Ciemna strona miasta

W zasadzie ten film mógłby się nazywać "Taksówkarz 2", gdyby nie to, że bohater jest sanitariuszem. Takie skojarzenie nasunęło mi się po tym filmie Martina Scorsese opartego na autobiograficznej powieście Joe Connelly'ego. Nowy Jork znów jest pokazany może nie jako siedlisko zła, ale miejsce ciągłego cierpienia, które wszystkich dobija.

Najpiękniejsza w Ciemnej stronie miasta jest właśnie ciemna strona miasta. Nocny Manhattan migający neonami, błyszczące ulice, ludzkie wraki leżące w brudnych uliczkach, niesamowicie pracująca kamera.

Za dużo tu scen komicznych, za dużo absurdu, za dużo śmiechu. Tym razem Scorsese powinien wyzbyć się swojego charakteru pisma, opowiedzieć to znacznie poważniej.

Najzabawniejszy film w całej filmografii Martina Scorsese. Zabawny, rzecz jasna, w specyficzny sposób, bowiem ten, kto nie lubi cierpkiego, czarnego humoru raczej śmiać się tutaj nie będzie.

Najpiękniejsza w Ciemnej stronie miasta jest właśnie ciemna strona miasta. Nocny Manhattan migający neonami, błyszczące ulice, ludzkie wraki leżące w brudnych uliczkach, niesamowicie pracująca kamera.

Najzabawniejszy film w całej filmografii Martina Scorsese. Zabawny, rzecz jasna, w specyficzny sposób, bowiem ten, kto nie lubi cierpkiego, czarnego humoru raczej śmiać się tutaj nie będzie.

W zasadzie ten film mógłby się nazywać "Taksówkarz 2", gdyby nie to, że bohater jest sanitariuszem. Takie skojarzenie nasunęło mi się po tym filmie Martina Scorsese opartego na autobiograficznej powieście Joe Connelly'ego. Nowy Jork znów jest pokazany może nie jako siedlisko zła, ale miejsce ciągłego cierpienia, które wszystkich dobija.

Za dużo tu scen komicznych, za dużo absurdu, za dużo śmiechu. Tym razem Scorsese powinien wyzbyć się swojego charakteru pisma, opowiedzieć to znacznie poważniej.