- Ostatnio dodana recenzja: 14 stycznia 2019 (2 dni temu)
- Na Mediakrytyku od: 26 września 2018 (3 mies. temu)
-
28recenzji
filmów -
28ocen
filmów -
20pozytywnych
ocen -
8negatywnych
ocen -
6.8średnia
ocena -
71%pozytywnych
ocen -
0.6stopień
odrębności
- Najczęstsze gatunki: Dramat 43%, Komedia 18%, Akcja 14%, Sci-Fi 14%, Biograficzny 14%, Familijny 11%, Animacja 7%
- Najczęstsze kraje: USA 68%, Francja 25%, Polska 11%, Włochy 11%, Wielka Brytania 11%, Czechy 7%, Niemcy 7%
- Poziom ocen: 14% wyżej, 43% niżej, 43% tak samo jak inni krytycy (średnio 0.2 niżej)
Ostatnio zrecenzowane
-
8.18.17.87.8Bardzo dobre kino rozrywkowe, równoważące mocny przekaz niebanalnym humorem. Obejrzymy ciekawą historię przedstawioną w pomysłowy, choć już nie tak innowacyjny sposób. -
8.78.79.29.2Przeplatają się tu inspiracje filmowe i muzyczne, techniki animacyjne, lekka i całkowicie poważna tematyka. Historia, która zdawała się już nudzić i mogła na kilkanaście lat zostać zamknięta w przepastnych szufladach studia Sony, została przebudowana i zinterpretowana na nowo. -
6.56.56.06.0To momentami film wielki - monumentalna próba nakreślenia nieszablonowej biografii wybitnie nieszablonowej postaci. Niespieszność narracji właściwa stylowi Sorrentino, jedynie podkreśla problem białych plam. Ostatecznie, przymykając nieco oko na wyrwy, otrzymujemy ciekawą opowieść o wielkich ambicjach i pogoni za największą namiętnością.
Najwyżej ocenione
-
8.18.17.77.7Czasem ciepła, a czasem zaskakująco mroczna opowieść o przyjaźni i rodzinie. Nie brakuje tu trudnych wyborów, niejednoznacznych motywacji i moralnych szarości. -
8.78.79.29.2Przeplatają się tu inspiracje filmowe i muzyczne, techniki animacyjne, lekka i całkowicie poważna tematyka. Historia, która zdawała się już nudzić i mogła na kilkanaście lat zostać zamknięta w przepastnych szufladach studia Sony, została przebudowana i zinterpretowana na nowo.
-
7.97.97.47.4Ci, którzy podeptani przez rzeczywistość dotrą do końca, na zawsze stracą swoistą niewinność. I my razem z Gasparem Noé dotrzemy do końca tej podróży, choć droga nie będzie komfortowa. Długa walka o poranek przy dźwiękach twardej elektroniki z lat 90-tych to pędząca niemal bez rytmu i pozornie bez sensu iluzja.
Najniżej ocenione
-
4.54.54.54.5Idealnym podsumowaniem "Dziadka do orzechów" jest chyba to, że najlepszym elementem filmu jest muzyka. Tu jednak James Newton Howard miał ułatwione zadania, bo jego utwory uzupełniały jedynie ponadczasowe kompozycje Czajkowskiego. Najciekawszą sceną jest zaś sekwencja baletowa. Znów - hołdująca choreografii Lwa Iwanowa, uświadamiająca zarazem, jak niewiele wartościowej treści do znanego utworu dodaje film Lasse Hallstroema i Joe Johnsona. -
5.85.87.37.3Obraz Vinterberga z pewnością potrafi utrzymać uwagę widza, jak i momentami nastrajać do wzruszeń. Z drugiej strony, wszystko jest tu napisane pod schemat. Żadna postać, zdarzenie czy dialog nie mają w sobie krzty oryginalności, a w finalnym efekcie brak z tego powodu nieco duszy. -
6.46.46.96.9Reprezentuje gatunek, który życzyłbym sobie częściej oglądać w kinach. Gdyby tylko wszystko zostało sprzedane z równym dystansem, z jakim Pilou Asbaek traktuje rolę niemieckiego kapitana, z pewnością wróciłbym do tej produkcji jeszcze wiele razy.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
8.18.17.77.7Czasem ciepła, a czasem zaskakująco mroczna opowieść o przyjaźni i rodzinie. Nie brakuje tu trudnych wyborów, niejednoznacznych motywacji i moralnych szarości.
-
6.46.46.96.9Reprezentuje gatunek, który życzyłbym sobie częściej oglądać w kinach. Gdyby tylko wszystko zostało sprzedane z równym dystansem, z jakim Pilou Asbaek traktuje rolę niemieckiego kapitana, z pewnością wróciłbym do tej produkcji jeszcze wiele razy.
-
7.27.27.37.3Produkcja do polecenia amatorom oscarowego wyścigu oraz częstym gościom kinowych sal. Ale daleki od roli najciekawszej premiery miesiąca.