mother!

Byłoby idealnie, gdyby nie to, że film sprawia wrażenie, jakby narzucał widzowi jedną jedyną interpretację mimo, że ma potencjał do wielu. Poza tym, brak słów.

Film wymusza na widzu jedną interpretację tego, co się dzieje, zamiast pozwolić widzowi zdecydować się na własną wersję. Świetna realizacja, niezłe aktorstwo.

Po obejrzeniu drugi raz tego filmu nadal uważam, że to mocno przeintelektualizowany film. Aluzje są bardzo czytelne. Bardziej groteska niż horror.

Odważne alegoryczne kino Darrena Aronofskiego, znakomite artystycznie, z mnogością interpretacji. Dla widza cierpliwego i z otwartym umysłem.

Gość w dom, Bóg w dom. Ludzie są popierd... A wiara czyni czuba! Ocena na gorąco, po głębszej analizie i dyskusji możliwa zmiana na plus minus:)

"Mother" mogło być świetnie. Skłaniać do refleksji. Być głosem w temacie relacji Bóg - człowiek - natura. Stawiać trudne pytania zamiast prostych odpowiedzi...
Niestety Aronofsky jest Aronofskym. Do tytułu dodał wykrzyknik, film jest histeryczny formalnie, kreacje aktorskie przeszarżowane, i w efekcie "Mother! " wcale dobry nie jest. Esencja pretensji.
Szkoda.

film o tak skomplikowanej metaforyce musiał podzielić widzów. ja akurat należę do tych, którzy kupili przekaz Darrena Aronofskiego, ale jestem w stanie zrozumieć tych, którzy doprowadzeni do pasji są przeciwnikami tego obrazu. ja widzę kontrowersję, ale przekaz kupuję.

Aronofsky zakochany w metaforach, biblii, popieprzonych psychicznie bohaterach, tonący w symbolach. Zawsze twierdziłem, że ludzkość to zaraza. Wolę Polańskiego.

Pozostawia spore pole do interpretacji, ale reżyser nie był otwarty na dyskusje, to wyłącznie jego opinia. Świetna Lawrence. Recenzja: http://tiny.cc/tmapoy

Ciekawe, że po Noe Aronofsky zrobił taki film. Do pewnego momentu bardzo dobrze się ogląda i trzyma w napięciu, potem wykłada na ławę całą kawę tego świata...

Metafora życia, sensu egzystencji, absolutu i dowód czemu sztuka dla sztuki jest do kosza.

Satanistyczny teledysk (z minimalnym udziałem muzyki). Czyli lubię, chociaż jestem świadom że to bardziej wezwanie do kłótni, niż dyskusji.

Trudno nie zrozumieć przesłania tego filmu, w końcu Aronofsky wszystko podaje pod nos. Do samego końca.

Długo mi zajęło by skusić się na ten seans, lecz absolutnie nie żałuję i uważam, że to najbardziej kreatywny film 2017 roku. Ogromne emocje i ścisk w gardle. Jennifer Lawrence już ostatecznie udowodniła mi, że jest dobrą aktorką.

HBOGO. Aronofsky zdecydowanie odjechał za daleko. Łopatologiczne metafory z których niewiele wynika.

Nierówny. W szaleństwie fabularnym jest metoda, choć zbyt szybko dało się poznać jego oczywiste znaczenia, a później nic nie szło dalej. Średni, ale nie zły.

Wielki minus za nachalne i bezczelne wciskanie symboliki chrześcijańskiej i wręcz wpychanie mi jej do gardła. Dawno nikt nie zgwałcił mnie tak religią, jak DA.

O madre, żeby kinematografia tworzyła więcej takich filmów jak to dzieło. Film bezgatunkowy, ponadczasowy, metaforyczny.

Ciekawe, że po Noe Aronofsky zrobił taki film. Do pewnego momentu bardzo dobrze się ogląda i trzyma w napięciu, potem wykłada na ławę całą kawę tego świata...

i❤️.Nie wiem czy to film o historii świata w oparciu o Biblię czy historia o artyście.Aktorstwo,zdjęcia,dźw ięk super.Nie rozumiem tego filmu

Metaforyczno-symboliczna bomba łopatologiczna. Subtelności w tym tyle, co w filmach ze Schwarzeneggerem. Był potencjał na coś więcej, niż Piekło Dantego 2.0

To uczucie kiedy chcesz posmyrać farbą po ścianie, ale co chwilę ktoś ci robi wjazd na chatę. Na ostatnich 15 minutach mój żenadometr wywaliło poza skalę.

Ziemia vs Ludzkość vs Religia. A wszystko to pełne dosadności, dosłowności i okrucieństwa. Nie do każdego taka forma trafia, ale na mnie zrobiła wrażenie.