Rohrwacher stworzyła film wyjątkowo mocny, o piorunującej sile rażenia. Tym bardziej chylę czoła, że całość cechuje się nieziemskim pięknem, polotem, subtelnością oraz bijącą z ekranu magią. Ten film pozostanie ze mną na zawsze.

Pełen symbolizmu, osadzony w tradycji włoskiego kina neorealizmu, trudny do interpretacji, a jeszcze trudniejszy do przetrwania ze względu na formę i tempo narracji. Recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2019/03/08/Szcz%C4%99%C5%9Bliwy-Lazzaro-%E2%80%93-w-klimacie-w%C5%82oskiego-neorealizmu-ocena-410

18.NH #28: Spore pozytywne zaskoczenie, przypowieść o markizach i wieśniakach, SPOILER ALERT z jednej strony o wyzysku, z drugiej o tytułowym szczęściu.

(8.5) kino społeczne przeplata się tu z realizmem magicznym, komentarz socjoekonomiczny z ludową baśnią. a Rohrwacher prowadzi tę opowieść bezbłędnie. piękne!

Cinergia: Magiczny, daleki od oczywistości, a przy tym zrozumiały. Pierwsza połowa zdecydowanie lepsza, ale druga również ma swój urok.

#NH
Dla takich filmów kocham kino, dla takich emocji oglądam takie filmy