2001: Odyseja kosmiczna

Arcydzieło. Nie tylko w kategorii SF, ale może i najpełniejszy film w historii kina. Ujęcia, montaż, dźwięk i muzyka tworzą niesamowity klimat. Nawet dialogi są niepotrzebne. Hal to najczarniejszy czarny charakter. Recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2019/08/22/2001-Odyseja-Kosmiczna-%E2%80%93-HAL-ocena-1010

Powtórka. Najbardziej sensualny film jaki widziałem w życiu. Dopracowany w każdym najmniejszym szczególe, w każdym audiowizualnym aspekcie. Kubrick mieszając tak wiele opowieści i gatunków tworzy niezwykłe kompleksowe dzieło, które swoją świeżość zachowa co najmniej do drugiej połowy XXI wieku. Dla takich rzeczy jak część "Jupiter" żyjemy, aby doświadczać i przeżywać kino.

Takie uczucie, że widziało się coś ponadczasowego, fajne.

Stop, Dave. Will you stop, Dave? Stop, Dave. I'm afraid. I'm afraid, Dave. Dave, my mind is going. I can feel it. I can feel it. My mind is going...

Przepiękny wizualnie, obrazem oddziałuje na psychikę. Film typu dobrze się bawisz, ale mało rozumiesz i może Kubrick właśnie pokazuje jak wiele za i przed nami.

Piękny, ale nudny. Pomysłowy. Mroczny. Stylowy. Za długi.

Takie uczucie, że widziało się coś ponadczasowego, fajne.

Rzadko stawiam dychę, ale w przypadku tak genialnej produkcji, która rewelacyjnie przekłada cechy dobrego sci-fi na ekran nie mogłem tego nie zrobić.

Nadal nie wiem czy go uwielbiam czy nie nawidzę

To film powyżej naszej zdolności postrzegania i pojmowania. Zrozumieć pomoże nam tylko dotknięcie monolitu.

Piękne Efekty.

Po powtórce moja fascynacja tym filmem wcale nie zmalała, choć nie ukrywam, że doświadczanie go okazało się jeszcze trudniejsze niż przedtem. Teraz na pewno mogę stwierdzić, że pod względem zdjęć, scenografii i efektów specjalnych jest to chyba najbardziej ponadczasowy film jaki powstał. I widać, jak bardzo reżyser napawa się tym pięknem i klimatem, który wykreował, bo niektóre sceny i ujęcia są tak przeciągane, że momentami staje się to nieznośne.

(10) Kosmos zawsze przeraża.

Człowiek wobec nieskończoności. Kubrick wydobywa esencję z każdego ujęcia. Wielkie, majestatyczne doznanie. Piękno transcendencji. Wyżyny techniki filmowej.

Zdecydowanie nie jest to film który ogląda się "od ręki". Ba, to nawet nie film, a instalacja artystyczna i traktat filozoficzny w jednym. Dzieło kompletne, o szczególnej wartości moralnej, które wymaga od widza intelektualnego zaangażowania. I choć obraz Kubricka nie ma wyraźnej fabuły, wyróżnia się swoją tajemniczością, klimatem i absolutnie nowatorskim montażem. Wymowa tego medium filmowego jest przy tym niejednoznaczna, stawia szereg egzystencjonalnych pytań i nie udziela na nie odpowiedzi.