Miłość jest uczuciem najwyższym, a żaden inny film nie ukazał go w tak oszałamiająco piękny sposób jak zrobił to ten. Ponad dwugodzinna uczta dla wszystkich zmysłów i jeden z najlepszych filmów ostatnich lat.

Z serii "Nie potrafię podejść do filmu krytycznie, bo się w nim zakochałam". Genialny Timothée Chalamet (Oldman mógł sobie dostać worek nagród za Churchilla, dla mnie to właśnie ta rola była najlepszą męską w 2017), świetni Stuhlbarg i Hammer oraz klimat i soundtrack, które zostają z widzem na długo po obejrzeniu filmu.

Nie podeszło mi chyba przez brak jakichkolwiek emocji przy oglądaniu i relację, w którą nie uwierzyłem. Historia nie jest zła, ale chciałbym czegoś więcej.

Chalamet. Hammer. Dialogi. Muzyka. Włochy. Radość. Klimat. Ciepło. Lekkość. Zmysłowość. Wszystko ze sobą współgra idealnie.

Nudziłem się przeokropnie. Wcale nie neguję tego ,że to może być genialny film ale do mnie najzwyczajniej nie trafił. Historia wydawała mi się mdła, przerysowana i momentami niesmaczna. Co do samej nominacji- jest historia miłosna żydowskich-homoseksualistów, są salony. Poprawność niestety zaczyna dominować i nie wydaje się żeby to mogło ulec jakiejkolwiek zmianie.

Osobiście doceniam to, co twórcy starali przekazać w swojej produkcji, ale tutaj to nie do końca działa. W ten romans między głównymi bohaterami ciężko mi po prostu uwierzyć, a zdaję sobie doskonale sprawę, że istnieje masa podobnych związków.
Na plus - aktorzy dają radę, realizacja jest niezła (choć kadrowanie jest dziwne w wielu momentach), a produkcja broni się też paroma bardzo dobrymi scenami oraz niektórymi wątkami.

Majstersztyk kinematografii

Powiedzieć że film jest sensualny i zmysłowy, to jak nic nie powiedzieć. Więc nic nie powiem.

Luca potrafi władać obrazem i dźwiękiem tak, aby widz miał przeczucie, że sam znajduje się na ekranie. Jego tegoroczna opowieść opowiada o Elio, młodym 17-latku, przed którym całe życie. Wszystko zdaje się być poukładane w jego życiu, aż do momentu gdy przyjeżdża pewien gość. Timothe Chalamet to zdecydowanie aktorskie odkrycie roku. Dawno nie widziałem filmu, który tak mnie wzruszył.

Tutaj wszystko jest na swoim miejscu, klimat, aktorstwo, masa emocji i chemia między postaciami.

To co dyskwalifikuje ten film - to erotyka. Nie ma co prawda pokazanych dosłownie scen seksu, nie ma męskiego przyrodzenia, nie ma spermy. Są niedopowiedzenia, a to jest jeszcze gorsze. Nawet brzoskwinia traci smak po obejrzeniu tej produkcji. Więcej: https://www.wodaiogien.com/single-post/2018/01/30/Tamte-dni-tamte-noce-%E2%80%93-powt%C3%B3rka-z-Moonlight-ocena-410

9/10

Osadzony we Włoszech, akademicko dopieszczony oscarowy film-odtrutka na mało wiarygodne kinowe romanse.

Włoski film z przepięknym otoczeniem nawet twórcy czasami pokazują je nam tak abyśmy mogli je zwiedzić. Emocjonalna historia dodaje świeżości i te jedzenie no aż po kinie zachciało mi się jechać do Włoch i poprostu zamieszkać u jakiejś rodziny;)

Przenosi do innego świata. Subtelny, kolorowy jak pocztówka z przeszłości.

Najburzliwszy seans w moim życiu, całkowita huśtawka emocji - ekscytacja, odurzenie, obrzydzenie. Dla takich filmów kocha się kino. Mój zakazany owoc.

Chciałbym poczuć to wzruszenie, ale w warstwie emocjonalnej jest mi obojętny i jest "tylko" dobrze. Chociaż jak na Guadagnino i tak to pozytywne zaskoczenie.

Cudo.

Jeden z lejlepszych filmów z gatunku LGBT ,ciekawie napisany(książka równie dobra),dobre aktorstwo,dialog miedzy ojcem i synem po koniec zapsmietam na długo

Film, który pokazuje miłość od zupełnie innej strony, nadając jej status boskości. Jest to jeden z najpiękniejszych filmów ostatnich lat.