fabularnych, czy naprawdę marne efekty specjalne. Przynajmniej Gerald Butler nie gra znowu kolejnego człowieka ze świetnymi umiejętnościami, tylko tym razem jest everymanem. :)

Przepyszna zabawa konwencją z przyprawiającymi o zawrót głowy zwrotami akcji , błyskotliwymi dialogami i solidną szczyptą czarnego humoru. A na deser kapitalny Daniel Craig i przecudna Ana de Armas plus garść socjologicznych obserwacji na dokładkę. Agatha Christie byłaby chyba zadowolona.

Nie było to złe tylko że ... nie za bardzo wiem o czym to było. O zderzeniu kultur? O zbyt pewnym siebie młodym biznesmenie? O zbzikowanej/napalonej kobiecie? Wiem za to że Eric Roberts złym aktorem nie jest ;)

Błyskotliwy futurystyczny thriller Riana Johnsona wnosi pewien powiew świeżości do filmów Sci-Fi o tematyce podróży w czasie , udowadniając że nie jest to jeszcze teren wyeksploatowany. I nie tylko dostarcza solidnej rozrywki ale i prowokuje do myślenia. Nie ma mowy o stracie czasu.

Solidny film akcji , zrealizowany zgodnie według gatunkowych reguł , z trzymającą w napięciu fabułą , dużą ilością strzelanin i obowiązkowym pościgiem ulicami miasta , humorem oraz fantastycznym duetem Cage & Connery. Nie tylko jeden z lepszych obrazów w dorobku Baya ale także jeden z lepszych akcyjniaków lat 90.

Utrzymany bardziej w stylistyce baśni, efekciarski ale tandetny sequel "Warlocka" , intencjonalnie mający schlebiac gustom młodego pokolenia widza.Traci sporo mrocznego uroku swego poprzednika, za to nie brak tu czarnego humoru i mrocznej charyzmy Juliana Sandsa, który podobnie jak w oryginale, wypada bardzo wiarygodnie i przekonująco jako budzący grozę czarnoksiężnik.

Technicznie dopieszczona rozrywka, gdzie na próżno szukać żywej duszy, znany brytyjski aktor/reżyser gra najbardziej karykaturalnego rosyjskiego terrorystę, a reżyser za pomocą drugiego planu strzela w widza ekspozycją niczym z karabinu maszynowego.

"Apokalipsa wg. Michaela Bay'a" to kino nastawione głownie na destrukcję i to efektowna, a co za tym idzie - ambicje jedynie komercyjne.Akcja pędzi lotem komety ale jak to w kinie Bay'a więcej tu hałasu i narracyjnego chaosu , za to brak jakiejkolwiek kontroli czy umiaru.To kino głownie do popcornu lub do piwa jak kto woli , gdyż na trzeźwo asteroidalna ilość absurdu, patosu i nadecia w tym efektownym bałaganie, trudna jest do przyjęcia.

Cały ten film ocieka atmosferą przypominającą senny koszmar , z wizualizacjami które zapierają dech i jednocześnie budzą strach pomieszany z obrzydzeniem. Gdyby tylko miał więcej klarowniejszej treści i napięcia ...

Chciałbym nie lubić tego filmu na prawdę ale nie da się. Nie przeszkadza w tym nawet gigan kurwa tyczna ilość patosu czy innych tanich chwytów po prostu coś pięknego.

Powiedzieć że ten film jest zdrowo porąbany to mało powiedzieć. Takiej dawki głupkowatego poczucia humoru i festiwalu makabry nie było chyba od czasu 'Martwego zła 2".

Potężna dawka testosteronu , bojowych okrzyków , heroizmu , krwi i szczękającej stali. Może płytka i nazbyt karykaturalna ale wizualnie zachwycająca adaptacja powieści graficznej Franka Millera.

Taki luźny, całkiem przyjemny film, który wraz z upływem czasu akcji tylko zyskuje, gdyż im dalej w las tym robi się lepszy. Posiada parę naprawdę dobrych momentów, ale są też zupełnie kiepskie. Nie najgorzej ukazano tutaj zmianę charakteru głównego bohatera, choć można było to zrobić jeszcze lepiej.

Poczynając od tragicznego protagonisty, przechodząc do bohaterek, z których połowy nie znoszę, a kończąc na tym jak zła jest historia, ,,Kanojo, Okarishimasu" to ten typ śmieciowego anime, które choć ogląda się szybko to ból podczas każdego odcinka jest zbyt duży, żeby potraktować to jako guilty pleasure.

Nie dość, że film wychodzi w momencie, kiedy sprawa jest nadal aktualna, a nie po 18 latach od obecnych wydarzeń, to dodatkowo jest jeszcze bardzo udaną produkcją. Logo TVN-u w początkowych napisach nie zwiastowało tak dobrego filmu. Wszystko naprawdę trzyma się kupy, niewiele tutaj tanich zagrywek, dużo emocji, rasowej gry gatunkami i dobrej stylizacji oraz masa charakterystycznego sznytu rodem z Hollywood z zachowaniem rodzimej estetyki. No i aktorstwo! Mam nadzieję, że wytrzyma próbę czasu.

Wypełniony akcją i napięciem film pościgowy ale także niepokojąca wizja przyszłości rodem z najgorszego koszmaru (zainspirowana zresztą złym snem jaki nawiedził niegdyś Camerona) stanowiąca oczywistą przestrogę przed rozwojem technologii. Niekwestionowany klasyk z kultową rolą Schwarzeneggera oraz znakomitą syntezatorową ścieżką dźwiękową. Warty odświeżenia.

Nie trafia do mnie ukazanie romansu w filmach z lat 40., gdzie postacie zamienią kilka słów, które nigdzie nie prowadzą i bach - pocałunek i mamy wielki romans, w który kompletnie nie wierzę. To takie moje przemyślenia po tym filmie. A tak poza tym - jest kilka skrótów, ale potrafiłem się wciągnąć, a niekiedy nawet zaskoczyć jakimś ciekawym twistem. No i dwa słowa: Humphrey Bogart. On był stworzony do takich ról.

Film był słaby, chaos montażowy i scenariuszowy, jednak ten film był na prawdę ok pod technicznymi aspektami, zdjęcia były piękne jak i kolory, casting był spoko, i te teatralne sekwencje walki były genialne! Myślę, że z lepszym scenariuszem aktorzy by dużo podziałali, ale nic nie zrobimy, że mamy 2020 i wszystko musi być bezpieczne...

Mroczna wędrówka po labiryncie ludzkiej duszy, przeskakujaca z jedynego stanu świadomości do drugiego.Wizja miejscami niepokojąca, miejscami poruszająca , z budująca klimat sugestywna muzyka Mauricea Jarre'a .Balansujacy między dramatem psychologicznym a horrorem obraz o pogodzeniu sie ze śmiercią, choc podobnie jak"Ghost" ,tego samego autora pomysłu, błądzi w swoich tezach wykraczając dalece poza chrześcijańska wizję świata poza grobowego.

(6,5) "To nie było takie złe" tylko trochę naciągane (cały ten szybki sukces i kariera) i z masą zbędnych dłużyzn ale za to dość realnym obrazem korporacji ;)

Nie liczyłam na wiele, ale miałam nadzieję na lekki przyjemny film. Niestety nie podszedł mi totalnie - już po pół godziny miałam go trochę dosyć, a dalej wcale nie było lepiej :( Właściwie wszystko mnie irytowało, a plusy.. dobrze obsadzone role kobiece, całkiem przyjemna muzyka, kilka ładnych widoków i tyle.

Jeśli ktoś do tej pory sądził że film z "w krzywym zwierciadle" w tytule musi być zabawny i śmieszny to "zlot absolwentów" z błędu go raz na zawsze wyprowadzi.

Trochę przeszkadzała mi skrótowość w scenariuszu, ale już dawno tak bardzo nie przeżywałem jakiegoś seansu. Mocna historia, która zyskała dużo dzięki Trojanowi.

Montaż w pewnych momentach wypada nierówno, ale to co w filmie jest ważne, działa naprawdę wyśmienicie. Całość to dobrze zaprezentowana historia trzymająca w napięciu i wywołująca emocje u widza, a pomagają w tym świetne aktorstwo oraz przyzwoita reżyseria.

"Świat nie jest doskonały" a najlepszych przyjaciół poznaje się w biedzie tyle że ... ten film działa/będzie działać tylko na widzów w pewnym, określonym wieku (bądź też tych "wiecznie młodych" ;) )

Bliska arcydziełu miniatura Jędryki wyciąga z prozy Prusa to, co najważniejsze: niezdarną próbę zszywania pękającej nici życia. Surowe, plastyczne (niekiedy spowolnione) ujęcia utrzymane w perspektywie centralnej uwypuklają ową pustkę; to powinien być definitywnie film wymagający odrestaurowania, bo zużyta taśma (nawet w wydaniu DVD) psuje nieco warstwę plastyczną.

Rzadki przypadek szkolnej komedii z lat 80 , która nie skupia się na ciągłej , głupkowatej zabawie tylko podjęciu analizy problemów trapiących młodych ludzi , ich wewnętrznych rozterkach i przyczynach buntu przeciwko autorytetom. Wciąż aktualny.

Ubrana w kostium horroru wampirycznego , retrospekcyjna opowieść o darze i przekleństwie nieśmiertelności z subtelnym podtekstem homoerotycznym oraz znakomitą drugoplanową rolą młodziutkiej Kirsten Dunst. Plus stylowe kostiumy i wspaniała gotycka partytura Elliota Goldenthala.

Humor nawet działa, ale intryga okropnie nijaka i nieangażująca, straciłem zainteresowanie w 1/4 filmu.

"Życie szybko posuwa się naprzód, jeśli nie zrobimy sobie czasem przerwy możemy je przegapić" ;) (aktualne w każdym wieku :) ) Specyficzny, z jednej strony kanon młodzieżowych komedii z lat 80-tych z drugiej akcja momentami nieco siada, momentami staje się zbyt surrealistyczna a i monologi Ferrisa raczej mało przydatne (czytaj: zbędne)