8.1
Bardzo pozytywnie oceniony przez wielu krytyków, uznany
- 100% pozytywnych
- 58 krytyków
7.5
Bardzo pozytywnie oceniony przez użytkowników
- 97% pozytywnych
- 39 użytkowników
Osadzona w Japonii historia chłopca podróżującego w celu odnalezienia swojego zaginionego psa.
- Obsada: Bryan Cranston, Koyu Rankin, Edward Norton, Bob Balaban, Bill Murray
- Reżyser: Wes Anderson
- Scenariusz: Wes Anderson
- Ostatnia aktywność krytyków: 11 stycznia 2019 (4 mies. temu)
- Ostatnia aktywność użytkownikówużyt.: 18 maja 2019 (8 dni temu)
- Premiera kinowa: 20 kwietnia 2018 (1 rok temu)
- Premiera światowa: 15 lutego 2018 (1 rok temu)
8.1
10.0
0.0
58
Bardzo pozytywnie oceniony przez wielu krytyków,
uznany
-
100%pozytywnych
-
58recenzji
-
42oceny
-
42pozytywne
-
0negatywnych
-
10
Czasem ciepła, a czasem zaskakująco mroczna opowieść o przyjaźni i rodzinie. Nie brakuje tu trudnych wyborów, niejednoznacznych motywacji i moralnych szarości. -
10
Wes Anderson to perfekcjonista, który znów stworzył prawdziwą perełkę, która w uroczy sposób ukazuje, że twórca kocha czworonogi i chce się tą miłością podzielić z całym światem. -
10
Fantastyczny Pan Pies. A właściwie całe mnóstwo bohaterów wspaniałych. -
10
Jest świetnym filmem, godzącym smutek i łzy z śmiechem i komedią. Pozornie zabawne psy potrafią uzmysłowić, że uprzedzenia czy chęć władzy sprawiają, iż cierpią ci najmniejsi. -
10
Mocno wystylizowane kino, ale niezapominające o zbudowaniu historii. -
9.5
Dla każdego psiarza i nie tylko. Można się pośmiać oraz zapłakać, a na pewno wszystkim animacja zapadnie na długo w pamięci. -
9
Pokochałem Wyspę psów całym sercem. -
9
Jest filmem przedziwnym, ale przy tym również fantastycznym. Z pewnością będę do niego wracać, bo nie jest to produkcja do obejrzenia na raz - jest w niej wiele symboli i wiele znaczeń, a jej przekaz jest nie tylko uniwersalny, ale i wielowymiarowy i wydaje mi się, że każdy seans przyniesie coś nowego w sposobie odczytywania historii zrealizowanej przez Wesa Andersona.
-
9
Doskonały pomysł i realizacja, wspaniale pokazane psie osobowości oraz ludzko-psia wierność, do tego bondowskie smaczki. -
9
Kupujesz bilet, siadasz, gasną światła, a po niespełna dwóch godzinach nic już nie jest takie samo jak wcześniej. -
9
Do listy zachwytów pozostało jeszcze dodać stronę wizualną. Rozbudowana scenografia, zwłaszcza podczas scen w Megasaki, dowodzi, że mamy do czynienia z rozmachem nietypowym dla animacji poklatkowych. -
9
Wizualnie przepiękny, z doskonałą, nadającą mu rytm ścieżką dźwiękową, jest wspaniałą podróżą w niczym nieskrępowany świat wyobraźni Wesa Andersona. -
8.5
Jest filmem wciągającym i zrealizowanym z najwyższą precyzją. Ta animacja poklatkowa po prostu zachwyca!
-
8.5
Fantastyczna przygoda oraz opowieść o oddaniu i przyjaźni między człowiekiem i czworonogiem. Jest to również dzieło dopracowane w każdym szczególe, pełne nawiązań czy alegorii, w których każdy odnajdzie coś dla siebie, nawet jeśli woli koty od psów. -
8.3
Animacja ociera się wręcz o arcydzieło. Zachwyca zarówno realizacja, jak i artystyczne podejście reżysera do tworzenia obrazów, lokacji, projektów postaci i lokacji. Fabuła pełna jest zabawnych zwrotów akcji, interesujących wątków, zabawy narracją, jednak momentami brakowało umiaru, miejsca na złapanie oddechu, dzięki któremu film mógłby mocniej nas zaangażować. -
8.3
Sentymentalny i polityczny Wes Anderson. -
8.3
Autor zręcznie w zgodzie ze swoją wizją kina wpisuje historię rebelii przeciwko złej władzy i grożącej światu katastrofie ekologicznej w kontekst Dalekiego Wschodu. -
8
Całokształt wypada znakomicie - na taki tytuł czekałem od czasów Grand Budapest Hotel! -
8
Jest ślicznie, mądrze, zabawnie, prostolinijnie i z sercem. Wes Anderson znowu mierzy wysoko i trafia. -
8
Rozumiem, że niektórzy mogą stwierdzić, że reżyser się powtarza, stosując wciąż te same chwyty narracyjne. Ja jednak raczej widzę tu wyrazisty styl artysty, który wciąż się sprawdza i dostarcza niebanalnej rozrywki. -
8
Wes Anderson ponownie opowiada historię z właściwą sobie manierą, dostarczając żywych emocji zapakowanych w fantazyjne opakowanie. Miłośnicy jego twórczości nie powinni nawet zastanawiać się nad poznaniem tego świata i jego mieszkańców. -
8
Historia jest prosta i nieskomplikowana, nie pozostawiająca widza z głębszymi przemyśleniami, a wiele fabularnych skrótów nie sprawdziłoby się w kinie aktorskim. Dlatego też z jednej strony Anderson nie mówi nam nic nowego, czego nie znalibyśmy z jego poprzednich filmów, ale całą historię przedstawia w tak uroczy sposób, że ciężko się na niego gniewać o drobne potknięcia fabularne. -
8
Tym razem równowaga przechyla się w kierunku dramatu z dużą ilością humoru. Być może należy to po prostu uznać za ewolucję twórczości Amerykanina. -
8
Na pewno nie rozczaruje widza, choć trudno mówić tu o jakimkolwiek zaskoczeniu ze strony reżysera. Powtarzające się motywy, powtarzające się głosy - nie umniejszają walorom artystycznym produkcji, choć pozostawiają pewien niedosyt.
-
8
Jest filmem niezwykle udanym, stworzonym z wyobraźnią, inwencją, wdziękiem i humorem. -
8
Pełen stylu, miłości do kina oraz powagi zmieszanej z dziecięcą fantazją film, który mimo ogólnej satysfakcji i radości z seansu mnie osobiście w środku pozostawił z uczuciem lekkiego niedosytu. Cóż, to chyba dlatego, że Wes Anderson ma u mnie zawieszoną poprzeczkę nad wyraz wysoko... -
8
Bez wątpienia Andersonowi należą się słowa uznania za stworzenie niesłychanie wielopłaszczyznowej, pięknej i nieoczywistej historii. -
7.5
Nadal potrafi zachwycić i ogląda się z dużą przyjemnością, jednak po Andersonie liczyłem na coś więcej. -
7
Małe dzieło sztuki. Naprawdę urocze. Tyle że Anderson od jakiegoś czasu podąża drogą obraną już w Grand Budapest Hotel. Tworzy filmy piękne, pomysłowe, wizualnie bogate, stanowiące potwierdzenie jego olbrzymiego talentu plastycznego. Tyle że jednocześnie filmy te są pozbawione głębszych treści. -
7
Niestety koniec końców z "Wyspy psów" wychodzi się raczej rozczarowanym. Anderson po raz kolejny zachwyca nas stroną wizualną i techniczną, ale niestety zaskakująco polega na samej treści. -
7
Mimo że Wyspa psów ma nieco rwaną narrację i gdzieś w połowie gubi tempo opowieści, to nie da się ukryć, że jest to udane dzieło Wesa Andersona. -
7
"Wyspa psów" przypadnie do gustu fanom Andersona, fanom psów, fanom Japonii... ale charakterystyczny styl Andersona na pewno nie przypadnie do gustu każdemu. -
7
Choć Anderson momentami nadmiernie eksploruje swój własny styl, trudno mu zarzucić, że nie ma do powiedzenia niczego nowego. -
7
Wes Anderson kolejny raz tworzy pełne uroku dzieło, któremu jednak daleko do hollywodzkiego lukru. Wyspa psów nie jest najlepszym dziełem w jego dorobku, ale i tak to odtrutka na przesłodkie animacje, która przenosi nas w stylowy, mądry i często przezabawny świat. -
7
Bez wątpienia Wyspa psów jest wydarzeniem. Tym boleśniej pokazującym, że kino autorskie, zwłaszcza to robione za przyzwoite pieniądze, jest czymś, co zdarza się zdecydowanie zbyt rzadko. -
7
"Wyspa psów" wygląda naprawdę niesamowicie. Tam, gdzie "Fantastyczny Pan Lis", czyli poprzednia kukiełkowa animacja twórcy czasem walczył z ograniczeniami techniki, tam jego nowa produkcja wydaje się wykorzystywać poklatkową metodę, by uczynić psich bohaterów bardziej rzeczywistymi. -
7
Strona wizualna, jak zwykle dopracowana do najmniejszego detalu, oraz poziom techniczny, jaki osiąga Anderson w swej drugiej animacji poklatkowej, pozwalają całkowicie zatopić się w świecie przedstawionym. -
7
Wzrusza, porusza i bawi, a do tego jest mądrą refleksją o problemach w człowieczym świecie. -
7
Dość nieoczekiwanie nabiera tu aktualnego politycznego wymiaru. Anderson pokazuje przecież, jak powstają nieporozumienia, opowiada o uprzedzeniach, które biorą się z mitów, plotek, przyzwyczajeń. -
6.7
Koniec końców pozostaje jednak niedosyt. Tak, jak jedna z psich postaci - Chief - jak zdartą płytę powtarza niczym swoje credo kwestię - ja gryzę - tak wydaje się, że... Amerykanin również. Szkoda tylko, że to zaledwie uszczypnięcie nie w pełni jeszcze uzębionego szczeniaka. -
6.7
Pozostaje zachwyt formą i treść, która wywołuje wyłącznie ziewanie. -
6
Jeden z lepszych w mojej opinii filmów Wesa Andersona, oczywiście biorąc pod uwagę, że nie jest to film skrojony pode mnie. I nawet fakt, że nie obejrzałem go w całości nie zmieni mojej opinii, a ta jest pozytywna. -
?
Na pewno niesie za sobą bagaż treści i przemyśleń, które reżyser chce poprzez psie postaci przekazać -
?
Pozostaje zabawną, wzruszającą, starannie wykonaną i bardzo ładną animacją. Pod względem ciekawego opowiadania historii Amerykanin umacnia więc swoją wysoką pozycję, a dla jego fanów będzie to kolejna, baśniowa odskocznia od codzienności. -
?
Fakt, że reżyser na powrót odnalazł w sobie młodzieńczą spontaniczność i entuzjazm, służy nie tylko dobrej zabawie. Niepozbawiona inteligentnego i cierpkiego humoru opowieść o kundlach z amerykańskim akcentem nabiera niesamowitej wymowy. -
?
Zaręczam - zabawa jest znakomita, przesłanie czyste, zwroty akcji godne mistrzów sensacyjnego kina, a głosy psów... Bryan Cranston i Scarlett Johansson oraz przypominająca siebie Yoko Ono - dla każdego coś miłego. Rozrywka najwyższej klasy, z mądrym przesłaniem. -
?
Całkiem udana komedia, pełna nieszablonowych rozwiązań i dziwnych zwrotów akcji. Zrealizowano ją nietypową techniką, co buduje oryginalny klimat obrazu. Animowane psy wypadają nad wyraz udanie i często przejawiają gesty bardzo charakterystyczne dla prawdziwych zwierząt.
- Wyświetlasz recenzje bez 2 duplikatów. Wyświetl wszystkie recenzje