wPolityce.pl
Źródło
Łukasz Adamski 92%, Grzegorz Szymborski 3%, Marcin Fijołek 2%, Marcin Wolski 0%, Aleksander Majewski 0%, Arkady Saulski 0%, Elżbieta Królikowska-Avis 0%, Jakub Wiech 0%, Jeremiasz Jachowicz 0% 4 więcej
- Ostatnio dodana recenzja: 25 stycznia 2020 (wczoraj)
- Na Mediakrytyku od: 22 lipca 2016 (3 lata temu)
-
429recenzji
-
377ocen
-
268pozytywnych
-
109negatywnych
-
6.9średnia
-
71%pozytywnych
-
1.2odrębność
Ostatnio zrecenzowane
-
7.27.27.67.66.7Nie jest przełomem w kinie pokazującym wyprawy kosmiczne. Jest to natomiast nowatorska opowieść o tym aspekcie pracy kosmonautów, o którym często zapominamy. Oni nie są herosami z spiżu ani półbogami. To tacy sami ludzie jak my. -
4.64.65.95.95Niestety jako zakończenie kultowej serii jest pełen niewypałów, jakimi napełniony był kałach, którym Franz Maurer próbował się odstrzelić w pierwszym filmie. Nie powiem, że "to zły film", parafrazując Maurera. Nie mówię tego jednak przez odruch serca i sentyment. Tylko dlatego.
Najwyżej ocenione
-
9.09.08.98.910Bong Joon-ho w mistrzowski sposób przepływa między filmowymi gatunkami. Zaczyna od groteskowej komedii, potem przechodzi do sensacyjnego "heist movie", ociera się o makabreskę, rasowy gore i gładko wchodzi w sentymentalne kino obyczajowe. -
7.87.87.97.910Oczywiście jest to arcydzieło Tarantinowskie, godne bezczelności porucznika Aldo Raine'a z "Bękartów wojny". On mówiąc o swoim największym arcydziele wyrył niemieckiemu naziście swastykę na czole. Nożem. Tarantino wyrył na ekranie całą swoją miłość do kina. -
7.97.97.17.110Mroczny i wzbudzający nienawiść mas gwiazdor Maradona i genialny Diego, porywający miliony. O tym jest właśnie doskonały dokument Asifa Kapadii.
Najniżej ocenione
-
6.66.66.86.81.7Bełkot rozhisteryzowanego pseudointelektualisty, który pierwszy raz wyłożył się nawet warsztatowo. Porażka na całej linii.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
6.66.66.86.81.7Bełkot rozhisteryzowanego pseudointelektualisty, który pierwszy raz wyłożył się nawet warsztatowo. Porażka na całej linii.
-
7.67.67.67.63.3Niby cały ten film jest psychologicznym labiryntem działającym na zmysły widza. Owszem, jest to film mocno wystylizowany i podbudowany kapitalną ścieżką dźwiękową naszego rodaka Abla Korzeniowskiego. Co jednak z tego, skoro na końcu labiryntu pojawia się Minotaur-ułom przytłaczający ciężarem pustkę, usilnie ukrywaną przez reżyserskie efekciarstwo.
- Jeżeli jesteś związany ze źródłem (np. właściciel, redaktor, webmaster), to możesz uzyskać dostęp do panelu administracyjnego źródła.