Palm Springs

Zadaje gdzieś z boku pytania o sens życia i w nienachalny sposób zachęca do zastanowienia się nad bezrefleksyjnie przeżywanymi dniami. Brzmi zbyt poważnie? Spokojnie, ta alegoryczna warstwa ani trochę nie przysłania luźnej komedii, pozwalającej wprowadzić się w nieco bardziej wiosenny nastrój. Jakby profesor filozofii przyszedł na wykład w hawajskiej koszuli, a pogadankę o egzystencjalizmie ilustrował memami, popijając piwo z puszki.

Bezpretensjonalne kino, z wyjątkowo pozytywnymi bohaterami, których fantastyczne losy ogląda się z olbrzymią przyjemnością. Troszkę tu romansu, troszkę opowieści o życiowej rutynie, a można się tu doszukać też nieco bardziej krytycznego spojrzenia na współczesną rzeczywistość. Jako kino rozrywkowe z lekkim moralistycznym zadęciem sprawdzi się doskonale, ale nominacje do Złotych Globów to gruba przesada.

Max Barbakow bawi się konwencją czasu i tworzy obraz interesujący oraz zabawny. Szczególnie dla miłośników Dnia świstaka pozycja obowiązkowa.

Tonacja filmu zmienia się wielokrotnie, niby tylko na marginesie pozostawiając przestrzeń do refleksji, ale w gruncie rzeczy to kino - mimo że podane w czysto komediowy sposób - skłaniające do rozważań, oparte na egzystencjalnym paradoksie, a przy tym wspaniale świeże.

Zdecydowanie jest świetnym wyborem jeśli szuka się czegoś do obejrzenia po powrocie kin.

Twórcy doskonale zdają sobie sprawę, że muszą odhaczyć pewne schematy, ale mają ogromny dystans i podchodzą do tego swobodnie. Absurdalny scenariusz w połączeniu z energią aktorskiego duetu dał prawdopodobnie jeden z najlepszych amerykańskich filmów komediowych ostatniego roku.

Autorzy filmu umiejętnie wykorzystują motywy komedii romantycznej i opowieści o pętli czasowej, by zaprezentować widzom ten jeden z ciekawszych filmów rozrywkowych roku.

Jest produkcją skierowaną do miłośników komedii romantycznych, którzy uważają, że już wszystko w tym gatunku widzieli i nic nie jest w stanie ich zaskoczyć. Fani twórczości chłopaków z The Lonely Island też będą zadowoleni.

Wydawać by się mogło, że "Dzień świstaka" czy serial "Russian Doll" całkowicie wyczerpały potencjał, kryjący się w motywie uwięzienia w pętli czasu. Tymczasem Max Barbakow nadał owej wyświechtanej kliszy odświeżoną formułę, znalazł na nią autorski patent, ukazał ją w sposób odświeżający i na nowych warunkach. A przy tym zrobił film lekki, zabawny, bezpretensjonalny, który na czas powrotu widzów do kin pasuje wprost idealnie.

Jest przezabawną komedią z dobrze wykreowanym wątkiem romantycznym. Zawiera też w sobie ciekawe przesłanie, ale żeby je poznać, musicie obejrzeć go do końca.

Duży plus za świeżą obsadę, doskonałe poczucie humoru, lekkość formy i treści.

To komedia romantyczna dla tych, którzy nie lubią komedii romantycznych. A mówiąc ściślej nie lubią tego, co stało się z tym popularnym gatunkiem. "Palm Springs" udowadnia, że nadzieja jeszcze nie umarła. Wystarczy zdobyć się na wysiłek twórczy i zaufać inteligencji widza.