Moonlight

Dopiero po dłuższym czasie przemówił do mnie. Dramaty powinny się od niego uczyć, jak wywoływać w widzu emocje tak, aby nie robić tego w sztuczny sposób, zaś filmy ogólnie tego jak w ciekawy sposób opowiadać historię.

Film jest naprawdę dobry, potrafi wywołać emocje w subtelny sposób, nie na siłę. Ciężko mi powiedzieć tylko, czy naprawdę zasłużył na Oscara za najlepszy film 2016 roku.

Są filmy, niekoniecznie idealnie wykonane, które potrafią mnie rozwalić emocjonalnie. Moonlight jest jednym z nich.

Jedni zwrócą uwagę na aspekt odrzucenia czarnoskórego homoseksualisty. Ja jednak dam sobie prawo do nazwania tego "historią o ludzkiej wrażliwości", uniwersalizując cały obraz i jego główną ideę.

Jeden z moich ulubionych filmów dekady. $1M na to dzieło :)) To powinno dawać nadzieję nowym twórcom

Mistrzostwo aktorskie, tak samo zdjęcia, każdą sceną można się delektować. To naprawdę świetna historia o radzeniu sobie, gdy ma się pod górkę od małego.

Niezwykle subtelne wyważenie wątków z pomysłowym ukazaniem tej samej osoby w trzech ramach czasowych. Świetna gra aktorska. Recenzja: http://tiny.pl/gf7m5

Świetny scenariusz pod pierzynką stłumionych emocji. Bomba, która nigdy nie wybuchnie, ale nadal ma swoją moc. Brak schematów, piękne kadry. To wystarczy by mnie zachwycić.

Kino. Slumsy, narkotyki, dojrzewanie, homoseksualizm, bullying, rozbita rodzina, kiedy bierzesz na barki tyle tematów, musisz potraktować je płytko.

Ja jakoś tego nie kupuję. Owszem dramat dobry, ładnie poprowadzony, miejscami przynudzający, z tematem tabu, ale w ogóle nie gra na emocjach.

Prosty, ładne zdjęcia, dotyka paru ważnych problemów, ale niczym wyjątkowym się nie wyróżnia. ocena na FW chyba jednak za niska.

jeden z tych wyjątkowych tytułów, które nie tyle się ogląda, co czuje się podskórnie. subtelne, melancholijne, ale intensywne kino. Jenkins! Rhodes! Sanders!

Płaski, przegadany, nie pozwala się emocjonalnie zbliżyć do bohaterów. Nie wiemy o nich nic, co jest wygodne i zarazem bardzo bezpieczne. Zapomnę dość szybko.

"Czarnoskórzy chłopcy w świetle księżyca wydają się niebiescy". Film, który, choć fabularnie nie każdego poruszy, to zaczaruje subtelnością i kadrami.

Nastrojowa opowieść, która stara się budować pewien klimat, chociaż nie do końca się to udaje. Szkodzi filmowi, to co pewnie miało być atutem, czyli wyraźny podział na trzy etapy życia głównego bohatera. recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2017/02/21/Moonlight---ocena-10

Rewelacyjnie przedstawiony motyw dorastania i samotności w społeczeństwie zniszczonym przez przemoc i narkotyki, rewelacyjna muzyka, zdjęcia, klimat, rola Juana

Niby scenariusz-klasyka, ale w nowszym wydaniu. Liryczny, ładnie nakręcony, nowe nieopatrzone twarze. Ładne, zamknięte dzieło, ale bez efektu wow.

Szczere i subtelne kino nie popadające w pretensję. Jenkins pokazuje, że trudny temat można zamienić w prawdziwą perełkę. Były lepsze na Oscara ale nie ma wstydu.

Kino totalne. Bogate w symbolikę, gdzie ujęcia mówią więcej niż słowa, niesamowicie dojrzałe psychologicznie, przepięknie nakręcone i z ogromnym zapleczem intertekstualnym. Jenkins nakręcił jedno z najpełniejszych dzieł XXI wieku.

Nie znalazłem tu nic odkrywczego, a mimo to nie mogłem oderwać oczu. Każde spojrzenie i gest wyrażało więcej niż słowa. Ostatnie sceny to małe arcydzieła.

"o nie film o mózynach pedauach i jeszcze dostau oskara poprawnosc polityczna rzal 0/10"