2001: Odyseja kosmiczna

Po tylu latach strona wizualna nadal oszałamia, a symboliczna fabuła pozostawia mnóstwo pytań bez odpowiedzi. Ale film jest o 30 min za długi.

Rzadko stawiam dychę, ale w przypadku tak genialnej produkcji, która rewelacyjnie przekłada cechy dobrego sci-fi na ekran nie mogłem tego nie zrobić.

To film powyżej naszej zdolności postrzegania i pojmowania. Zrozumieć pomoże nam tylko dotknięcie monolitu.

Przepiękny wizualnie, obrazem oddziałuje na psychikę. Film typu dobrze się bawisz, ale mało rozumiesz i może Kubrick właśnie pokazuje jak wiele za i przed nami.

Jeden z lepszych filmów sci fi jaki kiedykolwiek powstał. Mimo czasu powstania('68) nie odstaje efektami od dzisiejszych produkcji

Stop, Dave. Will you stop, Dave? Stop, Dave. I'm afraid. I'm afraid, Dave. Dave, my mind is going. I can feel it. I can feel it. My mind is going...

Majstersztyk pod względem wizualnym oraz dźwiękowym. Szkoda, że w parze z tym nie idzie fabuła.

Zdecydowanie nie jest to film który ogląda się "od ręki". Ba, to nawet nie film, a instalacja artystyczna i traktat filozoficzny w jednym. Dzieło kompletne, o szczególnej wartości moralnej, które wymaga od widza intelektualnego zaangażowania. I choć obraz Kubricka nie ma wyraźnej fabuły, wyróżnia się swoją tajemniczością, klimatem i absolutnie nowatorskim montażem. Wymowa tego medium filmowego jest przy tym niejednoznaczna, stawia szereg egzystencjonalnych pytań i nie udziela na nie odpowiedzi.

Człowiek wobec nieskończoności. Kubrick wydobywa esencję z każdego ujęcia. Wielkie, majestatyczne doznanie. Piękno transcendencji. Wyżyny techniki filmowej.

Aaa co to było za przeżycie!!! Upiorne i piękne!!! Może nie wszystko jest jasne, ale jest piękne

Powtórka. Najbardziej sensualny film jaki widziałem w życiu. Dopracowany w każdym najmniejszym szczególe, w każdym audiowizualnym aspekcie. Kubrick mieszając tak wiele opowieści i gatunków tworzy niezwykłe kompleksowe dzieło, które swoją świeżość zachowa co najmniej do drugiej połowy XXI wieku. Dla takich rzeczy jak część "Jupiter" żyjemy, aby doświadczać i przeżywać kino.

TV. Powtórka. Wizualne arcydzieło, niesamowita aura tajemnicy i bezduszny Hall jako jeden z najgorszych czarnych charakterów w dziejach. Niesamowity film.

Techniczne arcydzieło, z niesamowitym wkładem w rozwój Sci-Fi. Nie bijcie, ale narracja bardzo mnie wymęczyła. I tak wiele bym dał za projekcję w dużym kinie!

Arcydzieło. Nie tylko w kategorii SF, ale może i najpełniejszy film w historii kina. Ujęcia, montaż, dźwięk i muzyka tworzą niesamowity klimat. Nawet dialogi są niepotrzebne. Hal to najczarniejszy czarny charakter. Recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2019/08/22/2001-Odyseja-Kosmiczna-%E2%80%93-HAL-ocena-1010

Nie jestem w stanie go ocenić – niezrozumiały bełkot, przerost formy nad treścią, czy wielkie filozoficzne dzieło pokazujące skąd jesteśmy i dokąd zmierzamy?

Film niezwykły, spokojny i przedstawiający surowość oraz piękno kosmosu. Efekty lepsze niż w późniejszych star warsach. Do tego mnogość interpretacji jakie zapewnia jest prawie nieograniczona. Coś pieknego, arcydzieło