Władca Pierścieni: Pierścienie Władzy

Dziś problemem serialowego fantasy jest to, że stanowi odbicie dzisiejszego pomieszanego świata podczas gdy powinien jak najbardziej różnić się od niego. Coraz trudniej o tę ucieczkę z uwagi na potrzebę zaspokojenia roszczeń współczesnego leniwego odbiorcy. Oczywiście znów nasuwa się wspomnienie wywiadu Tomka Bagińskiego przy okazji Wiedźmina, w którym stwierdził ni mniej ni więcej, że obecnie kręci się filmy i seriale dla mas - proste, nieskupiające uwagi i niewymagające myślenia.

Tolkien jest przekleństwem dla tego serialu.

Jestem trochę zawiedziony. Może dlatego, że do Władcy Pierścieni mam ogromny sentyment i po prostu lubię ten świat. To, co zobaczyłem na ekranie dość mocno różni się od moich wyobrażeń i oczekiwań i dlatego osobiście uważam serial za słaby.

Po całkiem dobrych pierwszych odcinkach z każdą minutą zbliżającą się do wielkiego finału, stawał się coraz bardziej patetyczny w swoim odbiorze. Poganiany brakiem logiki działania bohaterów, kilkoma postaciami ,które mogą coś wnieść, w historię znikały, po odcinku dostajemy, twór do którego, trudno czuć przywiązanie.

To produkt chwiejący się na wszystkie strony od wielu wspomnianych już wyżej problemów, ale z potencjałem na znacznie lepsze widowisko, jeśli tylko twórcy zdecydują się na naprawienie swoich wpadek przy okazji kolejnych sezonów, bo co do tego, że te powstaną, nie ma i nie było wątpliwości.

Okazuje się, że wydanie ogromnych sum pieniędzy nie wystarczy, aby zrobić nawet oglądalny serial. Potrzeba czegoś więcej, czegoś ekstra, co zachęci widzów do pozostania przed telewizorem.

Oczywiście na produkcji Amazonu nie cierpiałem, bo generalnie jest ona zjadliwa. Czy może powinienem raczej powiedzieć - przeciętna. Był potencjał na więcej i uważam, że przed decyzją o wielkim budżecie, powinna była paść decyzja o zatrudnieniu lepszych twórców.

Jeśli ktokolwiek obawiał się, że w serialu nie zobaczymy setek milionów zainwestowanych w produkcję, to może pozostać spokojny. NA każdym kroku natrafiamy na świetnie uzupełniające się scenografie i praktyczne efekty z wygenerowanymi komputerowo plenerami i postaciami.

Owszem adaptacje rządzą się swoimi prawami, jednak na razie wygląda na to że z Władcy Pierścieni i Dodatków zaczerpnięto tylko imiona postaci i garstkę wydarzeń, a reszta to wynik radosnej twórczości ekipy odpowiedzialnej za serial.

Beznadziejna adaptacja twórczości i świata Tolkiena, ale też po prostu beznadziejny serial fantasy, w którym niemal nic nie jest takie, jak być powinno.

2. sezon "Pierścieni Władzy" sprawia, że przejażdżka po ikonicznym kontynencie Ardy jest znacznie bardziej satysfakcjonująca i emocjonująca oraz niewątpliwie milsza dla oka. Wątpię jednak, by przekonała tych skrajnie wrogich lub zniechęconych, którzy postawili na produkcji krzyżyk już dwa lata temu.

Kiepska, nieangażująca i niepotrafiąca wywołać żadnych emocji historia oraz kiepsko napisani i zagrani bohaterowie to tylko jedna strona medalu. Druga jest dużo ładniejsza, przekraczając granicę tego, co można zrobić w serialach pod względem wizualnym i muzycznym. Szkoda, że obie nie łączą się w satysfakcjonującą całość, która stałaby się wyznacznikiem dla przyszłych serialowych produkcji.

Nie jest ani produkcją wybitną, ani tragiczną, wspaniała oprawa muzyczna i przepiękne ujęcia nie zrównoważą źle napisanego scenariusza, pełnego luk i irracjonalnych zachowań.

To bardzo nierówna produkcja. Serialowe rozczarowanie roku 2022. Pachnące trochę telenowelową tandetą, z ujęciami przyprawiającymi o szybsze bicie serducha i z decyzjami skazującymi na - może nie wieczne potępienie - ale na banicję na pewno.

Klimat, panie, klimat. To się liczy.

Ogromny budżet przeznaczony na produkcję serialu niestety nie przysłoni wszechobecnej nudy i marności scenariusza. Przed wyruszeniem w podroż trzeba było najpierw zatrudnić odpowiednich scenarzystów.

Pierwsze dwa odcinki Władcy Pierścieni: Pierścieni Władzy sporo wyjaśniają. Przede wszystkim przypominają, czym jest kino przygodowe.

Jest serialem, który dobrze się ogląda i nie ma w nim nudy. Nic nie kłuje w oczy, a wręcz przeciwnie lokacje tworzą świetny klimat. Bardzo łatwo jest się wgłębić w cały świat tolkienowskiej magii.

Takiego fantasy w telewizji brakowało od dawna i fajnie, że dostarczono nam je w formie, która dorasta do ekranizacji Jacksona. Oby tylko historia nabrała tempa, a postacie wpadły w tarapaty przykuwające uwagę.

Także emocji w "Pierścieniach władzy" tyle, co na wycieczce krajoznawczej z grupą emerytów, wspominających stare dobre czasy kinowej Trylogii. Popatrzeliśmy, powspominaliśmy, ale wszystko, na co mogliśmy liczyć, to dalekie echa niegdysiejszych przygód.

Serial "Władca Pierścieni: Pierścienie Władzy" zachwyca stroną wizualną. Jest przepiękny i pokazuje wiele lokacji. Poprawił się też scenariusz. Widać, że twórcy nie byli głusi na uwagi widzów. Oczywiście nie odzyskają zaufania tych, którzy skreślili produkcję na samym początku. Jednak ci, którzy z serialem zostali, będą usatysfakcjonowani. Dostają dużo dojrzalszą, mroczniejszą i brutalniejszą opowieść - mniej bajkową i nie tak naiwną, jak w poprzednim sezonie.