Cóż za piękny dzień

10 American Film Festival.Historii Freda Rogersa nie znałem,idąc na film nie wiedziałem kim była ta podobno dość znana postać z amerykańskiej telewizji dla dzieci.Seans jest w paru kwestiach ciekawy-przede wszystkim zabieg makiety bardzo ciekawie oddaje jakby charakter samej opowieści,która pomimo pewnego rodzaju cukierkowości jest historią o tym jak bardzo nie potrafimy wyciągać z życia dobrych emocji-fajne przesłanie ale to tyle.Reszta jakoś nie zachwyciła mnie.Zostałem obojętny po seansie.

Film chwyta za serce i daje do myślenia a nikt chyba nie oczekiwał od niego więcej. A i genialny Tom Hanks

Przytulna terapia w konwencji programu pana Rogersa, a jednak uciekająca się do klisz, mimo wszechobecnego serca. Tom Hanks w roli przywracającej wiarę w człowieka.

Strasznie Wholesome film. Wholesome aktor grający wholesome postać, pana Rogersa, no co innego mogło z tego wyjść.

(AFF'19) (3,5) "Jestem smutny" że nie wybrałem innego seansu :( Dobra, było kilka życiowych mądrości ale tak nudno podanych że nuuudniej by się nie dało :/

emocje na tym filmie jak podczas zabawy klockami Lego, recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2020/03/07/„Cóż-za-piękny-dzień”-–-Fred-Rogers-ocena-510

Forma odcinka programu Pana Rogersa robi tu dużo dobra. Coś jakby przepracowywanie dawnych traum poprzez przytulanie pluszowego misia. Hanks niczym Paddington. 8 -

Kiczowata bajka dla dzieci, która zupełnie nie potrafiła załapać mnie za serce. Za to grała na moich nerwach irytującą formą.

Każdy potrzebuje choć trochę terapii, każdy jest w głębi duszy nieskomplikowany jak dziecko. Film, mający oczywiste terapeutyczne zalety, nie zatraca się w swojej naiwności, choć z biegiem czasu upraszcza i klaruje całą historię. Przyjemna komediowa biografia dla całej rodziny (rewelacyjny Hanks!). Zostaniesz moim sąsiadem?