-
1815recenzji
-
1802oceny
-
1077pozytywnych
-
725negatywnych
-
5.9średnia
-
60%pozytywnych
-
0.7odrębność
Najczęstsze gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
6.5
Przypomina dobrą powieść kryminalną, która z każdym kolejnym rozdziałem zaskakuje bądź przynajmniej zmusza do myślenia.
-
6
Gwarantuje nieskomplikowaną, ale dobrą zabawę. Takiej rozrywki wciąż powstaje zbyt mało!
-
6
Ta historia wydarzyła się naprawdę i nie jest wymysłem scenarzystów. To bardzo wiarygodny zapis walki, jaką prawnicy musieli stoczyć z systemem. Dla systemu dobra.
-
8
Sezon trzeci stoi na wysokim poziomie. To w końcu wciąż ci sami Wikingowie, których pokochali widzowie. Jasne, pozbawieni efektu nowości, powtarzający po raz kolejny pewne rozwiązania fabularne, ale wynagradzający to efektownymi odcinkami finałowymi.
-
6
Książka nieźle napisana, inteligentna, autentycznie zabawna, a jednocześnie poruszająca ważne tematy. Na dużym ekranie nieco traci, nie da się tego ukryć, ale zbytnią skrótowość próbuje przynajmniej nadrobić świetnie dobraną obsadą.
Najwyżej ocenione
-
10
Niewiele jest filmów, które widziałem dwa razy. Raz z reguły mi wystarcza. Zagubioną autostradę obejrzałem pewnie z dziesięć razy. I nadal mi mało.
-
10
W pamięć zapada muzyka zagrana na cytrze oraz znakomite, ekspresjonistyczne zdjęcia Roberta Kraskera. Jako jeden z pierwszych zastosował tak zwany "Dutch angle", przechylając kadry na boki w celu podkreślenia wyobcowania bohatera. Widz nie czuje się jednak wyobcowany. Prędzej zaciekawiony niezwykłą historię. Prawdę powiadają ci, którzy widzą w Trzecim człowieku arcydzieło światowego kina.
-
9
Pewnie w pierwszej dekadzie XXI wieku nie byłoby tak wielkiego boomu na animacje komputerowe, gdyby właśnie nie Shrek. To bez wątpienia jedna z najzabawniejszych animacji w historii kina, świetnie narysowana, pełna niezapomnianych postaci, z ciekawą historią i szybkim tempem.
-
9
Śmieszy do dziś. Ma pomysłową fabułę, świetnie zagrane role, olbrzymią lekkość. Potwierdza też olbrzymi talent komediowy Eugeniusza Bodo.
-
9
Słodka bohaterka plus całe stada innych antropomorficznych futrzaków to spora zaleta tej produkcji. Do tego dochodzi masa humoru zrozumiałego często tylko dla widzów dorosłych, a także wiele odniesień do tak klasycznych produkcji jak chociażby Ojciec chrzestny.
Najniżej ocenione
-
1
Ten film nawet nie jest śmieszny. Jest kiepsko wyreżyserowany, tandetny i głupawy, a jego jedyną zaletą jest huk karabinów.
-
1
Nic dziwnego, że film doczekał się czterech różnych tytułów i co najmniej kilku różnych wydań, w których jeszcze do niedawna gubił się sam Amazon. Aż się nie chce wierzyć, że My Lai Four powstał na podstawie nagrodzonej Pulitzerem książki Seymoura Hersha. Aż się nie chce wierzyć, że taki temat nie doczekał się lepszego obrazu, choć przymierzali się do niego czołowi twórcy Hollywoodu, od Sama Peckinpaha po Olivera Stone'a.
-
1
Techniczna i umysłowa porażka. Obraz, który należy za wszelką cenę ominąć.
-
1.5
Już od samego początku razi schematami i stereotypami.
-
2
Bilet został opłacony, więc widz ma nie marudzić, cieszyć mordę i dobrze się bawić. Tymczasem został potraktowany jak idiota, któremu można zaserwować niespójne sceny, durne rozwiązania fabularne i mierną realizację.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
7
Komedia dla ludzi o chorym poczuciu humoru.
-
7
Sporo dowcipów ma celnych, ale... zdecydowanie trzeba lubić ten rodzaj humoru. Absurdalny, oparty na skojarzeniach, niekiedy może głupawy, ale na swój sposób wiarygodny.
-
3
Na papierze to autentycznie bawi. Na wielkim ekranie już niekoniecznie. Szwankuje zwłaszcza scenariusz pełen siermiężnych dowcipów adresowanych do dwunastolatków.
-
3
Jeśli kogoś kręci gore, rozcinanie ludzi, szatkowanie ich i pieczenie, to pewnie The Green Inferno mu się spodoba. Mimo to uważam, że film - między innymi dzięki czarnemu humorowi - nie robi większego wrażenia. Wręcz irytuje brakiem klimatu zagrożenia.
-
3
Niewątpliwie jest efektowny. Tyle że po prostu jest też głupi. Strasznie głupi. I pozbawiony jakichkolwiek emocji.
