Po obfitującej w perypetie podróży, prowadzącej między innymi przez Polskę, Aleksiej przedostaje się z rodzinnej Białorusi do Francji. Wstępuje do Legii Cudzoziemskiej i jako jej żołnierz zatraca się w opętańczym tańcu, w którym do głosu dochodzą wyrzuty sumienia i porzucone marzenia.
- Aktorzy: Franz Rogowski, Morr Ndiaye, Laetitia Ky, Leon Lučev, Robert Więckiewicz i 5 więcej
- Reżyser: Giacomo Abbruzzese
- Scenarzysta: Giacomo Abbruzzese
- Premiera kinowa: 6 października
- Premiera światowa: 19 lutego
- Ostatnia aktywność: 12 września
- Dodany: 22 lutego
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje popularnych krytyków
-
WięcejMimo wszystko seans Disco Boya berlińska publika zalicza raczej do udanych, a to za sprawą stylowych zdjęć czołowej współczesnej operatorki Hélène Louvart oraz świetnej elektronicznej muzyki Vitalika. Pozwalają one chwilowo zapomnieć o miałkości produkcji i odnaleźć jakiś motywator do dalszego przebywania na sali kinowej.
-
Więcej
Niech nie zwiedzie was tytuł "Disco Boy". Film w reżyserii Giacomo Abbruzzese nie dostarczy rozrywki i zdecydowanie nie będzie łatwym seansem. Debiut fabularny reżysera zestawia opuszczenie kraju w poszukiwaniu lepszego życia z walką i obroną terytorium. "Disco Boy" hipnotyzuje warstwą audiowizualną, motywami onirycznymi lecz zawodzi fabularnie.
-
-
Recenzje popularnych użytkowników
-
Zbyt ambitne, przez co nadnaturalna część ciągnie film w dół. Ta podstawowa, wojskowa, jest dużo lepsza. Za to strona wizualna przyciąga od początku do końca.
-
-
Nowe recenzje krytyków
-
Więcej
Niech nie zwiedzie was tytuł "Disco Boy". Film w reżyserii Giacomo Abbruzzese nie dostarczy rozrywki i zdecydowanie nie będzie łatwym seansem. Debiut fabularny reżysera zestawia opuszczenie kraju w poszukiwaniu lepszego życia z walką i obroną terytorium. "Disco Boy" hipnotyzuje warstwą audiowizualną, motywami onirycznymi lecz zawodzi fabularnie.
-
Więcej
Mimo wszystko seans Disco Boya berlińska publika zalicza raczej do udanych, a to za sprawą stylowych zdjęć czołowej współczesnej operatorki Hélène Louvart oraz świetnej elektronicznej muzyki Vitalika. Pozwalają one chwilowo zapomnieć o miałkości produkcji i odnaleźć jakiś motywator do dalszego przebywania na sali kinowej.
-
-
Nowe recenzje użytkowników
-
Zbyt ambitne, przez co nadnaturalna część ciągnie film w dół. Ta podstawowa, wojskowa, jest dużo lepsza. Za to strona wizualna przyciąga od początku do końca.
-