Wilkołak

Jak pojawiło się piąte zbliżenie na jumpscare z jebitnie głośnym dźwiękiem, to zdałem sobie sprawę, że na porządny polski horror muszę jeszcze trochę poczekać. Bywają momenty (scena ze smarem, "całowaniem" ściany, bieg do ciężarówki i pomniejsze epizody dzieciaków), ale to niknie w gąszczu braku warsztatu, porwania się z motyką na słońce i niedoświadczenie Panka. Montaż w paru miejscach to jakaś porażka. I tylko dzieci szkoda.

Przez cały czas czujesz podskórnie, że Panek zaraz odleci w jakąś fantastykę, ale on cały czas kurczowo trzyma się rzeczywistości, doskonale rozkładając akcenty. Survival i dramat mieszają się z horrorem i interesującą metaforą zezwierzęcenia, a perspektywa dziecka nadaje całości nieco baśniowego posmaku. Działają tutaj dwa karkołomne elementy - zwierzęta oraz dzieci. I choćby dlatego warto się nim zainteresować.

Jest niebanalny i to jego największa zaleta. Najbardziej podobały mi się psy i młodzi aktorzy. Na plus też kameralność, zdjęcia i miejsce akcji czyli las. Nie oceniam wyżej bo nie specjalnie porwała mnie ta historia, która wydaje się trochę sztuczna, mało konkretna i jakby improwizowana. Możliwe że taki był zamysł.

Polski horror i to jeszcze wojenny - duże wyzwanie, szczególnie przy kiepskiej podstawie scenariuszowej. Na pochwałę jednak zasługuje próba stworzenia mrocznego, często klaustrofobicznego klimatu, oddanie czasu poobozowego, traumy powojennej, a nawet dbałość o szczegóły: scenografia, kostiumy. Całości to nie ratuje, bo brakuje "mięsa" (chociaż jest go momentami zbyt wiele), jednak intencje były zarówno ambitne, jak i zasadne.

Niezwykle intrygujący film,okraszony lekką dozą baśni/fantasy,niby poważne tony,ale czasem jakby to wszystko z lekka przerysowane,nad wyraz interpretowane-tak jak to czasem ma w zanadrzu dziecko i jego obrazowanie świata-Nic nie jest takie,jak się wydaje.Autor nie daje tezy,nie buduje linearnej narracji,nie zależy mu na wyjaśnieniu wszelkich zagadek.Brak dobroci,w ludziach,zwierzętach dotyczy czasu(okres wojny-trauma).Jest to również niesamowicie zobrazowane dzieło-piękne zdjęcia.Ciekawa pozycja

Niezwykle intrygujący film,okraszony lekką dozą baśni/fantasy,niby poważne tony,ale czasem jakby to wszystko z lekka przerysowane,nad wyraz interpretowane-tak jak to czasem ma w zanadrzu dziecko i jego obrazowanie świata-Nic nie jest takie,jak się wydaje.Autor nie daje tezy,nie buduje linearnej narracji,nie zależy mu na wyjaśnieniu wszelkich zagadek.Brak dobroci,w ludziach,zwierzętach dotyczy czasu(okres wojny-trauma).Jest to również niesamowicie zobrazowane dzieło-piękne zdjęcia.Ciekawa pozycja

Przez cały czas czujesz podskórnie, że Panek zaraz odleci w jakąś fantastykę, ale on cały czas kurczowo trzyma się rzeczywistości, doskonale rozkładając akcenty. Survival i dramat mieszają się z horrorem i interesującą metaforą zezwierzęcenia, a perspektywa dziecka nadaje całości nieco baśniowego posmaku. Działają tutaj dwa karkołomne elementy - zwierzęta oraz dzieci. I choćby dlatego warto się nim zainteresować.

Formuła filmowej grozy wyzyskująca znaczenia wpisane w konkretną scenerię historyczną. Wszechobecność śmierci, głód, dezintegracja i atomizacja.

Takie gatunkowe traumowanie po polsku to ja szanuję!

Wieloznaczny, zacnie skonstruowany film. Przyjemna w odbiorze i nietypowa interpretacja tej ludzkiej tragedii (IIWŚ). Muzyka, lokacja, dziecięcy i zwierzęcy aktorzy - tutaj to spory plus. Czyli można zrobić w Polsce typowy horror i to z mieszanką pewnych symbolicznych, acz trochę nijakich scen. Bardzo ładne zdjęcia. Zakończenie metaforyczne, acz niesatysfakcjonujące. Dla każdego coś miłego.

Władca much w postholocaustowej rzeczywistości. Zdecydowanie za daleko od gatunku, za blisko zasiedziałego kina festiwalowego. Scenariusz nie dogania realizacji.

Po co pasiaki?

Jeden z najlepszych polskich filmów,trzyma w napięciu ,piękne zdjęcia,dobrzy młodzi aktorzy ,rewelacyjna gra Danuty Stenki i niesamowity scenariusz który trzyma w napięciu .

Wieloznaczny, zacnie skonstruowany film. Przyjemna w odbiorze i nietypowa interpretacja tej ludzkiej tragedii (IIWŚ). Muzyka, lokacja, dziecięcy i zwierzęcy aktorzy - tutaj to spory plus. Czyli można zrobić w Polsce typowy horror i to z mieszanką pewnych symbolicznych, acz trochę nijakich scen. Bardzo ładne zdjęcia. Zakończenie metaforyczne, acz niesatysfakcjonujące. Dla każdego coś miłego.

Naprawdę dobry i klimatyczny pomysł na psycho-horror o człowieczeństwie. Jednak realizacja techniczna kuleje dla mnie za mocno - szkoda.