Lokalny Fyrtel

Świetny film drogi z nutką egzystencjalizmu i humoru. Mieszanka ta na ekranie sprawdza się doskonale. Jeff dość szybko ląduje na półce najbardziej ulubionych robotów jakie przyszło nam oglądać.. I chodź nie ma w tym filmie nic odkrywczego, stanowi świetną rozrywkę, a czasami nawet małą lekcję na temat ludzkiej natury.

Nawet jeżeli tak jak ja nie bardzo interesujecie się wspinaczką, to warto sięgnąć po ten tytuł z uwagi na przedstawionych tam ludzi. Cudowne jest to, że wspinaczka stała się nieodzowną częścią ich życia. Sądzę, że dla nich jest równie ważna jak dla mnie powietrze.

Miałem przyjemność uczestniczyć w seansie filmu Kiedy topnieje śnieg, który otwierał tegoroczny blok o filmach górskich festiwalu Off Cinema. Reżyser Aleksei Golovkov przeniósł nas w głąb Rosji na spotkanie z pewnym pasterzem reniferów. Podróż ta wydała się znacznie ciekawsza niż można by się tego spodziewać.

To bez wątpienia największe, pozytywne zaskoczenie tego roku. Nie spodziewałem się, że z tej historii uda się wycisnąć kawałek tak dobrego kina. Mimo, iż całość trwa ponad 2 godziny, ani przez chwilę nie poczujecie znużenia.

Zack Snyder nareszcie odchodzi od ponurej, mrocznej stylistyki na rzecz dobrej zabawy i akcji. Nie brakuje oczywiście teledyskowych ujęć i uwielbianych przez reżysera slow motion. Mimo wszystko udało mu się stworzyć coś innego, niż w ostatnich latach.

Dla mnie to absolutny kandydat do Oscara dla najlepszej animacji. Właściwie to nie widzę realnie innej produkcji, która bardziej zasługiwałaby na statuetkę w tej kategorii.

Szedłem na ten film z ogromnymi nadziejami. Złota Palma w Cannes, porównania do "Pulp Fiction" narobiły mi ogromnego apetytu. Nie będę trzymał nikogo w niepewności. Film jak najbardziej spełnił pokładane w nim nadzieje. Bez wątpienia należy do grona najlepszych, jakie, w tym roku pojawiły się na ekranach polskich kin.

Sam Mendes stworzył najlepszy film wojenny od czasu Szeregowca Ryana. To obraz świeży, znakomicie zrealizowany i pokazujący, że w tym gatunku nadal można zaprezentować coś nowego i niezwykle interesującego.

Wyjątkowy i zarazem jeden z najlepszych filmów komiksowych ostatnich lat, który musicie koniecznie zobaczyć.

To bez wątpienia największe, pozytywne zaskoczenie tego roku. Nie spodziewałem się, że z tej historii uda się wycisnąć kawałek tak dobrego kina. Mimo, iż całość trwa ponad 2 godziny, ani przez chwilę nie poczujecie znużenia.

Bardzo czekałem na ten film i pewnie stąd mój ogromny zawód. Poruszane problemy są dla mnie zbyt abstrakcyjne, żebym mógł się nimi przejąć. Jeżeli życie reżyserów i aktorów chodź w minimalnym stopniu tak wygląda to szczerze im współczuję. A jeżeli macie ochotę zobaczyć dobry przegadany film o życiu i związkach to sięgnijcie po coś Woodego Allena.

W swoim filmie Sean Cisterna przenosi nas do pięknych Włoch zakochanych w winie. Nie jest to jednak kolejna komedia o tworzeniu winnicy, ale lekka opowieść o wartościach, rodzinie i pasji z domieszką metafizyki.

Jeżeli lubicie włoskie filmy i historię drewnianej lalki, która pragnęła być chłopcem to możecie wybrać się do kina. W innym przypadku chyba bym zrezygnował. Oprócz kilku smaczków obraz ten nie wnosi nic nowego do dobrze znanej opowieści.

Przyznam szczerze, że nigdy nie zagłębiałem się w biografię Milesa Davisa. Cenię go niezwykle za dorobek artystyczny, jednak nie zastanawiałem się jak wyglądało jego życie prywatne. W filmie poznajemy człowieka świadomego swego talentu i wielkości, który nigdy nie szedł na kompromisy.

Niestety czegoś temu obrazowi brakuje. Wydaje się, że tę historie można było lepiej opowiedzieć. Część przedstawianych historii, a raczej opowiadających ich bohaterek wydaje się sztuczna. Motywy ich działania też nie są jasne.

Zack Snyder nareszcie odchodzi od ponurej, mrocznej stylistyki na rzecz dobrej zabawy i akcji. Nie brakuje oczywiście teledyskowych ujęć i uwielbianych przez reżysera slow motion. Mimo wszystko udało mu się stworzyć coś innego, niż w ostatnich latach.

Bardzo czekałem na ten film i pewnie stąd mój ogromny zawód. Poruszane problemy są dla mnie zbyt abstrakcyjne, żebym mógł się nimi przejąć. Jeżeli życie reżyserów i aktorów chodź w minimalnym stopniu tak wygląda to szczerze im współczuję. A jeżeli macie ochotę zobaczyć dobry przegadany film o życiu i związkach to sięgnijcie po coś Woodego Allena.

Jeżeli ktoś nie przepada za twórczością nowojorczyka to zapewne i ten tytuł nie zmusi go do zmiany zdania. To film, w którym od pierwszej sceny czujemy ducha Allena. Pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników jego twórczości ale i sympatycznych filmów, z bohaterami szukającymi własnej drogi.

Jeżeli lubicie szaloną akcję, hektolitry krwi i trochę humoru to najnowszy film w reżyserii Jasona Lei Howdena jest dla was idealna propozycją. Daniel Radcliffe kolejny raz udowadnia, że przestał być tylko małym czarodziejem i z pistoletami w rekach radzi sobie tak samo dobrze jak z czarodziejską różdżką.