Anna

Niepotrzebnie komplikuje mało odkrywczą historię sprawiając, że seans jest znacznie bardziej męczący niż mógł być. Poza tym nie pomagają postacie i aktorzy.

Akcyjniak po prostu, ale zupełnie nieźle się go oglądało. Gdyby tylko było mniej kopaniny, a więcej subtelnej szpiegowskiej intrygi. Świetna Helen Mirren.

Filmy Bessona są coraz gorsze.

Jak sprawić, by seans filmu z niezbyt odkrywczą fabułą był bardziej męczący? Zmontuj to wszystko tak, jakby cała fabuła była cholernymi puzzlami. Luc Besson desperacko próbuje zaskakiwać widza twistami i zwrotami fabularnymi, które raczej powodują przewracanie oczami niż zachwyt. Nie pomagają w tym znudzeni aktorzy, słabo napisane postacie oraz przeciętne sceny akcji. To po prostu Atomic Blonde po pijanemu.

nierówne, ale się ogląda!

O ile te zwroty jakieś złe nie są, to ten film ma zerowy potencjał do pamiętania go i powtarzania.

Książkowy przykład braku logiki. Ma kilka niezłych scen, ale przeplata je dużą dawką nudy, braku akcji i patologicznym wyjaśnianiem całej prostej intrygi.

za dużo retrospekcji i kombinowania, jak scenariusz i tak wtórny, warto co najwyżej dla Luss i Mirren, oraz niezłej sekwencji kolejnych realizowanych zadań, recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2019/07/04/Anna-%E2%80%93-agent-Bessona-ocena-510

Bawiłem się całkiem dobrze, mimo że film nie jest zbytnio oryginalny i bywa chaotyczny w formie.