tlenoodporna
Użytkownik-
44obejrzane
-
42recenzje
-
44oceny
-
36pozytywnych
-
8negatywnych
-
33punkty
-
7.0średnia
-
82%pozytywnych
-
0.8odrębność
Gatunki, kraje i dekady
Ostatnio obejrzane
-
4
Obiecujący koncept nuży już po pierwszych 20 minutach i mimo całkiem niezłej chemii między parą głównych bohaterów, przetrwanie do końca filmu było dla mnie sporym wyzwaniem, które zrekompensowały mi jedynie sceny musicalowe (Liam Hemsworth tańczący w rozchełstanej koszuli + saksofon- hell yeah), ale jednak ostatecznie stwierdzam, że mogłam lepiej spożytkować czas poświęcony temu rom comowi (bo to jest rom com).
-
8
Nazbyt ckliwy i snujący się, ale damn Jenkins trafił idealnie w punkt moją wrażliwość i, mimo wszystko, zaczarował. Plus fantastyczna muzyka i przepiękne zdjęcia. Przy ocenie tego filmu rozum bardzo walczył u mnie z sercem i jednak serce wygrało.
-
7
Aż sama jestem zaskoczona, ale lubię ten samoświadomy kicz. Ogląda się to dobrze, może część żartów wywoływała u mnie lekki jęk zażenowania, ale nie aż tak duży, jak się spodziewałam. Mera i Arthur wykreowani bardzo dobrze i mimo kliszowego romansu, ich relacja bardzo na plus. W postaci Orma też gdzieś tkwił potencjał, ale w połowie filmu się zgubił.
Najwyżej ocenione
-
10
Z serii "Nie potrafię podejść do filmu krytycznie, bo się w nim zakochałam". Genialny Timothée Chalamet (Oldman mógł sobie dostać worek nagród za Churchilla, dla mnie to właśnie ta rola była najlepszą męską w 2017), świetni Stuhlbarg i Hammer oraz klimat i soundtrack, które zostają z widzem na długo po obejrzeniu filmu.
-
10
All those moments will be lost in time... like tears in rain... Z każdym kolejnym obejrzeniem kocham ten filmu coraz bardziej.
-
9
"Language is the first weapon drawn in a conflict." Byłby idealny, gdyby nie łopatologia od połowy filmu, ale niesamowita Amy Adams (brak chociaż nominacji do Oscara za tę rolę nadal mnie boli), niepokojąca oraz fascynująca muzyka Jóhannssona, a także zapierające dech w piersiach zdjęcia, zdecydowanie ją rekompensują.
-
9
"Don’t be what they made you." Trochę za często wygrywają w nim sentymentalne tony, w sumie to pożegnanie, i złole jak zwykle beznadziejni, ale TEN KLIMAT <3
-
9
Humor, muzyka, kolorystyka i bohaterowie rekompensują toporny początek, a charyzma Cate broni Helę przed staniem się kolejnym sztampowym złolem MCU.
Najniżej ocenione
-
4
-
4
Obiecujący koncept nuży już po pierwszych 20 minutach i mimo całkiem niezłej chemii między parą głównych bohaterów, przetrwanie do końca filmu było dla mnie sporym wyzwaniem, które zrekompensowały mi jedynie sceny musicalowe (Liam Hemsworth tańczący w rozchełstanej koszuli + saksofon- hell yeah), ale jednak ostatecznie stwierdzam, że mogłam lepiej spożytkować czas poświęcony temu rom comowi (bo to jest rom com).
-
4
Gratuluję niezwykłego osiągnięcia, jakim jest zrobienie z najsłabszej książki całej serii, jeszcze gorszego filmu, mimo posiadania na pokładzie takich aktorów jak Hopkins, Moore czy Oldman. Tylko dla Hopkinsa, który nadal jest tak samo świetny jak w "Milczeniu owiec".
-
5
Bohaterowie nawet ok, ale scenariusz już nie, a efekty są po prostu brzydkie.
-
5
Wielka szkoda- ciekawy pomysł, świetne zdjęcia i muzyka przegrywają z chaotycznym scenariuszem i słabymi dialogami. Piotr Polak w głównej roli jest świetny, a Stankiewicz to naprawdę spore zaskoczenie, ale nie mogę ocenić wyżej filmu, w którym tak istotną rolę odgrywa wątek romantyczny, w który kompletnie się nie wierzy.
Odrębnie ocenione
-
4
Gratuluję niezwykłego osiągnięcia, jakim jest zrobienie z najsłabszej książki całej serii, jeszcze gorszego filmu, mimo posiadania na pokładzie takich aktorów jak Hopkins, Moore czy Oldman. Tylko dla Hopkinsa, który nadal jest tak samo świetny jak w "Milczeniu owiec".
-
5
"The greatest teacher, failure is." Za drugim razem bolał mniej, na plus strona techniczna, Kylo i mimo wszystko, Luke oraz Poe do pewnego stopnia, ale ilość głupiutkich i cringe'owych scen, fanfikowy charakter relacji Kylo Ren i Rey oraz kompletnie bezsensowny wątek Finna i Rose (serio, Finn dostaje drugi raz ten sam story arc, co w TFA- are you kidding me?) sprawiają, że trzeci raz tego filmu już nie obejrzę, pomimo mojej wielkiej miłości do SW.
-
10
Z serii "Nie potrafię podejść do filmu krytycznie, bo się w nim zakochałam". Genialny Timothée Chalamet (Oldman mógł sobie dostać worek nagród za Churchilla, dla mnie to właśnie ta rola była najlepszą męską w 2017), świetni Stuhlbarg i Hammer oraz klimat i soundtrack, które zostają z widzem na długo po obejrzeniu filmu.
-
9
Bardzo specyficzny, z hipnotyzującą muzyką i klimatem, dający do myślenia. Para głównych bohaterów zagrana rewelacyjnie. Zakochałam się. Chyba na tę chwilę mój ulubiony Jarmusch.
-
4
Najlepsze recenzje
-
10
Z serii "Nie potrafię podejść do filmu krytycznie, bo się w nim zakochałam". Genialny Timothée Chalamet (Oldman mógł sobie dostać worek nagród za Churchilla, dla mnie to właśnie ta rola była najlepszą męską w 2017), świetni Stuhlbarg i Hammer oraz klimat i soundtrack, które zostają z widzem na długo po obejrzeniu filmu.
-
6
Piękne kadry i piękni ludzie, a Kong jest cudownym badassem. Szkoda, że ktoś zapomniał napisać bohaterom jakąkolwiek osobowość.
-
8
"Remarkable boy. I do admire your courage. I think I'll eat your heart." Świetnie zagrany, fantastyczny drugi plan.
-
9
Jestem absolutnie zachwycona wspaniałą grą aktorską, błyskotliwym scenariuszem (praktycznie każdy dialog to perełka) oraz bardzo dobrą stroną techniczną (te zdjęcia w półmroku <3). Ten film idealnie wstrzelił się w mój gust i zaangażował od pierwszej do ostatniej minuty seansu.
