-
625recenzji
-
370ocen
-
267pozytywnych
-
103negatywne
-
6.1średnia
-
72%pozytywnych
-
0.8odrębność
Najczęstsze gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
?
Choć film dotyka spraw dotyczących logiki globalnego kapitalizmu, a bohaterowie mówią o miliardowych odszkodowaniach i tysiącach ofiar, "Mroczne wody" nie operują tym rozmachem, wręcz przeciwnie. Wszystko jest tu przycięte do skali jednego człowieka.
-
6
Póki "się dzieje", adrenalina szybuje, a ciało skacze od kolejnych wystrzałów i ciosów, to rozum jest uśpiony, a widz usatysfakcjonowany. Gorzej, gdy choć na moment akcja się zatrzymuje - wtedy od razu spod wybuchów wyłazi banał, z fabuły wyziera prostactwo, a scenariuszowa konstrukcja straszy logicznymi dziurami.
-
?
Ladj Ly nie szuka przyczyn nadchodzącej rewolucji przedmieść, raczej wskazuje na wieczną aktualność problemu niekontrolowanego gniewu. Jakie ma bowiem znaczenie, kto zaprószył ogień, gdy pali się świat? Nie iskra jest ważna, lecz łatwopalność rzeczywistości, drenowanej przez cały kompleks problemów, które są coraz trudniejsze do rozwiązania.
-
?
Seans "Nieoszlifowanych diamentów" to doświadczenie totalne. Film "ogląda się" ogłuszonymi uszami, skurczonym żołądkiem, obgryzionymi paznokciami, rozdrażnionym systemem nerwowym, wprawionym w stan palpitacji sercem, a dopiero na końcu, być może w najmniejszym stopniu, atakowanymi fluorescencyjnymi kolorami oczami.
Najwyżej ocenione
-
9
Można byłoby pewnie długo rozsupływać kolejne wątki, dyskutować nad niezwykle ciekawymi postaciami i piętrzącymi się znaczeniami. Ale jak mówiłem - serial do tego wcale nie zachęca. Najlepiej się go ogląda sercem, a nie rozumem, pozwalając mu porwać się w meandry Kościoła, wiary i istoty tajemnicy.
-
9
Znamienne, że akcja filmu umieszczona jest w przeszłości, a warstwa wizualna pozbawiona została kolorów. "Roma" wygląda bowiem jak zaginiony skarb z czasów, gdy jeszcze powstawały arcydzieła.
-
9
Małe arcydzieło animacji, stanowiące zamkniętą, doskonale skomponowaną, świadomą każdego użytego środka i metafory całość, skrzącą się znaczeniami, których przenikanie jest być może tak samo trudną i w gruncie rzeczy niemożliwą praktyką, jak próba znalezienia sedna ludzkiej tożsamości.
-
8
Rzadko można zobaczyć film tak bardzo przemyślany w najdrobniejszych szczegółach, w którym każdy element układanki do siebie pasuje, lecz celowo nie ujawnia całego fabularnego i psychologicznego obrazka. Doskonałość tej opowieści zaczyna się już na poziomie scenariusza - pełnego narracyjnych pętli, dziwnych powtórzeń, niespotykanych wyrw i jeszcze bardziej zaskakujących przebłysków wspomnień.
Najniżej ocenione
-
2
Jedyne, co podczas seansu jest pewne, to fakt, że chciałoby się wyjść z sali jak najszybciej. Aktorzy nie grają, scenariusz nie działa, zdjęcia są fatalne - również na poziomie technicznym - dialogi niedorzeczne, sceneria jest brzydka, a historia nieciekawa.
-
2
Vega nie ma ambicji filozoficznych, ani politycznych - interesuje go czysta adrenalina, wulgaryzmy, siła, przemoc i akcja. "Bad Boy" to taki filmowy koksu - sztucznie napakowany i zupełnie otumaniony kolejnymi szprycami.
-
2
Nie narzekajmy na "Botoks", lecz na współczesną Polskę i doskonale znaną rzeczywistość - bo film Vegi jest jej idealnym wykwitem, dziełem, które być może w najlepszy sposób charakteryzuje obecne nastroje w naszym społeczeństwie.
-
2
Produkt gorszący i zaprogramowany na zysk - pełno jest w nim product placementu i bezczelnie został od razu rozpisany z myślą o kontynuacji.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
4
Nie znalazłem w nim absolutnie niczego, czego nie widziałbym już gdzie indziej i to przedstawionego w znacznie ciekawszy sposób.
-
3
Zlepek stereotypów na temat młodych-zagubionych, internetowych-zboczonych, samotnych-zrozpaczonych. Postaciom zabrakło głębi, która dodałaby im autentyczności, dzięki której moglibyśmy poczuć z nimi jakąkolwiek więź, a zamieszkiwane przez nich światy zaczęłyby faktycznie przypominać ten nasz.
-
5
Projekt wydawał się niezwykle ambitny i złożony. Przenikają się tu dyskurs naukowy z teatrem i komedią. Mam jednak wrażenie, że najlepiej wyszło szwedzkiej reżyserce z tym ostatnim.
-
3
Pintillie z ciekawego, rzadko podejmowanego tematu zrobiła artystyczny eksperyment, w którym formalne wymysły reżyserki przysłoniły bohaterów i ich problemy.
