8.2
Bardzo pozytywnie oceniony przez wielu krytyków, uznany
- 98% pozytywnych
- 61 krytyków
7.4
Pozytywnie oceniony przez użytkowników
- 92% pozytywnych
- 25 użytkowników
Rozwiedziony dyrektor muzeum sztuki nowoczesnej stanie przed wielkim wyzwaniem podczas przygotowań do premiery najnowszej instalacji artystycznej.
- Obsada: Claes Bang, Elisabeth Moss, Dominic West, Terry Notary, Christopher Læssø
- Reżyser: Ruben Östlund
- Scenariusz: Ruben Östlund
- Ostatnia aktywność krytyków: 19 lutego 2019 (4 mies. temu)
- Ostatnia aktywność użytkownikówużyt.: 18 lipca 2019 (wczoraj)
- Premiera kinowa: 15 września 2017 (1 rok temu)
- Premiera światowa: 20 maja 2017 (2 lata temu)
7.4
10.0
0.0
25
Pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
92%pozytywnych
-
25obejrzało
-
8recenzji
-
25ocen
-
23pozytywne
-
2negatywne
-
8
Pomimo paru absurdalnych sytuacji, film jest dość trafny i bardzo dobrze porusza parę ciekawych tematów. Świetnie dobrani aktorzy. Zasłużona Złota Palma. -
9
Mistrzowska satyra, bardzo trafnie punktująca szwedzkie społeczeństwo XXI wieku oraz produkt zwany sztuką współczesną. Najlepszy film nagrodzony Złotą Palmą od bardzo dawna. -
7
Niektóre sceny The Square są genialne - wywiad z dyrektorem albo otwarcie wystawy i zaproszenie na poczęstunek, performance Olega. Ciekawe doświadczenie. -
9
Ze złośliwego komentarza środków wyrazu sztuki współczesnej przechodzi do nieudolności społecznego zaangażowania ze strony wyższych sfer i nierówności w ogóle. -
7
Pseudoartyzm w końcu obnażony. Krytyka arogancji światka sztuki, w którym postacie są niewiarygodne, kończy się nadętą manifestacją tytułowego kwadratu. -
6
Östlund już nie pierwszy raz we wspaniały sposób diagnozuje społeczeństwo i ludzkość jako gatunek. I wystarcza mu do tego kilka scen, bo z tymi 2,5h przesadził. -
4
Może miałam zły dzień, może po prostu jestem za głupia i mój humor jest za płytki by docenić wyjątkowość tego czegoś, ale jak na razie trudno mi się pogodzić z tym, że ktoś to nominował do Oscara. -
8
Nie jest to łatwy film. Praktycznie pozbawiony fabuły, a dla wielu sensu i przesłania. Bo trudno za wystarczający motyw uznać utratę przez dyrektora muzeum sztuki współczesnej portfela i telefonu. Ale jak ktoś wpadnie w klimat dostrzeże logikę reżysera. Świetny klimat, znakomite aktorstwo, "odjechane" pomysły.
