- 77% pozytywnych
- 16 krytyków
- 72% pozytywnych
- 19 użytkowników
Film o toksycznej męskości, późnym ojcostwie i walce z prywatnymi demonami. Poruszający portret artysty, ale też jeden z najodważniejszych filmowych dzienników intymnych.
- Aktorzy: Willem Dafoe, Anna Ferrara, Cristina Chiriac
- Reżyser: Abel Ferrara
- Scenariusz: Abel Ferrara
- Premiera kinowa: 14 lutego
- Premiera światowa: 20 maja 2019
- Ostatnia aktywność: 2 maja
- Dodany: 9 sierpnia 2019
-
6.3Pozytywnie oceniony przez krytyków
-
77%pozytywnych
-
16krytyków
-
16recenzji
-
13ocen
-
10pozytywnych
-
3negatywne
-
-
6.4Pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
72%pozytywnych
-
19użytkowników
-
10recenzji
-
18ocen
-
13pozytywnych
-
5negatywnych
-
-
Recenzje krytyków
-
7
Bohater, w którym możemy dojrzeć siebie, chociaż na szczęście jeszcze nie teraz.
-
?
Kino jako dziennik. Życiopisanie - używając terminologii Mirona Białoszewskiego. Taki właśnie jest "Tommaso", najnowszy film Abla Ferrary.
-
7.5
Zaskakująca spowiedź skandalisty i reżysera "Złego porucznika".
-
?
Historia umęczonego umysłu wrażliwego artysty, który nie potrafi odnaleźć się prozie życia codziennego. To także coś na wzór filmowej terapii czy wręcz spowiedzi samego reżysera, który obnaża się przed widzem, mierząc się w ten sposób z własnymi demonami.
-
6.7
Cały obraz Ferrary czerpie swoją siłę właśnie z rozszerzenia zwyczajności. Mimo ustawienia kamery we własnym domu, reżyser nie obnaża siebie. Na autentycznym fundamencie buduje bowiem coś nowego.
-
6
Nie ma w sobie kontrowersji, z której jest znany amerykański reżyser. To produkcja wyważona i zbudowana międzyludzkich połączeniach. Artysta zaprasza widzów do swojego świata, przyznaje się do problemów i niepowodzeń, ale opowiada o uniwersalnych bolączkach, które prędzej czy później dopadną każdego. Warto poświęcić czas na spowiedź reżysera, w której podskórnie wibrują prawdziwe emocje.
-
7
Obrasta w różne warianty - pozwala je testować i dopasowywać do różnych wewnętrznych współrzędnych widza.
-
8
W Tommaso nie trudno się zakochać. Film urzeka od pierwszych minut. Rzym, któremu nie da się oprzeć, a w nim rodzina zmagająca się z problemami, które przecież dla wielu z nas nie są obce. Najbardziej urzeka jednak szczerość artystyczna Abela Ferrary.
-
9
Ostatecznie Tommaso stanowi jedno z najpełniejszych i najbardziej szczerych dzieł o artyście, bez względu na to ile reżyserowi faktycznie udało się przemycić do filmu z własnego życia i na ile jego bohater odpowiada jemu samemu. Udowodnił przy tym, że bez względu na to, kim się jest i co się posiada, to życie bywa najtrudniejszą ze sztuk.
-
3.3
Oto jeden z najbardziej irytujących filmów ostatnich miesięcy. Autoportret Abla Ferrary z Willemem Dafoe w roli alter-ego reżysera.
-
-
Recenzje użytkowników
-
5
pretensjonalne, chociaż odważne - własną żonę zaangażować do takich scen erotycznych ...
-
4
-
5
Willem Dafoe jest aktorem, który jest w stanie zagrać wszystko i tym filmem to pokazuje. Szkoda jedynie wybijających z rytmu historii pretensjonalności reżysera
-
6
Demony podeszłego wieku pukają do drzwi. Ferrara po swojemu, czyli monologami, ale nie wykłada wszystkiego, kilka wniosków ukrywa na twarzy Dafoe.
-
6
-
9
Willem Dafoe znowu udowadnia, że wielkim aktorem jest A sam film, to sama mądrość. Raz obejrzeć, to za mało, żeby odkryć te wszystkie symbole i życiowe mądrości
-
8
(NH'19) Reżyser z górnej półki plus takiż aktor i można zrobić film o niczym (normalne życie normalnego dorosłego faceta) a i tak będzie wyjątkowo i ciekawie.
-
7
Willem Dafoe zagra każdą postać jaką dostanie. Tommaso także na https://multivod.pl
- 14 marca
- 1
-
7
Święte ujęcie tego jak zbyt wiele dobrych chęci prowadzi do tragedii — główny bohater tak bardzo czuje potrzebę opieki nad rodziną, że ją całkowicie odrzuca.
-
Najlepsze recenzje użytkowników
-
4
-
9
Willem Dafoe znowu udowadnia, że wielkim aktorem jest A sam film, to sama mądrość. Raz obejrzeć, to za mało, żeby odkryć te wszystkie symbole i życiowe mądrości
-
7
Święte ujęcie tego jak zbyt wiele dobrych chęci prowadzi do tragedii — główny bohater tak bardzo czuje potrzebę opieki nad rodziną, że ją całkowicie odrzuca.
-
6
Demony podeszłego wieku pukają do drzwi. Ferrara po swojemu, czyli monologami, ale nie wykłada wszystkiego, kilka wniosków ukrywa na twarzy Dafoe.
