7.8
Bardzo pozytywnie oceniony przez wielu krytyków, uznany
- 100% pozytywnych
- 21 krytyków
8.0
Bardzo pozytywnie oceniony przez użytkowników
- 97% pozytywnych
- 30 użytkowników
Gdy niemiecki chłopiec znajduje młodą Żydówkę, którą ukrywa na strychu samotnie wychowująca go matka, jego świat staje na głowie. Mając u boku jedynie idiotycznego wymyślonego przyjaciela, którym jest nikt inny jak sam Adolf Hitler, Jojo musi teraz stawić czoła swemu ślepemu nacjonalizmowi.
- Ostatnia aktywność krytyków: 16 stycznia 2020 (1 dzień temu)
- Ostatnia aktywność użytkownikówużyt.: 16 stycznia 2020 (1 dzień temu)
- Premiera kinowa: 24 stycznia 2020 (za 5 dni)
- Premiera światowa: 8 września 2019 (4 mies. temu)
7.8
10.0
0.0
21
Bardzo pozytywnie oceniony przez wielu krytyków,
uznany
-
100%pozytywnych
-
21recenzji
-
19ocen
-
19pozytywnych
-
0negatywnych
-
10
Taika Waititi nie przeraził się tematyki i gróźb przewrażliwionej społeczności, jaką jest... Internet. Doprowadził wizję do końca, kręcąc przy tym swój najlepszy film. -
9
Waititi zrobił coś, co wszyscy potrzebowaliśmy, ale czego nikt nam wcześniej nie dał. Obraz, który nie pokazuje wielkiego Hitlera i biednych, szarych Żydów w piwnicy, chronionych przez mieszkańców. Ale obraz pokazujący przewagę nastoletniej Żydówki nad całym faszystowskim tałatajstwem razem wziętym. -
8.9
Taika Waititi swoją wizją rzucił się na głęboką wodę, ponieważ jedno potknięcie czy przeszarżowanie fabularne spowodowałoby, że na twórcę wylałoby się wiadro pomyj. Na szczęście wszystko, co pokazuje nam reżyser, ma smak, a "Jojo Rabbit" to wyrafinowana satyra, która od początku do końca doskonale wie, co chce pokazać. -
8.8
Ciepły i dobroduszny film, który wywołuje cały wachlarz niespodziewanych emocji. -
8
Watiti z charakterystyczną dla siebie lekkością opowiada tę historię, rezygnując ze wszelkich kontrowersji, na rzecz potrzebnego moralizatorstwa, jednocześnie czyniąc ze swojego filmu pełnoprawną komedię. -
8
Odważny Waititi zrobił jeszcze jedną ważną rzecz. Stworzył satyryczną czarną komedię, która luźno mówi o nazizmie i jednocześnie nikogo nie obraża. Perspektywa małego chłopca nie odstrasza i pokazuje, jak wielkie było zaangażowanie członków Hitlerjugend zarażonych ideologią ówczesnego kanclerza III Rzeszy. Chociaż "Jojo Rabbit" to film komiczny, to jednak daje wiele do myślenia! -
8
Kawałek dobrego kina. Taika Waititi udowadnia, że o rzeczach ważnych można mówić trochę niepoważnie i co najważniejsze kolejny raz się to sprawdza. -
8
To nie tylko film, który będziemy polecać innym. To produkcja, po której seansie będziemy chcieli uściskać naszych najbliższych. -
8
Takich multigatunkowych produkcji o wojnie jak "Jojo Rabbit" nie ma wiele, a tak zagrane i wyreżyserowane dzieła to już całkowite perły. -
8
Feel good movie z nazistami. Trochę śmiechu, trochę wzruszeń w nie zawsze wywarzonych proporcjach, ale w dzisiejszych niepewnych czasach jest nam potrzebne takie kino, od którego robi się aż ciepło na serduszku. -
8
Swoją końcówką niesie taki sam przekaz, jaki w swoim monologu skonstruował Charlie Chaplin prawie 80 lat temu - tylko nie za pomocą wielkiego przemówienia, a zaledwie dwóch kadrów. Może właśnie jeszcze takiego podejścia potrzebowaliśmy w tym temacie w 2019 roku. -
8
Cięte riposty, rytmiczny dialog i wyraziści bohaterowie sprawiają, że Jojo Rabbit to przyjemny seans, który niesie nutkę nadziei. Za mało na kąśliwą satyrę, wystarczające, by rozbawić i pokazać, że przyjaźń i miłość są silniejsze niż nienawiść. -
7.5
Za parę lat "Jojo Rabbit" ma szansę zająć jedno miejsce w szeregu z dziełami takimi jak "Życie jest piękne" czy "Bękarty wojny". To kino ważne, wciągające, sprytne. -
7
Nie taki diabeł straszny jak go wcześnie malowano. Nie też taki zabawny jak można było zobaczyć to w zwiastunie. Niosący nadzieję, ale też nie skrywający okropieństw jakie niesie wojna. O ludziach, o wyborach, z muzyką i scenami, które potrafią chwycić za serce. -
7
Szczera, poczciwa i pozbawiona krzykliwej autoironii opowieść o naiwności młodzieńczego radykalizmu i etapach w dorastaniu, których nie da się przeskoczyć. Ma wystarczająco powodów do śmiechu i łez wzruszenia, by zadowolić każdą publiczność, a nazistowski pieprzyk skutecznie maskuje uświadomioną prawdę, że w istocie często lubimy te piosenki, które już znamy. -
7
To film, w którym albo przepadniesz jak dzieciak, albo dostrzeżesz schowane pod płaszczykiem kontrowersji kompromisy. Nawet jeśli ta lekcja z humanizmu subtelnie otula widza swoim urokiem, to niekoniecznie musi zapaść mu w pamięć. Czasami odbiorca zda sobie bowiem sprawę z tego, że tę lekcję już przecież odrabiał. -
7
Ma aspiracje, by być zdecydowanie czymś więcej niż fantazyjną satyrą, rozkosznym crowd-pleaserem i Taika Waititi wcale nie jest tu znowu takim filmowym lekkoduchem, jakby się mogło wydawać, mimo że skutecznie ukrywa się za maską szalonego zgrywusa przebranego za Adolfa Hitlera. -
6.7
Gdy patrzymy na jego przesłanie i ton - wszystko jest tutaj idealne, ale jest tutaj coś w jego wykonaniu, co nie pozwala mu wypełnić w całości swojego fenomenalnego potencjału. Ten film wygląda jakby wyszedł spod ręki Wesa Andersona, ale nie należy całkiem do tej samej ligi, pomimo najlepszych starań. Warto mu jednak dać szansę - mnie się podobało wiele jego aspektów w odosobnieniu, ale kto wie, może do was przemówi bardziej jako całość. -
6
Jestem pewien, że ze względu na jego lekkość i pojawiające się na ekranie gwiazdy, nie będzie miał problemu z wywoływaniem salw śmiechu w wypełnionych po brzegi salach kinowych. Okazuje się, że na wiele z tych fajerwerków pozostałem obojętny. -
?
Widzom, zamiast oburzenia, pozostaje więc śmiech: niewygodny, nieokiełznany. Oczyszczający. -
?
Dzieło nowatorskie, pozbawione hamulców i doskonale rozumiejące swoją własną historię.