Betonowa płyta z jedzeniem zjeżdża w dół w wielopoziomowym więzieniu. Dla osadzonych zamkniętych na najniższych piętrach pozostaną tylko resztki - albo głód i rozpacz.
- Aktorzy: Ivan Massagué, Antonia San Juan, Emilio Buale, Zorion Eguileor, Alexandra Masangkay i 15 więcej
- Reżyser: Galder Gaztelu-Urrutia
- Scenarzyści: David Desola, Pedro Rivero
- Premiera światowa: 6 września 2019
- Ostatnia aktywność: 20 lipca
- Dodany: 21 marca 2020
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
Jest ciekawym kinem grozy, potrafi budować napięcie i skutecznie kreuje angażujących bohaterów. Choć Goreng momentami wydaje się zbyt naiwnym idealistą, kibicujemy jego wizji naprawy świata. Debiutujący Gaztelu-Urrutia potrafi przykuć uwagę i przenieść na ekran oryginalne koncepcje. Rzeczywistość Dziury intryguje i przeraża. Ten film ma w sobie niebywały mroczny urok.
-
Kino bezkompromisowe. Trudne w odbiorze dla widza delikatnego, który odwróci wzrok przed niektórymi obrazkami. Akty kanibalizmu, zezwierzęcenie, nienawiść i bestialstwo. Środki jakie przedsięwziął Galder Gaztelu-Urrutia są bardzo radykalne, ale potrzebne, by napiętnować sytuację geopolityczną i dotrzeć do szerszego odbiorcy.
-
Pod względem czysto filmowym ogląda się ten manifest dobrze, mimo tego, że o żadnym oryginalnym pomyśle nie może być mowy.
-
Krwawe koło fortuny, w którym raz jest się na szczycie, raz na dnie, a po drodze można upaść na wiele sposobów. I reżyser pokazuje nam każdy z nich, od podłości po kanibalizm. Tym samym "Platforma" nie jest dla ludzi o delikatnej wrażliwości i żołądku. I bardzo dobrze, bo dzięki temu film jest uczciwy wobec widza.
-
Owszem, język tego filmu bywa miejscami wręcz prostacki, reżyser nie bawi się w subtelności, ale jeżeli film ma walić widza między oczy i zmuszać do refleksji, to Platforma robi to doskonale.
-
Jednak film potrafi wciągnąć. Od otwarcia oczu przez głównego bohatera chce się dowiedzieć dokąd prowadzi ta "wyspa" na której się znalazł. I gdzie kończy się ta tytułowa platforma.
-
Podróż Gorenga jest wiec przede wszystkim podróżą ku świadomości, nie tylko samego bohatera, ale i przede wszystkim nas samych. A że mierzyć musimy się z tym wszystkim, co najchętniej zepchnęlibyśmy na samo jej dno, tym dobitniej trafia do nas zaoferowany przez Gaztelu-Urrutii społeczny komentarz. Bardzo dobre kino.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Rewelacyjny film. Podobny do Cube, który uwielbiam, albo nawet lepszy. Oryginalny, intrygujący, ciekawy i przerażający. Te zamknięte pomieszczenia, klaustrofobiczna atmosfera i zagadka o co w tym chodzi. Trzyma w napięciu do końca. Duży plus filmu to sporo powodów do zastanawiania się nad znaczeniem całej sytuacji i nad naturą człowieka.
-
Cube to mój film dzieciństwa i kiedy usłyszałem, że Platforma to taki Cube, tylko 20 lat później, byłem niesamowicie zainteresowany tym filmem. Teraz już wiem, że hiszpański film w żadnym wypadku nie przetrwa takiej próby czasu. Głupotki, niedomówienia, logika, a w zasadzie jej szczątkowe ilości nie pozwalają cieszyć się tak jak na seansie o ludziach w sześcianie. Koncepcyjnie może i jest intrygująco, zaczyna się też całkiem dobrze.