- Movieway, FDB, Film.org.pl, WP, Film, naEKRANIE, KinoActive
-
696recenzji
-
679ocen
-
507pozytywnych
-
172negatywne
-
6.3średnia
-
75%pozytywnych
-
0.7odrębność
Gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
6
Maciej Bochniak potrafi żonglować gatunkami i doskonale bawi się kinem. Magnezja potrafi zaskakiwać, wciąga opowiadaną historią i mami wizualnym przepychem, choć czasami bywa toporna i zbyt rozszalała. Mimo wszystko to kino, którego nam potrzeba. Takie, które nie bierze wszystkiego na serio, prezentuje bohaterów w krzywym zwierciadle i podejmuje ryzyko.
-
7
Mirabella-Davis pięknie opowiada o zyskiwaniu samoświadomości.
-
7
Ten film to wyważone spotkanie dwóch światów, w którym najbardziej liczy się człowiek i jego wrażliwość. Merab z każdą sceną odkrywa siebie, uczy się swoich słabości i odnajduje w sobie siłę. Z drobnych pęknięć wyciąga piękno i w finałowym tańcu staje się artystą, ale przede wszystkim sobą. A potem tańczyliśmy to powiew świeżości w nowym kinie gruzińskim, któremu warto poświęcić chwilę.
-
8
Jest niczym burza - wpada do serca, robi spustoszenie, ale pozostawia nadzieję, że kiedyś wyjdzie słońce.
-
7
Nie jest polityczną wypowiedzią, trochę za mało miejsca poświęca mechanizmom bezdusznego systemu, ale dobrze sprawdza się jako dramat jednostki.
Najwyżej ocenione
-
9
Orzeźwiający i zaskakująco przyjemny. Daje estetyczną radość, ale nie zapomina o duchowej strawie.
-
9
Maestria wyważonego słowa, pozbawiającego oddechu obrazu i trzymającej w napięciu muzyki.
-
9
Kolorowy miszmasz pełen dobrej energii i odrobiny nadziei. McDonagh potrafi bawić się w kino!
-
9
Yorgos Lanthimos pokazuje świat pełen konwenansów, ubiera swoje bohaterki w kostiumy z epoki, ale wciąż przygląda się rzeczywistości w krzywym zwierciadle uwypuklając ludzkie wady i przywary. Faworytato jego najbardziej przystępny film, ale nie mniej autorski i intrygujący. Prawdziwy strzał w dziesiątkę w dobie #metoo i kobiecej walki o bycie zauważoną, usłyszaną i wysłuchaną.
-
9
Filmowa perełka, która czerpie wiele z artystycznego nadęcia i abstrakcyjności sztuki współczesnej, ale nie wpada w przerost formy nad treścią.
Najniżej ocenione
-
1
Tabloidowy krzykacz z zamiłowaniem do turpizmu, który ma tylko przyciągać uwagę i wywoływać szok.
-
2
W Zabójczym rejsie jest jednostajnie i bez polotu. Netflix ponownie chciał zrobić produkcję lekką i przyjemną, schlebiając niskim gustom. Niestety kompletnie mu nie wyszło.
-
2
Artyzm, jakiego nie chce się oglądać. Banalna zbitka klisz i złych inscenizacji, których nie da się obronić w żaden sposób. Niekontrolowany chaos pustych słów i bezrefleksyjnych aktów.
-
2
Miało fantastyczne składniki, ale film został stworzony bez polotu, przez co otrzymaliśmy mieszankę trudną do strawienia.
-
2
Ociera się o śmieszność swoimi scenariuszowym i wizualnym niedopracowaniem.
Odrębnie ocenione
-
4
Poza fantastycznymi zdjęciami Guya Godfree, który kontrastuje szarą rzeczywistość z barwnymi obrazami autorki i intrygującą Hawkins, Maudie jest rozczarowaniem. Smutną i nudną podróżą do Nowej Szkocji, w której optymizm nie jest zaraźliwy.
-
3
Składa się z porozrzucanych puzzli, ale obraz, który się z nich wyłania jest bezbarwny i nieciekawy. Pociąg ominął najważniejsze stacje, takie jak zaskoczenie, napięcie i oczekiwanie.
-
3
Po filmie Krew Boga w pamięci pozostaną piękne zdjęcia i zapierające dech w piersi krajobrazy. Całość jest artystyczną jazdą bez trzymanki, która grzęźnie w dłużyznach, błędach i jednoznacznych interpretacjach.
-
2
W Zabójczym rejsie jest jednostajnie i bez polotu. Netflix ponownie chciał zrobić produkcję lekką i przyjemną, schlebiając niskim gustom. Niestety kompletnie mu nie wyszło.
-
4
Agnieszka Holland otrzymała fantastyczny materiał wyjściowy w postaci książki Olgi Tokarczuk, ale zrobiła kino letnie, bez szaleńczej werwy i emocjonalnego zaangażowania.
