Poza kilkoma ujęciami, które rzeczywiście sprawiają, że widz drży, a jego serce przyspiesza, to film niestety niczym na poziomie scenariusza i reżyserii nie zaskakuje, a szkoda, bo zdjęcia, zwłaszcza ciekawie kadrowane i wydłużone zbliżenia, są naprawdę niezwykłe.

Jeśli spojrzy się na "Zniewolonego" nie jako na holistyczne rozliczenie z historią, ale jak na kolejną filmową cegiełkę budującą obraz problemu amerykańskiego niewolnictwa, dostrzec można świetne kino gatunkowe.

Pomimo pochwał pod adresem odtwórców, "Zniewolony" wybitnym filmem nie jest. To dwugodzinna porcja, solidnego dramatu.

Choć McQueen zbliżył się do mainstreamu, zgarniając wiele nominacji do najważniejszych amerykańskich nagród, nie obniżył artystycznego poziomu. Jestem mu nawet w stanie wybaczyć pewne estetyczne kompromisy - zgodę na użyciem muzyki Zimmera czy miejscami zbytnią narracyjną potoczystość, wyjaśniającą to, co we wcześniejszych filmach pozostawało celowo niedopowiedziane.

Jest to bardzo amerykański film, bo inne nie zdobywają najważniejszych nagród. Ale mimo to jest to naprawdę solidna robota, choć liczyłem na odrobinę więcej.

Poruszająca historia z pełnokrwistymi bohaterami, która trafi do każdego widza.

Poza dłużyznami nie ma większych minusów, ale jeszcze raz z premedytacją powtórzę. To bardzo dobry film, ale tylko tyle, nie mówiąc o arcydziełach, bo się do nich nawet nie zbliża.

Niezwykle zatem trudno było zrobić czy osiągnąć coś nowego, jakiś niezwykły efekt. A jednak właśnie przez symboliczność i wielopoziomowość pokazania przemocy to się Mc Queenowi udało.

Arcydzieło, którym Steve McQueen zapewnił sobie trwałe miejsce w historii kina.

Po seansie nie potrafię zrozumieć tych wszystkich zachwytów nad Zniewolonym. Nie ukrywam, jest to film dobry, ale dobry to jednak w tym przypadku znacznie za mało.

Kolejna lekcja historii, na której wypada zachować powagę. Nieco bardziej ambitna, mniej pompatyczna, ale wciąż nudna.

Jest pozbawiony ckliwości i patosu oraz jednoznacznego podziału na dobrych i złych, nie uświadczymy też podniosłych monologów o wolności i godności istoty ludzkiej.