
- 89% pozytywnych
- 45 krytyków
- 89% pozytywnych
- 28 użytkowników
Mężczyzna sfrustrowany przyziemnością swojego życia doświadcza czegoś niezwykłego.
- Aktorzy: David Thewlis, Jennifer Jason Leigh, Tom Noonan
- Reżyser: Duke Johnson, Charlie Kaufman
- Scenariusz: Charlie Kaufman
- Premiera kinowa: 22 stycznia 2016
- Premiera światowa: 4 września 2015
- Ostatnia aktywność: 26 października 2020
- Dodany: 18 lipca 2016
-
7.5Bardzo pozytywnie oceniony i uznany przez krytyków
-
89%pozytywnych
-
45krytyków
-
45recenzji
-
27ocen
-
24pozytywne
-
3negatywne
-
-
7.1Pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
89%pozytywnych
-
28użytkowników
-
6recenzji
-
27ocen
-
24pozytywne
-
3negatywne
-
-
Recenzje krytyków
-
Charlie Kaufman, jak sam twierdzi, odmawia pokazywania innej perspektywy niż perspektywa postaci, o której opowiada. Charlie brzmi jak mój człowiek. Ja do kina chodzę głównie po to, by spojrzeć przez chwilę na świat cudzymi oczami.
-
Ta w gruncie rzeczy prosta historia urzeka formą, która to dopiero wydobywa z niej głębszą treść.
-
Jedna z najlepszych animacji, które poruszają problematykę bycia jednostką w społeczeństwie, bo jak wiadomo, nawet w tłumie można być samotnym.
-
Doskonałe dialogi, oryginalna forma, ciekawe spostrzeżenia i zapadająca w pamięci historia. Kaufman wciąż w bardzo dobrej formie.
-
Animacja bez szczęśliwego zakończenia i nie podnosząca widza na duchu. A jednak w jakiś sposób piękna, być może przez to, że ukazuje po prostu człowieka - z jego wadami i bez ich odkupienia.
-
Jest rozbrajająco szczerym i wzruszającym studium o niezręcznym ciężarze życia. To prawdziwy diament, który nie jest świadom mocy swojego blasku.
-
Intelektualna szermierka dla tych, którzy cenią oryginalnie ubraną ironię i emocjonalną szczerość.
-
Melancholijny i zabawny, wyrafinowany i skromny.
-
Nie jest pogodną, łatwą w odbiorze opowieścią, ale psychodelicznym koszmarem dziejącym się w oparach rzeczywistości, zawierającym jedną z najbardziej niekomfortowych, bo niesamowicie prawdziwych, scen łóżkowych w historii kina.
-
Bardzo smutne kino, ale i bardzo refleksyjne, nie pozbawione nadziei. Niecodzienne doświadczenie.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Charlie Kaufman śni nadal, a ja chcę śnić razem z nim. Jeden z najsmutniejszych filmów życia.
-
-
Walka jednostki z masą, poszukującej iskry w swoim życiu, która uwolni go od reszty świata. Do tego świetna animacja.
-
-
Przejmująco smutny. Forma i treść świetnie się dopełniają, dodatkowo potęgując ponurą kaufanowską wizję.
-
Trudny do oceny, bo jak na animację bardzo dobrzy, ale sama historia trochę nuży.
-