aldix007

Przegadany, nudny, a Lincolna za mało. Day-Lewis jakoś ratuje ten film, ale i tak pozycja do zapomnienia

Ja wiem, że idealny nie jest, ale jest mi bliski i zapadł do serca. Obiektywnie ma nieścisłości i przesadną pobłażliwość wobec realiów epoki. Ja jednak oglądałam go z zapartym tchem, wyciągnięta historią. Kostiumy są świetne, Elżbieta pod tym pudrem wygląda strasznie, ale ja bardzo szanuję i lubię wizję reżyserki. Lekko przedobrzyła z Marią, która po latach niewoli wygląda tak samo. Przemawia dodo mnie realizacja i zdjecia. Jednak subiektywnie lubię ten film, a cóż takie są nasze gusta.

Niecodzienne podejście, które humanizuje i pokazuje skąd wzięli się naziści. Operuje bezkompromisowym humorem, ale też dramaturgią. Jojo jest genialnie zagrany, a Johansson stworzyła intrygującą postać matki i opiekunki. Obsada drugoplanowa uzupełnia świetnie ten oryginalny scenariusz, a Waititi w roli Hitlera jest blisko granicy absurdu. Film zrealizowany bardzo dobrze. Uroczy i zabawny, a także podnoszący na duchu.

Film niezwykle pozytywny, emocjonalny, ale też wzruszający. Kontrast postaci bywa momentami uproszczony, ale jak piękniej pokazać że przyjaźń może połączyć każdego? Ciekawa konfrontacja, częściowo biografia oparta na (momentami nierównych) retrospekcjach. Mimo uproszczeń czy też nierównego rozpisania jest to istna uczta dla oczu! Kadry są przepiękne, monumentalne ujęcia i dokumentalne zbliżenia. Pojedynek mistrzów jeśi cjodzi o aktorstwo. Poczucie humoru nadaje autentyczności. Film wart uwagi!

Polskie spojrzenie, polski świat. Polska wieś, jej problemy i niełatwe rozwiązania. Wiara w wartości na własnych zasadach skonfrontowana z brutalną rzeczywistością.

Starzy ganksterzy o starych gangsterach w mafii i o mafii. Typowe temat Scorsese, poruszony nie bez pewnej melancholii i próby podsumowania. Metraż przytłacza, role jednak zacne, wszak film podsumowuje kariery wielkich gwiaz. Rozliczenie z przeszłością, dylematy moralne mafiozy, a wszystko z doborową obsadą.