Człowiek z magicznym pudełkiem

Wielka szkoda- ciekawy pomysł, świetne zdjęcia i muzyka przegrywają z chaotycznym scenariuszem i słabymi dialogami. Piotr Polak w głównej roli jest świetny, a Stankiewicz to naprawdę spore zaskoczenie, ale nie mogę ocenić wyżej filmu, w którym tak istotną rolę odgrywa wątek romantyczny, w który kompletnie się nie wierzy.

Historia i bohaterowie niestety są słabo zarysowani i napisani, ale warstwa techniczna oraz wizja świata nadrabiają to. Jestem mimo wszystko lekko rozczarowany.

5.5 Razi w scenariuszu niedociągnięć i chaosu, ale przez wizję i formę nie daje się oderwać. Przed polskim Sci-Fi jeszcze daleka droga, ale próbujcie więcej.

O kurczę. Klimat, scenografia i muzyka robią ten film! Serio mi się podobało. I nawet fabuła intrygująca, pozszywana z licznych cytatów i nawiązań.

Film nudny, ze słabymi postaciami i średnią fabułą. Jednak muzyka, warstwa wizualna i projekt świata wypadają świetnie. Bołądź i Polak poradzili sobie nieźle.

Koxowi przydałby się solidny współscenarzysta. Najpierw zbyt dużo umowności, żeby skończyć z przesadnym tłumaczeniem. Wreszcie wymarzona Bołądź. Będę wracał.

Skończyłam oglądać tylko dla muzyki i piękna wizualnego tego filmu. Słabe dialogi, z bohaterami ciężko sympatyzować, są wszystko jest jedną wielką EKSPOZYCJĄ.

Polski Rok 1984 Orwella z podróżami w czasie. Cyberpunkowa antyutopia połączona z retrofuturyzmem oraz z masą odniesień do popkultury. Kiepska opowieść miłosna.

(Benshi)
"Kto pomnaża poznanie, ten pomnaża cierpienie".
Biorę w ciemno kolejne filmy Bodo Koxa!

Piękne zdjęcia, piękny świat. Najpiękniejsza jest Warszawa. Słaby scenariusz. Szacun za polską próbę sci-fi, to rzadkie.

Futurystyczna Warszawa wygląda kapitalnie tylko szkoda, że tak jej mało. Plus za OOBE. Ciekawe czy można liczyć na kontynuacje, chętnie bym obejrzał.

Dopiero po godzinie wybrzmiewa ten romans, który był tak hucznie reklamowany i skupiał się głównie na synonimach słowa "ruchać się". Wizualnie perełka.

Klimat filmu Koxa jak żywo przypomina produkcje Piotra Szulkina (no chyba że ktoś przyrówna do Seksmisji). I to jest komplement dla reżysera. Zwolennicy takiego rodzaju „brzydkiego” kina science-fiction są oczarowani. Fabuła mimo bardzo odważnych wycieczek (również w czasie) też się broni i współgra z tworzonym klimatem. Świetnie w tej zabawie czuje się Olga Bołądź znana do tej pory z innego typu kreacji. Jak komuś mało atutów – to jeszcze muzyka Maanam!