Thor: Ragnarok

Z całą pewnością film tak rewolucyjny i znaczący dla Marvela jak pierwsi Avengers, czy wspomniani już Guardians of the Galaxy.

Najwyższy poziom komedii, świetnie skrojona rozwałka przeplatana wciągającą fabułą sprawiają, że rozrywkowość omawianego tytułu jest na najwyższym poziomie.

Zmiana reżysera pozwoliła na dopełnienie ewolucji. Kicz zniknął, a widz zrelaksowany świadomością, o co tutaj chodzi, może płynąć i śmiać się z żartów oraz delikatnych aluzji ze strony bohaterów.

Taika Waititi stworzył film doskonale przemyślany, taki, który nie stara się podążać utartymi szlakami, a raczej wyznaczać zupełnie nowe ścieżki.

Już od pierwszego seansu nowa część przygód księcia Asgardu zyskała miejsce w moim prywatnym TOP 5 filmów z MCU.

Jest doskonałą odpowiedzią na potrzeby współczesnej publiczności. Satyrą na klasyczne kino superbohaterskie, które widzom już trochę się przejadło.

Bardzo udany - barwny, zabawny, z wartką akcją, wyrazistymi postaciami i, przede wszystkim, podsycanym miłą dla ucha ścieżką dźwiękową doskonałym klimatem.

Uszczęśliwiający wymóżdżacz, który da nam dwie godziny radości, jeśli tylko zawiesimy wszelką niewiarę na kołku i damy się porwać tęczowemu rollercoasterowi.

Jest kolorowy, głośny i zabawny, zaś tytułowy bohater nareszcie dostaje konkretnego powera godnego boga piorunów. Taika Waititi przygotował film zrodzony z niczym nieskrępowanej zabawy tworząc wielką kosmiczną improwizację.

Kolorowo, wesoło i z przytupem - to brzmi jak niezła impreza! Zdecydowanie najśmieszniejszy film Marvela, najlepszy film o Thorze.

Celebruje formułę komiksowych blockbusterów, ratuje serię o nordyckim bogu, a jednocześnie wprowadza filmy MCU na zupełnie nowe tory. Jeżeli Ragnarok w istocie ustali nowy standard dla Marvela to trudno nie patrzeć na przyszłość bohaterów Stana Lee w wyjątkowo różowych barwach.

Nowoczesne widowisko, które wciąga dzięki spektakularnej, angażującej realizacji, ale równie ważnym składnikiem jego seksapilu jest scenariusz: utrzymujący doskonałe tempo, zniuansowany pod względem napięcia, inteligentny, przezabawny i pełen intertekstualnych odniesień.

Jeden z najlepszych filmów w Marvel Cinematic Universe, pokazujący doskonale, z jak dużą odwagą można podchodzić do komediowych konwencji w ramach tego uniwersum.

Mimo wszystko, Thor Ragnarok pozostaje świetną ekranizacją wprowadzając nieco powiewu świeżości w skostniałą mitologię, która przenika do świata zwykłych śmiertelników i to dosłownie. Sam nie będąc fanem filmowych przygód boga piorunów, uznaję jego najnowsze starcie w obronie Asgardu za najlepsze ze wszystkich trzech dotychczasowych.

Dajcie się ponieść! Rozpaczajcie nad nielojalnością Lokiego, marzcie o braterskiej walce ramię w ramię i zakochajcie się w Korgu z gruzu!

Jest takim must see każdego fana Marvela i fantastycznych blockbusterów ogólnie, ale osoby spoza fandomu również będą się świetnie bawić. Thor: Ragnarok jest jednym z najlepszych, jeśli nie najlepszym w ogóle, filmów Marvela.

Chyba żaden dotychczasowy film Marvela nie był tak rozbrajający, tak uroczo absurdalny i zabawny jak właśnie "Thor: Ragnarok".

Dwugodzinna rozrywka, chwilami ocierająca się już o autoparodię lub aktorską improwizację, przyklei nam uśmiech na twarzy, który nie zejdzie jeszcze długo po wyjściu z kina.

Reżyser czuje kino komiksowe i stratą niepowetowaną dla widów i wytwórni byłoby, gdyby nie stworzył czegoś jeszcze. Thor wyszedł mu niemal bezbłędnie i nie przesadzę, jeśli napiszę, że był to najbardziej rozrywkowy blockbuster, jaki widziałem w 2017 roku.

Chociaż początek jest dość powolny i spokojny, "Ragnarok" nabiera rozpędu doprowadzając do ekstremum. Człowiek-Młot nabiera nowych mocy i jest jeszcze bardziej niebezpieczny niż się można spodziewać.

Umiejętnie skrojone fantasy podlane sporą ilością science-fiction, a wszystko okraszone energetycznymi brzmieniami elektronicznej muzyki. Połączenie doskonałe i dwie godziny wyśmienitej zabawy.

Całość filmu wypada zdecydowanie na plus - oferuje świetną rozrywkę, a wiele aspektów filmu jest zrobiona naprawdę porządnie. Niemalże każda scena i większość dialogów jest naładowana dowcipem, przez co produkcję niezmiernie przyjemnie się ogląda, choć komediowość nie przesłania ani nie zastępuje fabuły.

To taki trochę kumpel-oszołom, którego wszędzie jest pełno, zawsze kradnie uwagę, ma w zanadrzu najlepsze anegdoty i nigdy nie można się z nim nudzić, nawet jeśli kilka razy nie wywiąże się z obietnic.

Nie jest filmem z ambicjami. Fabuła jest sztampowa, trudno tu mówić o skomplikowanych, wzruszających dramatach, czy głębszych przemyśleniach. To przede wszystkim bezpretensjonalna rozrywka pełna świetnego humoru, spektakularnych scen akcji, oraz przesympatycznych postaci.

Trzeciego Thora po prostu bardzo dobrze się ogląda. To rozrywka w najczystszej postaci.

Fantastyczne żarty, genialna interakcja Thora i Hulka i pełen luz w scenach akcji stawiają go bardzo wysoko wśród 17 filmów uniwersum. Wyszedłem z kina uśmiechnięty od ucha do ucha, a przecież o to właśnie chodzi.

To nie tylko obowiązkowa pozycja dla fanów Marvela, ale także murowane źródło śmiechu niezależnie od poglądów na temat kina superbohaterskiego. Chociaż więc w kilku miejscach historia o zmierzchu Asgardu mogła być poprowadzona lepiej, film Waititiego pozostaje bardzo dobrym wyborem tej jesieni.

Tu niema co się zastanawiać tylko wybierać się do kina, luźna rozrywka dla każdego fana Marvela i to w bardzo dobrym wykonaniu!

Nie tylko wypełnił zadanie, ale i dostarczył sporo świeżości w coraz mocniej nużącym kinowym uniwersum Marvela. To jeden z niewielu filmów MCU, do których chętnie będę wracać za jakiś czas.

Opowieść zatacza swego rodzaju koło, a przyszłość zapowiada się jeszcze ciekawiej. Taika Waititi podołał ciężkiemu zadaniu i mam nadzieję, że jeszcze zrealizuje jakiś film dla Marvela.

Zarówno "Thor" jak i "Thor: Mroczny świat" przyniosły producentom zyski, ale nie spotkały się z jakimś szczególnym entuzjazmem. Potrzeba było dopiero twórcy małych offbeatowych komedii, by władca piorunów dostał to, na co zasługiwał: świetne kino.

Cieszy oko efektami specjalnymi i wywołuje szczery śmiech dialogami. Tylko nad fabułą mógłby ktoś bardziej popracować, bo w pewnym momencie strasznie się ona rozłazi.

Zwiastun obiecał wiele i słowa dotrzymał. Jest klimat, dowcip, muzyka, dobra historia.

To tylko i aż solidna przystawka, która umili widzom oczekiwanie na przyszłoroczne Avengers: Infinity War. Nie zmienia to faktu, że podczas seansu świetnie się bawiłem.

Jednak król jest jeden - i passus ten znajduje potwierdzenie w występie Chrisa Hemswortha. Aktor po raz pierwszy w komiksowym tasiemcu kinowym ma tak wiele do zagrania, a że reżyser ma świetną rękę do komedii, Hemsworth odsłania całą paletę umiejętności komicznych.

Spełnia praktycznie wszystkie związane z nim nadzieje - to bezpretensjonalna, obłędnie zabawna i utrzymana w świetnym tempie rozrywka.

Jest świetną, niezobowiązującą rozrywką, pod którą czają się wszelkie grzechy całej serii.

Ogląda się z nieskrywaną radością, gdyż poprowadzony jest z rozmachem, przysłowiowym "jajem" i werwą. W ciekawy sposób łączy pstrokate elementy wizualne Planety Sakaar z większą powagą, stonowaniem i pozłacanym światem Asgardu, w który wkrada się zielony mrok pod postacią Heli.

To nie tylko udane kino akcji, ale także zdecydowanie jedna z najlepszych produkcji Marvela.

Waititi uczynił jednak Ragnarok zarówno najlepszą, jak i najzabawniejszą odsłoną quasi-nordyckiej sagi, inwestując weń swoje ucho do dialogów, unikalne poczucie humoru, umiejętność pracy z aktorami, zamiłowanie do kampowej estetyki, a także własną vis comica.

Kawał dobrej rozrywki. 130 minut jazdy bez trzymanki, wzbogaconej o dobry humor, ciekawych bohaterów, miłe dla oka efekty specjalne oraz akcję i jeszcze więcej akcji.

Jeśli poprzednie wydawały się zbyt ponure i poważne to trzecia część łamie ten schemat wprowadzając i wzbogacając film o potrzebny czasem luz. W tym luzackim tonie nie popada jednak w tak nachalny humor, a przy genialnych dialogach i trzymającej w napięciu fabule nie można się nudzić.

Solidnie egzekwuje plan założony przez Waititiego. Nie jest to film, który na zawsze odmieni nasze spojrzenie na Marvela, ale na pewno można zaliczyć go do tych lepszych komiksowych ekranizacji.

Thor: Ragnarok może i ciężko zaliczyć do Marvelowskiej superligi, czyli do takich klasyków jak Strażnicy Galaktyki i pierwszy Iron-Man, ale to i tak kawał świetnego superbohaterskiego kina, któremu co prawda brakuje świeżości i większej dawki szaleństwa, ale nadrabia komediową otoczką i w większości świetnymi kreacjami aktorskimi.