-
691recenzji
-
674oceny
-
502pozytywne
-
172negatywne
-
6.3średnia
-
74%pozytywnych
-
0.7odrębność
Najczęstsze gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
?
"Szarlatan" nie wyrusza na barykady i z nikim nie chce się siłować. Nie niesie w sobie silnego politycznego manifestu, który można było odczytać z poprzedniego filmu Holland. To raczej hołd oddany uzdrowicielowi, który pomógł rzeszy ludzi kosztem własnego szczęścia. Kameralna opowieść skupiona na bohaterze w kontrze do wielkiej historii.
-
?
Największą siłą opowieści jest umiejętność poruszania i zmieniania naszego patrzenia na rzeczywistość. Co prawda "Naprzód" nie jest w tej kwestii wywrotowe, a nawet powiela schematy, które dawno powinny odejść już do lamusa, ale nadal potrafi wzruszać i bawić.
-
5
Ten film to seans zaprzepaszczonych szans, który mógłby się potoczyć o wiele lepiej, gdyby reżyser rozszerzył nieco swoją perspektywę patrzenia na przedstawiany problem.
-
5
Ma swoje plus i minusy, ale najbardziej rozczarowuje poprawnością opowiadania. Po Matteo Garrone, twórcy Pentameron czy Dogmana, spodziewałam się czegoś więcej. Ten film to przyjemna opowieść dla całej rodziny, którą można znudzić dzieci wychowanych na pędzącej akcji i kolorowych obrazkach.
-
?
Doskonale wpisuje się w obecną sytuację polityczną i z powodzeniem może wchodzić z nią w dyskusję. Barwny i bardzo dobrze zainscenizowany jest przede wszystkim nośnikiem myśli i przedstawieniem dwóch odmiennych spojrzeń na świat.
Najwyżej ocenione
-
9
Orzeźwiający i zaskakująco przyjemny. Daje estetyczną radość, ale nie zapomina o duchowej strawie.
-
9
Maestria wyważonego słowa, pozbawiającego oddechu obrazu i trzymającej w napięciu muzyki.
-
9
Kolorowy miszmasz pełen dobrej energii i odrobiny nadziei. McDonagh potrafi bawić się w kino!
-
9
Yorgos Lanthimos pokazuje świat pełen konwenansów, ubiera swoje bohaterki w kostiumy z epoki, ale wciąż przygląda się rzeczywistości w krzywym zwierciadle uwypuklając ludzkie wady i przywary. Faworytato jego najbardziej przystępny film, ale nie mniej autorski i intrygujący. Prawdziwy strzał w dziesiątkę w dobie #metoo i kobiecej walki o bycie zauważoną, usłyszaną i wysłuchaną.
-
9
Filmowa perełka, która czerpie wiele z artystycznego nadęcia i abstrakcyjności sztuki współczesnej, ale nie wpada w przerost formy nad treścią.
Najniżej ocenione
-
1
Tabloidowy krzykacz z zamiłowaniem do turpizmu, który ma tylko przyciągać uwagę i wywoływać szok.
-
2
W Zabójczym rejsie jest jednostajnie i bez polotu. Netflix ponownie chciał zrobić produkcję lekką i przyjemną, schlebiając niskim gustom. Niestety kompletnie mu nie wyszło.
-
2
Artyzm, jakiego nie chce się oglądać. Banalna zbitka klisz i złych inscenizacji, których nie da się obronić w żaden sposób. Niekontrolowany chaos pustych słów i bezrefleksyjnych aktów.
-
2
Miało fantastyczne składniki, ale film został stworzony bez polotu, przez co otrzymaliśmy mieszankę trudną do strawienia.
-
2
Ociera się o śmieszność swoimi scenariuszowym i wizualnym niedopracowaniem.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
4
Poza fantastycznymi zdjęciami Guya Godfree, który kontrastuje szarą rzeczywistość z barwnymi obrazami autorki i intrygującą Hawkins, Maudie jest rozczarowaniem. Smutną i nudną podróżą do Nowej Szkocji, w której optymizm nie jest zaraźliwy.
-
3
Składa się z porozrzucanych puzzli, ale obraz, który się z nich wyłania jest bezbarwny i nieciekawy. Pociąg ominął najważniejsze stacje, takie jak zaskoczenie, napięcie i oczekiwanie.
-
3
Po filmie Krew Boga w pamięci pozostaną piękne zdjęcia i zapierające dech w piersi krajobrazy. Całość jest artystyczną jazdą bez trzymanki, która grzęźnie w dłużyznach, błędach i jednoznacznych interpretacjach.
-
2
W Zabójczym rejsie jest jednostajnie i bez polotu. Netflix ponownie chciał zrobić produkcję lekką i przyjemną, schlebiając niskim gustom. Niestety kompletnie mu nie wyszło.
-
4
Agnieszka Holland otrzymała fantastyczny materiał wyjściowy w postaci książki Olgi Tokarczuk, ale zrobiła kino letnie, bez szaleńczej werwy i emocjonalnego zaangażowania.
