
- 96% pozytywnych
- 36 krytyków
- 96% pozytywnych
- 117 użytkowników
W zaniedbanej części Bejrutu dwunastoletni Zain pozywa rodziców za to, że się urodził.
- Aktorzy: Zain Al Rafeea, Yordanos Shiferaw, Boluwatife Treasure Bankole, Kawthar Al Haddad, Fadi Yousef i 15 więcej
- Reżyser: Nadine Labaki
- Scenariusz: Nadine Labaki, Khaled Mouzannar, Michelle Kesrouani, Jihad Hojeily
- Premiera kinowa: 22 lutego 2019
- Premiera światowa: 17 stycznia 2018
- Ostatnia aktywność: 18 stycznia
- Dodany: 18 maja 2018
-
7.7Bardzo pozytywnie oceniony i uznany przez krytyków
-
96%pozytywnych
-
36krytyków
-
36recenzji
-
28ocen
-
27pozytywnych
-
1negatywna
-
-
8.1Bardzo pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
96%pozytywnych
-
117użytkowników
-
31recenzji
-
115ocen
-
110pozytywnych
-
5negatywnych
-
-
Recenzje krytyków
-
Libańska reżyserka najbardziej zaimponowała mi jednak świadomością, że życie kina społecznego nie powinno się kończyć na festiwalowej sali. Dlatego jej "Kafarnaum", mimo oddania realizmowi, celuje także w serca widzów.
-
Zbudowany jest właściwie z samych stylistyczno-fabularnych paradoksów. Są one źródłem jego siły, lecz czasem bywają także przekleństwem.
-
Labaki umiejętnie lawiruje między tandetnym moralizatorstwem a przejmującą opowieścią o nadziei zgubionej gdzieś w chaosie małych bejruckich domków. Bezsprzeczne jest to kino aspirujące do miana artystycznego i angażującego, nawet jeśli niektóre sceny są w nim nakręcone pod tzw. publiczkę. Niemniej warto skusić się na seans.
-
Doskonale wyważony. Nie ma ani ocierającego się o kicz romantyzmu "Slumdoga", ani pornografii nędzy reportaży o biednych dzieciach trzeciego świata. Piękne kino. Ściska za serce.
-
Godny rywal "Zimnej wojny". Aż zaskakująco niesentymentalny i rzeczowy.
-
Libanka pokazuje przepiękną wrażliwość. Sposób, w jaki podchodzi do swoich dziecięcych bohaterów, ale też do tematu kobiecości, kobiecego ciała, macierzyństwa, wzrusza i zachwyca.
-
Kafarnaum nie tylko złamało moje serce. On otworzył mi oczy na rzeczy, o których nigdy nie chciałem wiedzieć. Wstrząsnął mną i zostawił w kawałkach w sali kinowej. I o takich filmach pamięta się latami.
-
Ma w sobie naturalną wiarygodność, chwilami prowadzone jest przez Labaki z dokumentalną manierą. Choć osadzone zostało w Libanie, wykazuje pewne dyskretne podobieństwo do zagranicznych nurtów i ruchów artystycznych: włoskiego neorealizmu, amerykańskiego social realism. Oczywiste są zaś konotacje łączące film z Boylowskim "Slumdogiem".
-
-
Recenzje użytkowników
-
nudy, może i społecznie ważne, ale nudy, recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2019/02/27/Kafarnaum-%E2%80%93-mina-Zaina-oceny-Woda-1010-Ogie%C5%84-510
-
Dziecko służy reżyserce do zdemaskowania destrukcyjnej siły tradycji i całego systemu opierającego się na deptaniu ludzkiej godności,utrwalającego nierówności i czerpiącego korzyści z wyzysku i łamania podstawowych wartości.To film niezwykle ważny i ukazujący jakże mówiąc wprost zacofanie kulturowe niektórych części świata,dzieci się "robi" bo tak trzeba i tak wychodzi,a nie ponosi się potem konsekwencji swoich czynów i tego,jak ciężkie jest ich życie. Piękny, wartościowy obraz. Gorąco polecam.
-
To film z rodziny tych naturalistycznych obrazów, które: a) nie męczą oglądaniem/fabułą, b) nie są zwykłym szantażem emocjonalnym, c) zostawiają cię po seansie z wieloma uczuciami. Chyba nie muszę dodawać, że to mocny film - choć to najwyżej ze dwa prawdziwie mocne momenty, jednak nadal to przejmujące kino - z rodzaju tych, które opowiadają wyłącznie o życiu. Labaki naprawdę udanie zbudowała tę historię. Uwielbiam to zakończenie.
-
-
Dawno nic nie skopało mnie emocjonalnie tak mocno jak film Nadine Labaki, obok którego nikt NIE MOŻE przejść obojętnie. Zain? To powinna być Złota Palma za występ aktorski!
-
Mało dzieł stara się przedstawić świat tak realistycznie i brutalnie jak nowy film Nadine Labaki. Wzruszająca historia dziecka, które jako jedyne jest dorosłe w świecie bez moralności. Jednak mimo emocjonalnego impaktu brak filmowi spójnej historii i logicznego, mniej chaotycznego montażu
-
Nadine Labaki pokazuje, jak zrobić kino o ludziach bez przesadnego patosu i sztucznej chęci wywołania emocji, tu płyną same, razem z historią.
-
-
Osoby odpowiedzialne za promocję tego filmu powinny zostać wysłane bez biletu powrotnego na Syberię, bo przez nich nie poszedłem na to do kina i żałuję.
-
Sprawa ponad realizm. W zasadzie nie kupuję tylko zakończenia/ń. Postaci świetnie odzwierciedlają postawy. Zain najtwardszy skurwiel na dzielni #respect
-
Najlepsze recenzje użytkowników
-
Dziecko służy reżyserce do zdemaskowania destrukcyjnej siły tradycji i całego systemu opierającego się na deptaniu ludzkiej godności,utrwalającego nierówności i czerpiącego korzyści z wyzysku i łamania podstawowych wartości.To film niezwykle ważny i ukazujący jakże mówiąc wprost zacofanie kulturowe niektórych części świata,dzieci się "robi" bo tak trzeba i tak wychodzi,a nie ponosi się potem konsekwencji swoich czynów i tego,jak ciężkie jest ich życie. Piękny, wartościowy obraz. Gorąco polecam.
-
Nadine Labaki pokazuje, jak zrobić kino o ludziach bez przesadnego patosu i sztucznej chęci wywołania emocji, tu płyną same, razem z historią.
-
To co najbardziej urzekło mnie w filmie Lebaki to autentyczność. W filmie występują niemal sami naturszczycy.
Prawdziwe są również emocje. Widać „kobiecą” rękę i ogromną empatię reżyserki, zwłaszcza kiedy porusza obszary związane z macierzyństwem. -
-
Super film daje do myślenia powinien go obejrzeć każdy Polak który narzeka na swój los i użala się nad sobą ,długo zostaje w pamięci ale tylko wśród ludzi uczuciowych ,łzy same cisną się do oczu że takie rzeczy się dzieją ☹️