-
903recenzje
-
883oceny
-
697pozytywnych
-
186negatywnych
-
6.7średnia
-
79%pozytywnych
-
1.0odrębność
Gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
8
Już sam początek "Kasztanowego ludzika" rzeczywiście wciska widzów w fotele. Wprawdzie później fabuła rozwija się zgodnie ze sprawdzonymi regułami gatunku, ale dla fanów dobrych kryminałów pierwszy odcinek będzie wystarczającą zachętą do obejrzenia całego serialu - będącego ekranizacją powieści Sørena Sveistrupa.
-
8
Wysoki poziom brutalności wielu scen powoduje, że "Squid Game" zdecydowanie nie jest odpowiednim serialem zarówno dla młodych widzów, jak i dorosłych, którzy nie przepadają za widowiskami pełnymi przemocy i okrucieństwa. Zresztą już w pierwszym odcinku czeka nas prawdziwa huśtawka nastrojów, gdyż interesująca opowieść obyczajowa niepostrzeżenie przemienia się w prawdziwy horror.
-
7
Wprawdzie "Małe rzeczy" mogą przypaść do gustu widzom szukającym solidnie nakręconego kryminału, ale filmowi Johna Lee Hancocka jednak dość daleko do szczytowych osiągnięć w tym gatunku. A gdyby nie świetna kreacja Jareda Leto to zapewne nasze wrażenia byłoby zdecydowanie mniej pozytywne.
-
7
Cóż z tego, że "Sky Rojo" w sumie nie jest złym serialem, skoro w przypadku nowego dzieła twórców "Domu z papieru" poprzeczka była ustawiona znacznie wyżej. Dla zaspokojenia oczekiwań widzów nie wystarcza więc postawienie na mieszankę przemocy i seksu okraszoną sporą dawką czarnego humoru.
-
7
Przemyślana mieszanka różnych gatunków zaowocowała w "Ferajnie z Baker Street" całkiem wciągającym widowiskiem i z prawdziwą przyjemnością obserwujemy perypetie sympatycznych młodych bohaterów, zupełnie nie przejmując się tym, że w pierwszym odcinku Sherlock Holmes w zasadzie nie pojawia się na ekranie.
Najwyżej ocenione
-
10
Wielopoziomowy, niespotykanie sugestywny, wybitnie oryginalny - "Lament" trwa bite dwie i pół godziny, ale warto mu poświęcić każdą minutę. Odpłaci niezapomnianymi wrażeniami.
-
10
Jest jednym z tych filmów, które można oglądać raz za razem. Powinna więc stanowić obowiązkowy element filmoteki każdego kinomana.
-
10
Jest chyba najtrudniejszym dziełem reżysera. Równie mocno oklaskiwany co wygwizdywany, każe na nie tyle śledzić wydarzenia na ekranie, co nieustannie interpretować ich znaczenie.
-
10
Niezwykła, sentymentalna podróż w czasie do świata fin de siècle'u, kiedy "najważniejsza ze sztuk" stawiała dopiero pierwsze, czasami jeszcze nieporadne, ale niezmiennie fascynujące kroki.
-
10
Erudycja i zmysł szaradzisty reżysera nie przesłaniają jednak pasjonującego studium postaci - a tylko czynią seans "Nici widmo" tym większą przyjemnością.
Najniżej ocenione
-
0
Malick zawsze pozostawał na uboczu Hollywood i odnosiło się czasem wrażenie, że filmy robi przede wszystkim dla siebie. Jednak to, co kiedyś można było uważać za styl, zamieniło się niestety w nieznośny manieryzm. Może wcale nie trzeba czekać na to, żeby wreszcie ktoś porządnie go sparodiował - w "Knight of Cups" reżyser udowadnia, że sam potrafi dać sobie z tym radę. Chyba powinien wziąć przykład z reklamy pewnych batoników i zrobić sobie przerwę.
-
0
Trudno powiedzieć, dla kogo właściwie powstał ten film, jest zbyt nudny na film rozrywkowy i zdecydowanie zbyt sentymentalny na film artystyczny.
-
0
Valérie Donzelli opowiada wprawdzie o zakazanej namiętności pomiędzy rodzeństwem, ale zamiast prowokować - nudzi i irytuje zmanierowaniem. Przerost formy nad treścią.
-
1
Nie jest horrorem, z którym koniecznie należy się zapoznawać. Wręcz przeciwnie - lepiej go skrupulatnie unikać.
-
1
Stanowi podręcznikowy przykład na to, że z dobrego materiału nie musi wcale powstać dobry film.
Odrębnie ocenione
-
0
Malick zawsze pozostawał na uboczu Hollywood i odnosiło się czasem wrażenie, że filmy robi przede wszystkim dla siebie. Jednak to, co kiedyś można było uważać za styl, zamieniło się niestety w nieznośny manieryzm. Może wcale nie trzeba czekać na to, żeby wreszcie ktoś porządnie go sparodiował - w "Knight of Cups" reżyser udowadnia, że sam potrafi dać sobie z tym radę. Chyba powinien wziąć przykład z reklamy pewnych batoników i zrobić sobie przerwę.
-
3
Rozdzierająco pusty fabularnie i zwyczajnie nudny.
-
2
Ogląda się to w katuszach większych niż egzystencjalne męczarnie tytułowego bohatera, bo "Nieracjonalny mężczyzna" jest na dodatek filmem tragicznie napisanym i morderczo nudnym.
-
8
Można zatem narzekać na dziury fabularne, naiwność niektórych rozwiązań, nie zawsze dopracowane i osiągające swój cel efekty specjalne, niedokładności historyczne czy dziwny akcent niektórych postaci. Można też pójść do kina i mieć świetną zabawę przez dwie godziny. Można to też połączyć. I, co pokazuje przykład tu podpisanej, nadal bawić się dobrze.
-
4
Ford niby nieźle udaje tu Lyncha, wywołując u widza dyskomfort i duszność znane z "Zagubionej autostrady" i "Blue Velvet", ale nie potrafi powiedzieć nic prawdziwie intrygującego czy odkrywczego.
