Służąca

Ma przede wszystkim fantastycznie skrojoną fabułę.

Wychuchane i wymuskane kino kompletne, imponujące reżyserią i przewrotnym klimatem rosnącego pożądania.

Łączy wiktoriański romantyzm z orientalnym erotyzmem i jest to uwodzicielska mieszanka, która szybko uderza do głowy.

Intensywny i zmysłowy, dobrze zagrany, a przede wszystkim dostarczający sporej dozy filmowej przyjemności.

Nie jest może najlepszym dziełem Chan-Wook Parka - niektóre twisty wydają się wymuszone, gagi drażnią, a mimo to dostarcza praktycznie wszystko, czego miłośnicy reżysera powinni się spodziewać.

Jest dobrym podsumowaniem artystycznych fascynacji reżysera w nieco pikantniejszym niż dotychczas wydaniu.

Doprawdy wybitne dzieło, obok którego nie można przejść obojętnie.

Służąca okazuje się z jednej strony ciekawym obrazem nieco perwersyjnej Azji z początku XX wieku, z drugiej zaś lesbijskim melodramatem i thrillerem o szwindlu mniej lub bardziej doskonałym.

Na pewno jest on interesujący i ciekawy od strony wizualnej, jego atutem jest również egzotyka, dobre aktorstwo, piękne zdjęcia, reżyserski rozmach i autentycznie wciągająca intryga, nawet jeżeli nieco czasem naciągana.

Najlepsza postmodernistyczna zabawa roku.

Dzieło nużące, usilnie przeciągnięte do ponad dwóch godzin za sprawą mało odkrywczych zwrotów akcji, próbujących wznieść początkowy banał do rangi skomplikowanej opowieści o namiętnościach, intrygach i okrucieństwach patriarchatu.

Pod maską chłodnej obojętności i zblazowania Hideko, za bezczelnością i okrucieństwem spojrzenia Sook-hee kryje się wieloletni dramat, który zachwieje waszym postrzeganiem świata.

Służąca to przykład kina dla koneserów. Film spodoba się nie tylko estetom czy miłośnikom uroków azjatyckiej kultury, ale wszystkim tym, którzy cenią tajemniczość i wciągającą intrygę.

Zapewne jeden z najpiękniejszych wizualnie filmów, jakie w tym roku obejrzymy nie tylko na canneńskim festiwalu.

W syntezie form, stylów i faktur jest miejsce na wielopoziomowe intrygi, zdrady, sugestywną erotykę i przeszywające bólem obrazy tortur. Dość powiedzieć, że to zgrabny mariaż kina wielu gatunków i feministycznego manifestu.

Wbija w fotel. Po prostu. To film kompletny, zahaczający o arcydzieło.

Napięcia nie ma tu zbyt wiele, a wątek miłosny, niezależnie od jego znaczenia dla fabuły, jakby ginie wśród innych. Nie brakuje natomiast nadzwyczaj złożonej intrygi i naprawdę potężnych zwrotów akcji.

Park Chan-Wook stworzył film, którym należy się rozkoszować.

Jest dziełem kompletnym, niesamowicie bliskim ideałowi zarówno na płaszczyźnie formalnej, jak i treściowej, i za to reżyserowi należy się wielkie uznanie - niezależnie od specyfiki reszty jego dorobku.

Chan-wook Park celebruje zmysłowość obcowania człowieka z materią, jakby jego naczelnym zamiarem było oczarowanie nas zaklęciem synestezji.

W gruncie rzeczy "Służąca" okazuje więc dość niewinna. Tworząc zawiły świat pozorów, reżyser składa hołd szczerości i prostocie.

Dzieło obowiązkowe dla każdego kinomaniaka.

W przeciwieństwie do autorki powieści, reżyser zakłada z pewną dozą ufności, że w człowieku istnieje dobro, a nie tylko wyrachowana żądza pieniądza. Takie założenie czyni całość, raczej niezamierzenie, naiwną w wymowie. Pomimo pięknej muzyki, jak zawsze nietuzinkowej pracy kamery i zmysłowych, erotycznych scen.

Znakomity, mnogość wątków czyni go jeszcze ciekawszym.

Najlepszy przykład udanej fuzji pozornie zupełnie niepasujących do siebie porządków.

Bardzo wyrafinowane kino z najwyższej półki, pełne mroku oraz piękna.

Może to nie Imamura, ale nie jest to też film, który należy pominąć przy oglądaniu nowych niezależniaków ze Wschodu.

Z powodu rozdawania postkolonialnych ciosów i filozofujących predylekcji, "Służąca" to doskonała zabawka dla intelektualistów, miłośników subtelnej erotyki i kuriozalnej pornografii, lecz średnio pasjonujący i nieznośnie przewidywalny film.

"Kolaż" z gatunków filmowych stanowi dla reżysera jedynie "kostium", by opowiedzieć historię o kobiecej emancypacji. W istocie "Służąca" jest więc feministycznym manifestem.

Wspaniały obraz, nie wulgarny, a skłaniający do myślenia. Określiłabym go jako przykład kina dla wymagających i gorąco zachęcam do obejrzenia.

W porównaniu do wielu filmów o społeczności LGBTQ+, gdzie to orientacja seksualna staje się głównym źródłem konfliktu dla opowiadanej historii, w Służącej zdaje się ona nieistotna. Jest to raczej opowieść o emancypacji Hideko, która bez miłości i wsparcia Sookhee być może nie dałaby rady wyzwolić się spod ciągłej opresji.

Wizualnie bogaty film, inspirowany japońskim malarstwem oraz europejskim kinem grozy, ma wiele elementów, które znamy z poprzednich tytułów reżysera. Jest zbrodnia, zemsta, spisek, perwersyjna namiętność, szokująca w swych detalach przemoc, nastój osaczenia, mylenie tropów.

Jest jak pudełko czekoladek - do smakowania, odkrycia i poczucia, nawet jeśli niekoniecznie do zapamiętania. I dobrze, takie przyjemności się przeżywa, nie wspomina.

Ma niesamowity gęsty klimat, który można kroić nożem. Atmosfera podgrzewana jest sukcesywnie, tak by w momencie kulminacyjnym napięcie wybuchło nam w twarz. I to w jakim stylu!

Bardzo mocne i oryginalne kino.

Opowiada o manipulacji, a reżyser opanował tę sztukę do perfekcji. Sprawia, że podążamy za jego narracją i zauroczeni pięknem opowieści, dajemy się wywieść w pole. Czysta przyjemność bycia oszukiwanym.

Ciekawe kino, wadzące się z istotą prawdy, z kobiecą seksualnością, z lojalnością, miłością, zdradą. I pomimo wschodniego kostiumu zadaje uniwersalne pytania.

Wizualna uczta, liczne zwroty akcji, wciągająca intryga i fantastyczna mieszanka gatunków.

Nie jest więc ani najlepszym filmem, ani rewolucją lub ewolucją w twórczości koreańskiego mistrza, lecz po prostu świetnym thrillerem erotycznym, którym Chan-wook Park potwierdza, że nie robi złych filmów i dalej jest czołowym reżyserem współczesnego kina, a na jego produkcje zawsze warto czekać.

Odważny, niełatwy do poskromienia, pikantny, kosmaty nawet. Trzymający w swoich silnych mackach po samo spełnienie.

Kino spełnione formalnie i intelektualnie, a przy okazji dostarczające sporo frajdy.

Daje widzom bardzo dużo inteligentnie podanej rozrywki, w bezbłędnie skrojonym kostiumie.