Avengers: Koniec gry

Dzieło braci Russo to najlepsze, co mogło przytrafić się ekranowemu gatunkowi superbohaterskiemu. Poprzeczka została powieszona na tyle wysoko, że potencjalnym kontynuatorom tej spektakularnej wizji będzie trudno ją przeskoczyć.

Pomimo wspomnianych przeze mnie wad Koniec gry to nie tylko wspaniałe zwieńczenie epoki i spektakularne filmowe widowisko, ale również godny początek nowego rozdziału. To pozycja obowiązkowa.

To jest po prostu świetny film o superbohaterach.

Rozrywka w najczystszej postaci, pewien etap ekranowej przygody, a przede wszystkim obraz nakręcony z pasją i zaangażowaniem. Dla takich podniosłych chwil warto spędzić trzy godziny w kinowym fotelu.

Jeden z tych filmów superbohaterskich, o których będzie się dyskutować latami. Przy okazji dokonuje istotnego przetasowania sił w uniwersum filmowego Marvela. Epickie podsumowanie ponad dziesięcioletniej przygody.

Film godny uwagi i zainteresowania, nawet jeżeli nie jesteśmy fanami Marvela. A dla fanów Marvela i MCU - pozycja obowiązkowa, ale nie muszę tego mówić.

Choć wiąże się to z pewnego rodzaju melancholią, szczególnie dla najzagorzalszych miłośników, czwarta część przygód "mścicieli" jest ich godnym podsumowaniem, zapewniającym trzy godziny niezmąconej rozrywki.

Jako zamknięcie filmowego uniwersum Marvela sprawdza się naprawdę świetnie.

Nie jest to najlepszy film Marvela. Mimo to must see każdego fana.

Dla unikających Marvela może być wręcz niestrawny, należy go wtedy omijać szerokim łukiem. Dla fanów zaś to obowiązkowe zwieńczenie podróży.

Doskonale podsumowuje dorobek studia - zarówno w warstwie fabularnej, jak i formalnej filmu, zapewnia trzy godziny fantastycznej rozrywki, jest mistrzowskim wizualnie widowiskiem oraz pięknym nostalgicznym wejściem w nową erę Marvel Studios.

Nie zawiodłem się to mało powiedziane. Po wyjściu z sali prawie rozsypałem się na kawałki jak po pstryknięciu Thanosa i do teraz ciężko mi jest się pozbierać.

Koniec gry miał przed sobą trudne zadanie dopięcia wielu klamer z różnych stron jednocześnie. Nie wyznaczył on nowych wyżyn serii ale doprowadził ją w przyjemny i satysfakcjonujący sposób do końca.

Rewelacyjne ukoronowanie działań rozrywkowego giganta, który dobitnie udowodnił, że współczesne kino, choć wspierane kosztownymi komputerowymi efektami specjalnymi, potrafi nadal fascynować, współtworzyć współczesną mitologię i jest pełne nieprzemijającej magii.

Dobrze zrealizowany w swojej kategorii film, który nie zapewnia jednak większych fajerwerków dla osób szukających czegoś więcej niż kolejna część serii. Swoją rolę spełnia jednak znakomicie.

Zapewne przy kolejnych seansach mógłbym się do czegoś przyczepić, ale póki co czuję się, jakbym wrócił z trzygodzinnej podróży do innego świata.

Pierwsi "Avengersi" wbili mnie w fotel. "Age of Ultron" był ok. "Infinity War" i "Endgame" obejrzałem by domknąć dekadę oglądania filmów ze stajni Marvela. Widziałem ludzi, którzy byli wzruszeni i mieli łzy w oczach po seansie czwartej części. Zazdroszczę im tego oddania. Moje wyparowało już jakiś czas temu.

Ten film wypełnia swoją misję. Daje dużo frajdy, wzbudza emocje i trzyma w napięciu.

Świetny blockbuster, który usatysfakcjonuje zdecydowaną większość publiczności, zarówno fanów Marvela, jak i tych widzów, którzy nie są aż tak zżyci z marką.

Z trudnej gry między nostalgicznym pożegnaniem a epickim zwieńczeniem, twórcy wychodzą zwycięzcy. Wykorzystując potencjał wszystkich postaci, wątków i klimatu serii dają dowód, że odpowiednio prowadzona seria filmowa nie musi tracić na jakości.

Nawet jeśli jednak pojawiają się te pewne niedociągnięcia, to i tak nie zmienia to faktu, że "Avengers: Koniec gry" jest jak wielka bomba emocjonalna. To także może nie perfekcyjna, ale i tak całkiem zadowalająca kulminacja przygód Avengersów, z którymi mieliśmy już szansę się zżyć, a przede wszystkim film zrobiony z miłości do kina superbohaterskiego.

Poza rozbuchaną formalnie stroną audiowizualną i prześmiewczą metatekstualnością, pozostaje raczej kolejnym schematycznym blockbusterem.

"Avengers: Koniec gry" nie możemy traktować jako film doskonały, ponieważ nie brakuje tu błędów. Jest to jednak doskonałe zwieńczenie wieloletniego budowania uniwersum, o którym marzyli fani. Warto iść na tę produkcję do kina, ponieważ niejedna osoba będzie w trakcie seansu cieszyć się i wzruszać jak małe dziecko.

Epickie, fenomenalne i wgniatające w fotel doświadczenie kinowe.

Jestem w niesamowitej euforii tego co Marvelowi udało się uczynić.

Wymyka się typowej ocenie krytycznej. Ma inną strukturę, ma nierówne wątki, ma dziury w narracji i logice, a momentami wręcz wygląda jakby miał być kompilacją "The best of MCU" stworzoną przez fanów dla fanów na YouTube. I cóż, ciężko oceniać go jak typowy film. Bo to więcej niż film - to hołd dla tego wszystkiego, co Marvel zbudował w poprzednich jedenaście lat.

Nie mógłbym wyobrazić sobie bardziej satysfakcjonującego zakończenia tej ciągnącej się przez dwadzieścia dwa filmy sagi i nie czułbym szczególnej pustki, gdyby miał to być ostatni film MCU.

Czy "Endgame" sprosta oczekiwaniom widzów? Na pewno tak. Nie wszystkim pewnie spodoba się zakończenie filmu, ale malkontentów powinien pocieszyć fakt satysfakcjonującego podsumowania poprzedniej dekady MCU i zakończenia wielu niedopowiedzianych wątków.

Nawet jeśli były jakieś wady, nie byłem w stanie ich dostrzec. "Koniec gry" to tak naprawdę koniec jednego rozdziału oraz początek nowego rozdania. Niepozbawiona humoru, akcji oraz interakcji, stanowiąc - dla fanów - wielkie doświadczenie.

Ostatni zryw superbohaterów i fenomenalne podsumowanie jedenastu lat Kinowego Uniwersum Marvela. "Avengers: Koniec gry" to spełnienie marzeń każdego fana komiksów.

Jest wspaniałym zwieńczeniem popkulturowej podróży trwającej jedenaście lat.

Dla mnie pewne rozczarowanie. Spodziewałem się wielkiego, porywającego widowiska, a dostałem powolną komedię z leniwą fabułą. Ale nie mogę narzekać - przez większość filmu było naprawdę śmiesznie, a seans zagryzałem kakaową chałwą. Tak więc na pewno nie był to całkowicie zmarnowany czas.

Wysoce emocjonujący rollercoaster z ulubionymi bohaterami Marvela, który grubą linią podkreśla wszystko, co zastaliśmy dotychczas we wcześniejszych filmach.

Trzygodzinna wyprawa po świecie MCU i wielu wymiarach została stworzona bardzo przyjemnie. Od początku od końca trzyma w napięciu, a odbiorca wielokrotnie złapie się na kibicowaniu swoim idolom.

Scenariusz, aktorstwo, zdjecia, montaż, reżyseria, muzyka - wszystko to jest tutaj wykonane przez profesjonalistów.

Jest sukcesem połowicznym. Jest wynikiem pracy sprawnych rzemieślników, którzy nie zarżnęli 12-letniej już kury znoszącej złote jajka, pod jej piórami ukrywając jednak mocno nadwyrężony szkielet. Kościec, na którym dłużej nie da się gotować tak dobrego rosołu jak przed laty, a który w chwilę po wylaniu na talerz, doprawiać trzeba pieprzem.

Nieco ponad trzy godziny tego, co w MCU najlepsze.

Marvel dał nam produkcję zrealizowaną z tak szerokim rozmachem, że na usta ciśnie się "wow".

Mimo wszystkich powyższych krytycznych uwag, Avengers: Endgame to dobry film. To także godne zwieńczenie serii, która tworzy się na naszych oczach.