tlenoodporna

Z serii "Nie potrafię podejść do filmu krytycznie, bo się w nim zakochałam". Genialny Timothée Chalamet (Oldman mógł sobie dostać worek nagród za Churchilla, dla mnie to właśnie ta rola była najlepszą męską w 2017), świetni Stuhlbarg i Hammer oraz klimat i soundtrack, które zostają z widzem na długo po obejrzeniu filmu.

Piękna (bo Tom Hardy <3) katastrofa z koszmarnym CGI, scenariuszem pozbawionym logiki i papierowymi postaciami, której twórcy nie wiedzieli, czy chcą stworzyć body horror, buddy film czy kolejny sztampowy origin postaci, przez co panuje jeden, wielki chaos, z którego narodziła się jednak urocza relacja Eddie/Venom i świetnie zagrany przez Hardy'ego główny bohater. Z tych dwóch powodów seans filmu nie boli, a wręcz dostarcza jakiejś rozrywki, o ile na czas trwania filmu wyłączy się myślenie.

Ta animacja to zupełnie inna klasa filmu animowanego. Fantastyczna forma łączy się ze świetnym scenariuszem (potrafiłam na tym filmie prawie popłakać się ze śmiechu, a z drugiej strony mieć ściśnięte gardło ze wzruszenia), ciekawie wykreowanymi postaciami oraz cudowną muzyką. Najlepszy film o Spider-Manie jaki powstał, jeden z najlepszych filmów superbohaterskich oraz jeden z najlepszych filmów 2018 roku. WOW. Kompletnie się tego nie spodziewałam, a jestem zachwycona. Scena po napisach to złoto.

Piękne kadry i piękni ludzie, a Kong jest cudownym badassem. Szkoda, że ktoś zapomniał napisać bohaterom jakąkolwiek osobowość.

Dla Madsa i pięknych widoków.