Rambo: Ostatnia krew

To nie jest Hollywood dla starego Rambo.

Sentymentalna podróż dla zagorzałych wielbicieli tej postaci oraz miłośników gore - znajdzie się tu kilka mocnych scen, których nie powstydziłaby się Piła. Jednak to wszystko, co można powiedzieć dobrego o łabędzim śpiewie Johna Rambo.

Masakra w stylu gore. Tylko po co? Stallone bez pomysłu na swoją ikonę popkulturową.

Prawdziwy fan doceni tutaj wszystko, a przede wszystkim samego Sylvestra Stallone. Dziś już 73-letni gwiazdor, wciąż ikona akcji po raz kolejny udowadnia, że wiek to tylko liczba. Nie sposób więc nie cieszyć się z każdej minuty, w której postanowił raz jeszcze uraczyć widzów swoim wcieleniem Johna Rambo, maszyny do zabijania, człowieka, który nie dostał szansy na normalne życie.

No ale cóż, ogląda się to nieźle i trudno mieć za złe filmowi o zabijaniu złoczyńców, że skupia się na zabijaniu złoczyńców. Jedynie co, można by oczekiwać nieco mądrzejszego scenariusza, bo ten zaprezentowany na ekranie momentami zakrawa o parodię. Warto pamiętać, że także zabijanie złoczyńców powinno mieć sens.

Sentymentalna podróż dla zagorzałych wielbicieli tej postaci oraz miłośników gore - znajdzie się tu kilka mocnych scen, których nie powstydziłaby się Piła. Jednak to wszystko, co można powiedzieć dobrego o łabędzim śpiewie Johna Rambo.

Tani b-klasowiec produkowany z myślą o VOD i koszach na przecenione DVD. Trochę szkoda, że Stallone nie zostawił tej postaci w spokoju.

Ci, którzy nie przepadają za prostym, brutalnym kinem akcji opartym na sprawdzonych schematach i nostalgii do bohaterów dawnych lat, zapewne nie znajdą tu wiele dla siebie, wszystkim pozostałym polecam dać szansę "Ostatniej krwi".

Owszem, Sylwester Stallone naprawdę się stara, ale to zdecydowanie za mało, aby miło wspominać zwieńczenie historii. To film, który nie powinien powstać, i bardzo chciałbym wymazać go z pamięci. Trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść.

Cały "Rambo: Ostatnia krew" to splot trzech, czterech wydarzeń, które najczęściej wyzbyte są dramaturgii i pochwalają najgorsze stereotypy. Film powstał jakby z myślą o wyborcach Donalda Trumpa: widza wprowadza w świat agresywnie ksenofobicznej retoryki i rasistowskiego egoizmu.

Nudne kino, które nie oferuje nic interesującego poza chwilowym poczuciem swego rodzaju satysfakcji z finalnej rzezi. Szkoda, albowiem zmarnowano potencjał na coś znacznie bardziej efektownego i wartościowego.